Brad probeert zo goed en kwaad als hij kan om een goede stiefvader te zijn voor de twee kinderen van zijn vrouw. De band tussen hem en de kinderen wordt steeds beter totdat Dusty opeens van zich laat horen, hun biologische vader. Dusty is veel stoerder dan de sullige Brad en al snel voelt Brad zich dan ook genoodzaakt om de strijd met Dusty aan te gaan om te kijken wie de coolste vader is en wie uiteindelijk het leven van de kinderen zal moeten verdwijnen.

Toen regisseur Sean Anders het eerste concept voor het script van Daddy’s Home las voelde hij direct een klik met het verhaal. Zo is hij zelf is ook vader (geen stiefvader overigens), maar omdat zijn zus daarnaast kinderen heeft geadopteerd kon hij zich goed verplaatsen in het personage Brad. Al snel was hij ervan overtuigd dat dit verhaal wel eens een goede komedie zou kunnen opleveren. Samen met scriptschrijvers John Morris en Brian Burns werkte hij het script uit en al snel werd duidelijk dat producent Will Ferrell de rol van Brad zou gaan vertolken.

Ferrell is dan ook niet bepaald een onbekende in het komedie circuit. We zagen hem eerder voorbij komen in films als Step Brothers, Zoolander en een tweetal Anchorman-films. In meerdere films werd Ferrell vergezelt door Mark Wahlberg en toen Anders aan hem vroeg of hij iemand in gedachte had voor de rol van Dusty hoefde hij hier dan ook niet lang over na te denken. Wahlberg is natuurlijk vooral bekend van The Italian Job en Ted. Met recent nog The Other Guys op hun naam had Anders wat bedenkingen over zo’n snelle hernieuwde samenwerking, maar ook Wahlberg zag het direct zitten. Dit keer strijden de twee echter niet met elkaar maar tegen elkaar.

Het zal voor velen herkenbaar zijn, een gezin met een stiefvader of stiefmoeder of een samengesteld gezin. Ferrell en Walhberg laten op een grappige manier zien hoe de situatie tussen een vader en een stiefvader kan zijn. Daarbij zorgt de chemie tussen de twee heren ervoor dat als het bekvechten eenmaal begint je al direct met een grote glimlach op je gezicht naar de film zit te kijken. Toch is het verloop van het verhaal ernstig voorspelbaar en stevent de film richting het einde af op een plichtmatig einde. Door deze voorspelbaarheid raakt de chemie tussen de hoofdrolspelers blijkbaar dusdanig ondergesneeuwd dat zelfs de grappen in de loop van de film niet meer zo leuk zijn als die aan het begin van de film.

Extra’s: Op de Blu-ray van de film zijn de nodige extra’s terug te vinden. Zo kan je kijken naar the Making of Daddy’s Home, de bekende blik achter de schermen van een kleine 12 minuten. Ook zijn er een vijftal zeer vermakelijke verwijderde of verlengde scènes terug te kijken, dit waar de ‘Jeet Kune Do’ blooper die is bijgevoegd helaas niet zo leuk is als je zou verwachten. Als laatste zien we nog twee featurettes met in de ene Tony Hawk als Skater Double en en de andere over Hannibal Buress als de perfecte permanente gast in huis. Al met al leuke extra’s die na de film goed zijn om de lach weer terug te toveren op je gezicht.

Daddy’s Home heeft een uit de maatschappij genomen verhaal, maar verliest vooral door het voorspelbare verloop van het verhaal behoorlijk aan kracht. Gelukkig zijn Ferrell en Walhberg opnieuw een goed duo dat de nodige chemie heeft, al kunnen ook zij de film niet redden. De samenwerking voor deze film beviel Ferrell en Wahlberg zo goed dat de twee de handen opnieuw ineen slaan voor een reeds aangekondigd vervolg waarbij Anders opnieuw plaats zal nemen op de regiestoel. Tot die tijd zullen we het doen met deze film, een deels geslaagde komedie waarna het nog maar de vraag is wie er echt op een vervolg zit te wachten. 

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.