Nadat hij negentien jaar geleden zijn speciale gave ontdekte om foute personen op te sporen, struint David Dunn als stadswacht door de straten van Philadelphia om het werk af te maken waar hij vindt dat de politie in te kort schiet. Zijn zoektocht naar drie tienermeisjes brengt hem op het spoor van Kevin Wendell Crumb, beter bekend als The Beast. Het komt tot een confrontatie, maar beiden worden opgepakt en opgesloten in een psychiatrische inrichting. Ze zijn echter niet de enige twee mensen met bovennatuurlijke krachten die zich op die plek bevinden. Ook het berekenbare meesterbrein Elijah Price, beter bekend als Mr. Glass zit op dezelfde plek achter slot en grendel. Onder het toeziend oog van Dr. Ellie Staple wordt er onderzocht of de drie mannen daadwerkelijk over superkrachten bezitten zoals ze zelf beweren of dat het niet meer is dan een psychische aandoening. Of zit er meer achter hun solitaire opsluiting dan op het eerste gezicht lijkt?

Hoe hard regisseur M. Night Shyamalan ook zijn best doet in Hollywood, het succes blijft voor hem zitten in een klein hoekje. Een klein financieel hoekje in dat geval. Grote commerciële titels als The Last Airbender (2010) of het Will Smith-vehikel After Earth (2013) stranden pijnlijk aan de box-office, terwijl zijn films die voor een zeer gering budget zijn gemaakt stijgen tot grote hoogte. Het is dus fijn om te zien dat de inmiddels 48-jarige filmmaker weer terug is met datgene wat hij het beste kan maken: thrillers met een fijne plottwist. Groot succes was er drie jaar geleden met het zeer sterke Split dat hij in de laatste minuten handig wist te koppelen aan een eerder hit uit het verleden; Unbreakable uit 2000. Met Glass brengt hij de twee films samen tot één zinderende slotconclusie. Uiteraard met een plottwist zoals we dat inmiddels gewend zijn.

In Glass keren dus zowel Bruce Willis als de onbreekbare David Dunn en Samuel L. Jackson in de gedaante van meesterbrein Elijah Price weer terug na hun eerdere confrontatie in Unbreakable. Die film sloot af met Dunn die besloot om zijn recent ontdekte krachten in te zetten voor het goede, terwijl Price achter slot en grendel belandde voor zijn verschrikkelijke daden waarbij honderden mensen om het leven kwamen. Nu, negentien jaar verder, is er aan dat beeld weinig veranderd. Behalve dan dat de levensgevaarlijke Kevin (uit de film Split) en zijn vierentwintig persoonlijkheden vrij rondloopt nadat hij een paar meisjes ontvoerde en vermoorde. Eén van zijn persoonlijkheden is namelijk “The Beast” die over bovennatuurlijke krachten bezit en daarmee dus levensgevaarlijk is. Een film waarbij Dunn op jacht zou gaan naar deze maniak ligt voor de hand, maar Shyamalan kiest overduidelijk voor een andere richting.

In plaats daarvan is er vooral veel plek voor dialoog. Shyamalan brengt de drie heren, die zelf overtuigt zijn van hun superkrachten, samen in een psychiatrische inrichting waar ze door psycholoog Ellie Staple, een rol van Sarah Paulson (Carol, 12 Years a Slave), flink aan de tand worden gevoeld. Of vooral tegen elkaar uit worden gespeeld. Maar wie heeft nou precies de leiding in dit verhaal? De titel verraad uiteraard al een beetje wie er ditmaal centraal staat en dus is het een kwestie van tijd voordat de zaken om worden gedraaid en eens flink door elkaar worden geschud. Precies zoals we dus van Shyamalan gewend zijn. Toch neemt de goedlachse filmmaker flink de tijd om zijn verhaal uit de doeken te doen.

Daarmee is de film wellicht een tikkeltje saai voor wie vooral genoten heeft van Split waarbij het tempo beduidend hoger lag dan het eerder uitgebrachte Unbreakable. Toch heeft Glass meer gemeen met de film uit 2000 en dat is in een tijd, waarbij we als filmkijker al vaak snel verveelt zijn, misschien wel weer even schakelen. Het maakt van Glass een film die vooral even de tijd moet krijgen om goed in het brein van de kijker te landen en daarmee zeker een interessante film is geworden, dan op het eerste gezicht lijkt. Helemaal met de plottwist die Shyamalan aan het eind van de film nog in petto heeft en wellicht de ruimte biedt voor nog een vervolg.

Extra’s: De Blu-ray uitgave van Glass bestaat slechts uit één enkele schijf, maar is naast de film wel tot de nok toe gevuld met bonusmateriaal.
• Alternatieve opening (02:57) Een alternatief begin voor de film met een extra optie om deze te voorzien van een intro door regisseur M. Night Shyamalan.
• Verwijderde scenes (24:53) Een verzameling van dertien verwijderde scenes die optioneel voorzien kunnen worden van een intro.
• De verzameling hoofdpersonages (08:43) Drie achtergrondspecials over de drie hoofdpersonages; Dunn, Price en Wendell.
• Een gesprek tussen James McAvoy en M. Night Shyamalan (05:10) De acteur en regisseur gaan met elkaar in gesprek over het genre, de film en hoe deze aan elkaar zijn gerelateerd.
• Het team weer samenbrengen (02:54) Hoe alle bekende gezichten weer terugkeerden en welke sfeer dit op de set veroorzaakte.
• David Dunn vs. The Beast (02:11) De actievolle confrontaties tussen Dunn en The Beast staan centraal en hoe deze werden gefilmd.
• Glass Decoded (02:52) Welke onderdelen zijn weer terug van weggeweest en hoe bijzonder werken de kleuren voor de film?
• Breaking Glass: de stunts (01:28) De stunts staan in deze korte special centraal.
• Het Glass-universum verbinden (02:54) Special over het samenbrengen van de twee voorgaande films in deze titel.
• M. Night Shyamalan: Achter de lens (02:46) De cast en crew aan het woord over de regisseur.
• Het geluid van Glass (01:50) Een gesprek met composer Dylan Thordson
• Groter en Meer (02:53) Een blik op een paar digitale effecten.
• Raven Hill Memorial (02:16) Het filmen in een verlaten ziekenhuis in Allentown, Pennsylvania.
• Nachtvisioen (01:56) Een blik op het werkproces van regisseur M. Night Shyamalan.

Glass is een fascinerende slotconclusie die de verhalen van Unbreakable en Split op typische Shyamalaanse wijze bij elkaar brengt. Het tempo ligt niet bijzonder hoog en het middenstuk had zeker wat vlotter gekund, maar Glass heeft dan ook de tijd nodig om goed te landen bij de filmkijker. Voor de één zal de film daarmee vallen in de categorie ‘te langdradig’ en voor de ander waarschijnlijk een fijne hersenkraker zijn die meer in zich heeft dan op het eerste gezicht lijkt. Een zeer frisse en fijne blik op het superhelden-genre!

Met dank aan The Walt Disney Company Benelux voor het recensie-exemplaar.