Sinds Elizabeth Keane president is geworden van de Verenigde Staten van Amerika heeft ze het behoorlijk te voortduren en ligt alles wat zij doet onder een vergrootglas. Nadat Saul Berenson heeft vastgezeten voor een samenzwering, wordt hij teruggehaald als Nationale Veiligheidsadviseur. Hij krijgt de opdracht om de gevluchte mediapersoonlijkheid Brett O’Keefe terug te halen, die steeds meer mensen bereikt met online video’s waarin hij Keane en haar presidentschap openlijk aanvalt. Ondertussen lijkt Carrie enige stabiliteit in haar leven te hebben teruggevonden door bij haar zus te gaan wonen en zich te richten op haar moederschap. Toch blijft zij ook nog steeds bezig met het verzamelen van informatie over complotten. Als dit steeds meer de overhand dreigt te nemen zet haar zus Maggie zo haar vraagtekens bij haar geestelijke gezondheid. Toch wordt Carrie nog verder getriggerd als er een generaal onder mysterieuze omstandigheden sterft in een maximaal beveiligde gevangenis en zij stuit op diepgaande Russische inmenging.

Inmiddels is dit alweer het zevende seizoen van Showtime’s hitserie en we kunnen gelukkig stellen dat de weg naar boven weer gevonden is. Toen Nicholas Brody in het derde seizoen werd geëxecuteerd, op dat moment het belangrijkste personages in de serie naast Carrie Mathison, leek dit na een matig seizoen de doodsteek voor de serie. Even leek het of de serie over zijn hoogtepunt heen was, maar de makers wisten de toekomst vrij snel veilig te stellen door de focus volledig op Carrie te leggen en het personage Peter Quinn te introduceren. Het zorgde ervoor dat de serie de laatste seizoenen eigenlijk precies bracht wat je ervan mag verwachten. Vooral dat de serie meer en meer inspeelde op actualiteiten, vergezelt van een soms moordend hoog tempo, bleek een sterk punt.

Nadat de verhaallijn met Quinn het vorige seizoen volledig over de top ging en tot een einde kwam, rust dit nieuwe seizoen weer volledig op de schouders van Mathison. Het is iets dat wel toevertrouwd blijkt aan Claire Danes, die het personage ondertussen volledig in haar vingers heeft. En dus zien we haar weer als de bekwame, maar vooral geestelijk onstabiele, agent die in staat blijkt om keer op keer een hele natie van een aanslag te behouden, zelfs als dit haar hele privé leven verwoest. Dit keer krijgt dat laatste een extra lading door in het begin van het seizoen Carrie te tonen in rustiger vaarwater. Ze heeft haar werk aan de kant geschoven om zorg te dragen voor dochter Frannie. Toch komen ook al snel de complottheorieën rond president Keane al snel weer in beeld, evenals haar bipolaire stoornis. Het zorgt ervoor dat er naast de perikelen op de werkvloer er dit keer ook meer dan ooit te zien is van het privéleven van Carrie.

Naast het vertrouwde gezicht van Saul Berenson, zoals altijd weer zeer prettig gespeeld door Mandy Patinkin, is de grootste rol weggelegd voor Brett O’Keefe. Deze door Jake Weber gespeelde complotdenker is koren op de molen van Carrie en haar persoonlijke klopjacht op Keane. Ze krijgt hierbij hulp van FBI-agent Dante Allen, die niet alleen tevens dient als love interest, maar ook Carrie verder lijkt te voeden. Het zorgt ervoor dat er weer de nodige nieuwe verhaallijnen worden aangeboord die voorlopig de toekomst van de serie lijken veilig te stellen. Het zorgt ervoor dat ook dit zevende seizoen weer precies geeft wat je inmiddels mag verwachten van Homeland. Het is allemaal verre van origineel, maar door de prestaties van de cast, de onderlinge intriges, de persoonlijke en terroristische dreiging van buiten weet ook dit seizoen de aandacht van de kijker moeiteloos vast te houden.

Extra’s: Naast de twaalf afleveringen die ook dit seizoen telt is er geen bonusmateriaal opgenomen op de Blu-ray release van dit seizoen.

Homeland – seizoen 7 is evenwichtiger en persoonlijker dan de serie in jaren is geweest. Hiervoor rust de serie natuurlijk weer op de bekende formule met de vertrouwde ingrediënten, maar toch lijkt de rek er nog steeds niet uit. Sterker nog, dit seizoen kan zich meten met de beste seizoenen die de serie kent. Brody was ooit samen met Carrie het boegbeeld van de serie, later in mindere mate ook Quinn, maar die zijn ondertussen verder genoeg naar de achtergrond verdwenen om Carrie alleen te laten schitteren. Dat de makers dit seizoen haar privéleven en bi-polaire stoornis verder verkennen onderstreept dit alles alleen maar. Het haalt allemaal nergens het niveau van het eerste seizoen, maar blijft wel moeiteloos overeind door alle inmiddels welbekende politieke spanningen en terroristische dreigingen, van binnen en buiten. Het achtste seizoen laat op zich wachten tot juni van volgend jaar, maar showrunner Alex Gansa heeft reeds verkondigd dat we terugkeren naar de minder grote dregingen en Trump parallellen achterwege blijven. Het zorgt wellicht voor de frisse wind die de serie nog verder kan stuwen.

Met dank aan Team Lewis en 20th Century Fox Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.