Voor haar werk verhuizen Zach en zijn moeder naar Madison, Delaware in New York. Dit is tegen het zere been van Zach die dan ook tegen zijn zin meeverhuist. Als hij zijn buurmeisje Hannah ontmoet heeft hij echter al snel iets positiefs gevonden aan de verhuizing. Hannah is de dochter van R.L. Stine, de schrijver van de Goosebumps boeken, die door zijn schrijfwerk de monsters in de boeken gevangen houdt. Als Zach per ongeluk twee monsters los laat is dat het begin van een kettingreactie met verstrekkende gevolgen voor Madison. Terwijl Stine onder grote druk een nieuw verhaal schrijft om de wereld te redden, zetten Zach en Hannah alles op alles om alle monsters weer terug in de boeken te krijgen.

Goosebumps vindt zijn oorsprong in de gelijknamige jeugdboekenserie, die in het Nederland verschenen onder de naam Kippenvel. Na een televisieserie in 1999, een tweetal videospellen en een stripserie was het tijd voor een film. Voor de film werd besloten niet zomaar aan een verfilming van de boeken te beginnen, maar werd gekozen om de denkbeeldige demonen van R.L. Stine tot leven te laten komen. De film stond overigens al sinds 2008 op de planning, maar liet lang op zich wachten. Wellicht wel te lang, want de originele boekenreeks liep maar van 1992 tot 1997. Echter, de spin-off series worden tot de dag van vandaag uitgegeven en zijn nog steeds een groot succes. De film zal in Nederland vooral zijn publiek vinden in mensen die de film willen zien voor het jeugdsentiment.

Anders dan de boeken, waarbij gebruik werd gemaakt van de kracht van suggestie krijgen we in deze film alles in volle glorie voorgeschoteld. Het zorgt ervoor dat er een, overigens zeker niet slecht uitziende, CGI trucendoos wordt opengetrokken. Dit gaat ten koste van de spanning, maar zorgt absoluut voor een hoop vermaak. Het kan er alleen voor zorgen dat de film voor de oudere jongere die is opgegroeid met de originele boekenreeks iets te kinderachtig is, dit waar de film voor de kleinsten weer te eng zal zijn. Het zorgt ervoor dat de film een beetje tussen wal en schip belandt. Toch is het een gewaagde stap van de makers om voor deze benadering te kiezen en dat valt natuurlijk te prijzen.

In de rol van R.L. Stine zien we Jack Black, die we vooral kennen van zijn komische rollen maar hier heel anders voor de dag komt. Of althans, dat probeert hij. Het is namelijk erg lastig om Black heel ernstig te zien kijken als je continu denkt dat een lach volgt. Toch brengt Black het er niet slecht vanaf, zeker niet als we tieneracteurs Dylan Minnette en Odeya Rush daar tegen af zetten. Toch kunnen we niets anders constateren dan dat Goosebumps een zeer vermakelijke tiener horror-komedie is, een mondvol maar het dekt de lading zeker. Zo heeft de film een behoorlijk tempo en zorgen bijfiguurtjes als Slappy (overigens ingesproken door Black) ervoor dat er genoeg te genieten valt.

Extra’s:
• Alternatief begin: (3:28)
• Alternatief slot: (2:03)
• Verwijderde scènes: (11:00) Een zestal verwijderde scènes.
• Bloopers van de cast: (3:08) Een erg grappige extra met versprekingen en andere foutjes.
• Alles over Slappy: (4:44) Een special over de pop Slappy, met informatie over het design.
• Gewezend!: (8:56) Diepteinterview met make-up artiesten Steve Poutry en Fionagh Cush.
• Casting gallerij: (7:28) Vroege oefenopnames van de cast.
• De gids voor beginners: Hoe overleef je een Goosebumps wezen: (5:47) Zach en Champ delen wat geheimen met de kijkers of hoe een aanval af te weren van een Goosebumps wezen.
• Er gebeuren vreemde dingen… op de set: (3:30) Dylan Minnette neemt ons mee langs wat eigenaardigheden die zich voor hebben gedaan op de set.

Goosebumps is een voor de doelgroep erg vermakelijke tiener horror-komedie geworden. De film zal de jongsten al snel de stuipen op het lijf jagen en zal voor hen misschien zelfs wel te eng zijn, waar deze voor de oudere jongere iets te kinderachtig is. Aan de hand van fraaie CGI-effecten en een behoorlijk tempo wordt de boekenreeks van weleer op een waardige manier nieuw leven ingeblazen. Toch moet gezegd dat de boeken wat meer beroep konden doen op de kracht van suggestie en het daardoor lastig is om alle trouwe lezers tevreden te houden. Vernieuwend is het daarnaast allemaal niet, vermakelijk wel en dat het einde van de film de deur op meer dan een kier zet voor een vervolg zal iets zijn waar de liefhebbers zeker naar uit zullen kijken.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwickvoor het recensie-exemplaar.