Advocaat voor bedrijfsmilieubescherming Robert Bilott is net partner geworden bij zijn prestigieuze advocatenkantoor Taft, Stettinus & Hollister in Cincinatti. Hij heeft dit grotendeels te danken aan zijn werkzaamheden ter verdediging van chemische bedrijven. Na een proces wordt hij aangesproken door Wilbur Tennant, een boer uit West Virginia die beweert dat één van de grootste chemische corporaties ter wereld, DuPont, giftig afval dumpt dat hun velden vernietigt en hun vee doodt. Robert wil er in eerste instantie niet op in gaan, maar uit respect en goedheid besluit hij de boerderij van de Tennant familie te bezoeken. Wilbur onthuld dat hij de laatste jaren meer dan 190 koeien is verloren door curieuze medische aandoeningen. Hoewel Robert een verdedigingsadvocaat is die goede contacten heeft met het bestuur van DuPont, besluit hij toch een onderzoek te starten. Met de hulp van zijn supervisiepartner Tom Terp start Robert een aanklacht die het begin vormt van een 15 jaar durende strijd, waarmee hij niet alleen zijn relatie met zijn vrouw Sarah, maar ook zijn reputatie en gezondheid op het spel zet.

Dark Waters is het nieuwste project van Todd Haynes (Carol), een intrigerend maar ook vrij lineair melodrama dat gebaseerd is op een artikel gepubliceerd in “The New York Times Magazine” in 2016, door Nathaniel Rich, getiteld “The Lawyer Who Became DuPont’s Worst Nightmare”. Een rechttoe-rechtaan verhaal is vrijwel ook de enige manier om te kaderen wat er (nog steeds) iedere dag gebeurt in een land dat wordt gedomineerd door machtige bedrijven met oneindig veel geld en een leger van lobbyisten en juristen. Dark Waters is dan ook geen fictieve losse flodder, maar een realistisch beeld van hoe het er in de wereld aan toe gaat. Hier zullen er niet veel zijn die het op feiten gebaseerde artikel uit de Times kennen, maar wat Haynes aan het verhaal toevoegt is geen nieuw scenario of plotwending, maar een meer intense toon. Hij toont de verschrikkelijke gevolgen van chemische milieuverontreiniging, maar vooral de horror van het juridische systeem dat zo traag verloopt, ook al lijkt de wetenschap onbetwistbaar.

Je kunt eigenlijk al wel raden welke koers Dark Waters vaart. Het is Todd Haynes meest traditioneel gestructureerde film, waarin zijn kenmerkende vorm en structuur als filmmaker ontbreekt. De enige connectie met zijn voorgaande films zit hem in het thema van vergif. In één van zijn vroegere films, Safe (1995), lijdt de hoofdpersoon (Julianne Moore) aan allergische reacties die zich ontwikkelen tegen zichtbare en onzichtbare gifstoffen die zich in alledaagse huishoudelijke en industriële chemicaliën bevinden. De gifstoffen in Safe zijn geen letterlijke bestandsdelen maar vooral metaforisch, waar in Dark Waters de gifstoffen enorm tastbaar en letterlijk zijn. De metaforen zijn spaarzaam, hoewel er enkele scenes aan het begin van de film voorzien zijn van een bleke gechloreerde gloed waarbij de grond grauw en grijs is geschetst.

Mark Ruffalo’s vertolking van Robert Bilott lijkt soms wel identiek aan zijn rol als journalist in Tom McCarthy’s Oscar winnende film “Spotlight”. Een vergelijking met “Erin Brockovich” is eveneens makkelijk gemaakt, al heeft Ruffalo niet de vastberaden uitstraling van Julia Roberts. Scenes die de impact tijdens een dergelijk grote juridische strijd op het thuisfront moeten benadrukken, specifiek die op Bilott’s vrouw Sarah (een ondankbare rol voor Anne Hathaway), zijn typisch verplichte nummertjes en halen het tempo uit de film. De focus op details die daadwerkelijk relevant voor de plot zijn worden soms onnodig onderbroken, en een thrillerelement toevoegen van een vermeende autobom is totaal misplaatst en past niet in de algehele sfeer van de film. De gedachte dat een bedrijf van deze omvang lijkt weg te komen met dergelijke misdaden en de geaccepteerde kennis dat rijkdom zal overwinnen, heeft een veel meer angstaanjagend effect.

Extra’s: In tegenstelling tot veel andere releases van WW Entertainment bevat de Blu-ray release van Dark Waters enig bonusmateriaal, een aardige toevoeging.
· Uncovering Dark Waters (05:38) Een mooie, maar wat korte featurette over Ruffalo’s samenwerking met de echte Robert Bilott. Daarnaast een blik op het script, opnamelocaties en de nodige technische details.
· The Cost of Being a Hero (05:01) Een featurette over de reis die Robert Bilott doormaakte en de worstelingen die hij kenden op zowel professioneel als persoonlijk vlak. Dit wordt doorgetrokken in de voorbereidingen van Ruffalo.
· The Real People (02:28) Een blik op alle mensen die betrokken waren bij de echte zaak en die we ook terugzien in de film.

Dark Waters is een interessant op waarheid gebaseerd drama over een advocaat die een duister verband ontdekt tussen een groot aantal onverklaarbare sterfgevallen en een van de grootste bedrijven ter wereld. Afgezien van enkele onnodige scenes is Todd Haynes’ film er wel eentje die aandacht verdient met een verhaal dat absoluut verteld moet worden. Mark Ruffalo speelt de rol van zogenaamde klokkenluider met verve, maar zijn onuitputtelijke drive om de slechteriken te grijpen, zelfs als dat ten koste gaat van zijn privéleven, is iets wat we al vaker gezien hebben. Als je met de echtgenote in kwestie dan een actrice als Anne Hathaway ter beschikking hebt, kan daar wel wat meer uit gehaald worden dan deze ondankbare bijrol. Bill Camp als onherkenbare grommende boer die niets meer dan gerechtigheid wil, is echter wel grandioos. Dark Waters is een fascinerende dramafilm met een zeer belangrijke boodschap over de hebzucht van bedrijven, het falen van de overheid en het gevolg van menselijke ontwrichting op de natuur die zowel onszelf als het milieu beïnvloedt.

Met dank aan WW Entertainment voor het recensie-exemplaar.