Gloria is 58 jaar oud maar voelt zich nog elke dag een jonge dertiger op zoek naar de liefde van haar leven. Ondanks haar eenzaamheid probeert ze het beste van haar leven te maken. Haar dagen brengt ze misschien door op kantoor, maar haar avonden is ze altijd te vinden op de dansvloer van clubs in Los Angeles. Tijdens het uitgaan ontmoet ze de charmante Arnold, met wie het meteen bijzonder goed klikt. Met zijn komst lijkt er een einde te zijn gekomen aan haar dagen als vrijgezel. Maar hoe ga je om met zo’n nieuwe relatie en met alle bagage van je partner? Onverschrokken en met ongelooflijke levensvreugde gaat Gloria het nieuwe avontuur tegemoet.

In 2013 verscheen de Chileense film Gloria, van de eveneens Chileense regisseur Sebastián Lelio. De film was een schot in de roos en liet op verschillende filmfestivals een sterke indruk achter. Vier jaar later leverde Lelio de film Una Mujer Fantástica (A Fantastic Woman) af, waarvoor hij de Oscar voor ‘Best Foreign Language Film of the Year’ in ontvangst mocht nemen. In hetzelfde jaar verscheen tevens Disobedience, een trage dramafilm die wordt gedragen door hoofdrolspeelsters Rachel Weisz en Rachel McAdams. Kortom, Lelio is een regisseur die, hoe je het ook wendt of keert, films weet af te leveren die blijven hangen. Actrice Julianne Moore was zelfs zo onder de indruk van Gloria dat zij zichzelf in een Amerikaanse versie zag. Eén van de belangrijkste redenen zal zijn dat er verder weinig echt interessante rollen zijn voor actrices die de 50+ zijn gepasseerd. Gelukkig zag ook Lelio dit wel zitten en dus maakte hij zelf een nieuwe versie getiteld Gloria Bell.

Volgens Lelio is de context van zijn nieuwe film anders dan van het origineel. De Chileense versie gaat over een generatie vrouwen die tijdens de dictatuur in Chili geen stem had en die moet hervinden. De Amerikaanse versie daarentegen gaat over een vrouw die het tweede deel van haar leven op een fijne manier wil doorbrengen. Ondanks dit verschil in context heeft Lelio het oorspronkelijke verhaal bijna letterlijk gevolgd, met hier en daar subtiele wijzigingen. Gloria is 58 jaar oud en is zo’n tien jaar gescheiden. Haar dagen zien er grotendeels hetzelfde uit. In haar auto, op weg naar haar werk, zingt ze mee met ‘klassiekers’ van weleer. Thuis weet de naaktkat van de buren continue in haar flat naar binnen te dringen. Haar kinderen hebben weinig tot geen tijd voor haar, dus belt ze hen regelmatig. Mede daarom volgt ze yogalessen bij haar dochter. In de avonduren is Gloria steevast te vinden op de dansvloer van clubs in Los Angeles. Wat daarbij overigens opvalt is het geweldige camerawerk, waarbij volop wordt gespeeld met licht en kleur.

Op een avond ontmoet Gloria de charmante Arnold. Is hij de grote liefde van haar leven, of blijft ze toch liever alleen? Het is een vraag die Gloria zichzelf steeds vaker lijkt te stellen. Arnold lijkt zijn privéleven namelijk alles behalve op orde te hebben. Hij is door een maagverkleining tientallen kilo’s afgevallen. Echter lijkt hij nog steeds geen vrede te hebben met zichzelf en draagt een korset. Erger is dat, ondanks dat hij een jaar geleden gescheiden is, hij niet los kan komen van zijn afhankelijke en zeurderige ex-vrouw en twee dochters. Het maakt van de op het eerste gezicht charmante Arnold al snel een slappe zak. Gelukkig wordt Arnold gespeeld door John Turturro, die het personage iets interessants en geestigst meegeeft. De glansrol in de film is, zoals eerder gemeld, weggelegd voor Julianne Moore. Moore, zelf ook tegen de 60 jaar aan, zet op prachtige wijze het complexe en gelaagde personage Gloria neer. Enerzijds koestert Gloria haar vrijheid en onafhankelijkheid, anderzijds verlangt ze naar geborgenheid en liefde.

Extra’s: Naast de film is er geen bonusmateriaal toegevoegd op de Blu-ray release.

Gloria Bell is een prachtige film die mooi in beeld brengt hoe gecompliceerd het kan zijn om te kiezen voor jezelf. De film volgt bijna letterlijk het oorspronkelijke verhaal van Gloria, maar gelukkig zijn hier en daar subtiele wijzigingen aangevraagd. Wat opvalt in deze nieuwe versie is het geweldige camerawerk, waarbij volop wordt gespeeld met licht en kleur. De grote uitschieters van de film zijn echter Julianne Moore en John Turturro. De grote vraag is uiteraard of een Amerikaanse versie van het Chileense Gloria echt nodig was. Feit is dat dankzij het fantastische spel van Moore en Turturro de film zeker de moeite waard is om te kijken.  

Met dank aan The Searchers i.s.m. Triple P Entertainment voor het recensie-exemplaar.