Als Henry ontwaakt in een laboratorium krijgt hij in korte tijd het nodige voor zijn kiezen. Een vrouw die zich voorstelt als Estelle zegt zijn vrouw te zijn en dat hij voor dood is achtergelaten. Terwijl zij een hi-tech prothese monteert waar ooit zijn been was vertelt ze hem dat hij nu een cyborg is. Dan valt de psychotische Akan binnen met een leger huurlingen, die claimt dat alles rond het project waar Henry ook deel van uitmaakt zijn eigendom is. Zij doden de collega’s van Estelle, maar voordat ze bij Henry en Estelle uit komen weten zij te vluchten waarna ze landen op een snelweg in Moskou. Daar wordt zijn vrouw ontvoerd. Henry lijkt nu alleen in Moskou met een heel leger achter zich aan dat hem dood wil, maar dan krijgt hij hulp van de mysterieuze Jimmy.

Het viel nog niet mee om een heldere synopsis neer te pennen van deze film. Er gebeurt zoveel en alles is tamelijk bizar dat alles zich moeilijk laat vangen in een alinea. Aan het roer van deze drukke film staat Ilya Naishuller, die hiermee zijn debuut aflevert nadat hij eerder wat videoclips regisseerde voor een Russische punk-rock band. Kenmerkend voor deze video’s was het first-person perspectief, iets wat hier ook de gehele film te zien is. Dit oogpunt is vooral bekend uit de gamewereld en plaats de kijker midden in de actie en laat daar nou net een overvloed aan zijn in Hardcore Henry.

Voor deze Russisch-Amerikaanse productie mocht Naishuller rekenen op enkele interessante namen voor de cast. Wat te denken van Zuid-Afrikaan Sharlto Copley, die aan de hand van Neill Blomkamp in hoog tempo naam maakte met rollen in District 9, Elysium en Chappie. Copley speelt als de mysterieuze Jimmy de grootste rol in deze film en hij staat duidelijk zijn mannetje door meerdere typetjes vol overgave neer te zetten. Henry’s bloedmooie vrouw Estelle wordt gespeeld door Haley Bennett, die als tiener te zien was in leuke bijrollen in films als Marley & Me, maar die we dit jaar nog kunnen bewonderen in The Girl on the Train en The Magnificent Seven. In korte herinneringen van Henry zien we tot slot nog Tim Roth in een korte rol voorbij komen.

Het harde werk van deze acteurs ten spijt is Hardcore Henry vooral een hele drukke actiefilm, waarbij je als kijker de volledige speelduur in de schoenen staat van Henry. Hierbij moeten we overigens gelijk een dikke pluim geven aan de stuntcrew, want op deze manier krijgen we een goed beeld wat deze mensen dagelijks moeten doorstaan. Maar naast dat dit allemaal waanzinnig spectaculair is, is het tevens een feit dat dit op den duur aardig vermoeiend is. Er zit werkelijk geen enkel rustmoment in de film, overdaad schaadt dus wel degelijk. Daarnaast is het verhaal simpel en behoorlijk ondergeschikt aan de stijl. De film is uniek in zijn soort, maar allesbehalve perfect te noemen. Een leuk visitekaartje van debuterend regisseur Naishuller.

Extra’s:
Op de Benelux versie van Hardcore Henry is geen enkele extra te vinden, zelfs geen promotionele trailers van andere releases. Dat is opvallend, want internationale versies zijn verrijkt met een handvol verwijderde scenes, een fan chat en maar liefst twee audiocommentaren. Vooral die laatste had van grote toegevoegde en informatieve waarde kunnen zijn.

Hardcore Henry is een film die je moet ondergaan. Door te filmen uit het first-person perspectief ben je als kijker als het ware Henry. Je loopt, rent, springt, schiet en wat al niet meer. Alles is niet bepaald realistisch, maar wel uiterst spectaculair, maar… ook nodeloos vermoeiend. Nergens zit er een rustmoment in de film en het is dan ook een geschenk uit de hemel dat de film net iets meer dan anderhalf uur klokt. Het maakt Hardcore Henry tot een intens stijlexperiment, waar echter nog zoveel meer in had gezeten als er wat meer aandacht was besteed aan het script.

Met dank aan Remain In Light voor het recensie-exemplaar.