We pakken de draad een half jaar na de gebeurtenissen van het tweede seizoen op. Frank Underwood zit ondertussen een half jaar op de stoel van de machtigste man van het land en heeft zich vooral gericht op het veilig stellen van een nieuwe termijn. Claire wil meer zijn dan alleen first lady en heeft zo haar eigen agenda met de focus op een topfunctie. Het probleem is echter dat ze hierbij in het vaarwater van Frank dreigt te geraken. De grootste strijd blijkt dan ook vooral een echtelijke ruzie op hoog niveau. Niet langer zit de vijand van Frank en Claire op de stoel van een functie hoger, maar dit keer slaapt de vijand in hetzelfde bed.

House of Cards kenmerkt zich door de stijl die regisseur David Fincher zo sterk heeft neergezet in de eerste afleveringen. De beelden zijn snaarstrak en we zien kleine stijldingetjes als het doorbreken van de vierde wand, een techniek waarbij de hoofdpersoon zich direct tot de kijker wendt om zijn werkelijke gevoelens bloot te geven. Die hoofdpersoon is natuurlijk Kevin Spacey, het gezicht van de serie. Als de sadistische Frank Underwood speelt hij een machtswellusteling pur sang. Aan zijn zijde zien we Robin Wright als Claire Underwood, zijn vrouw en partner in crime. Op 27 februari zat iedereen met een abonnement op Netflix er klaar voor, want op die dag werd het gehele derde seizoen in ene online gezet. Het binge-watching kon weer beginnen!

En het begint al gelijk in stijl. Frank bezoekt in een ogenschijnlijk nobele daad het graf van zijn vader in zijn geboorteplaats. Ogenschijnlijk inderdaad, want niks is wat het lijkt bij Frank. Dat blijkt, want al snel richt hij zich direct tot de kijker om uit de doeken te doen dat het geheel in scène is gezet om menselijker over te komen. Waarna hij zijn bezoek afsluit door te urineren op het graf. De toon is gezet. Natuurlijk zijn er ook dit derde seizoen weer de nodige conflicten gaande in het land, maar Frank kan minder zijn gang gaan als eerder door zijn nieuwe functie als machtigste man van de Verenigde Staten. Wel zien we Claire die haar status als first lady gebruikt om zichzelf hogerop te helpen. Maar waar de eerste twee seizoenen ons de weg van Frank naar boven toonde, lijkt het derde seizoen vooral te worstelen met wat te doen nu hij daar eenmaal is. We zijn getuige van het zorgvuldig beschermen van wat eerder nog het hoofddoel was en het maakt dat dit seizoen de minste van de drie is.

Toch is er genoeg te genieten aan dit seizoen. Zo geeft Lars Mikkelsen op een schitterende wijze gestalte aan de Russische president Viktor Petrov. Dat deze Petrov opvallende gelijkenissen heeft met Poetin mag geen toeval heten. En ook Doug Stamper is weer terug, nadat hij aan het einde van seizoen 2 voor dood werd achtergelaten. Voor Frank is het nu alleen nog de vraag in hoeverre hij dit keer kan rekenen op zijn rechterhand en tevens manusje-van-alles. Aan het einde van het seizoen worden we achtergelaten met een cliffhanger die ons een even machteloze als berustende Claire laat zien. Ze lijkt in te zien dat ze als vrouw van Frank heel haar carrière in zijn schaduw zal werken en ten alle tijden bereidt zal moeten zijn om concessies te doen. Een weg die ongetwijfeld opgepikt gaat worden in het ondertussen aangekondigde vierde seizoen.

Extra’s: In ‘Politiek achter de schermen: op de set van House of Cards’ krijgt de kijker een interessante blik achter de schermen bij het maken van dit seizoen. Exclusief voor de Blu-ray is ‘Dood in New Mexico’, een featurette die zich volledig focust op de allerlaatste aflevering van dit seizoen. Hierdoor grossiert deze uitgave wellicht niet in extra’s, maar zijn het wel twee interessante toevoegingen die er echt toe doen.

House of Cards – seizoen 3 toont ons dat het makkelijker is om aan de top te komen, dan aan de top te blijven. Hierdoor is dit seizoen minder opwindend dan zijn voorgangers. Al blijft het natuurlijk genieten van Kevin Spacey als Frank Underwood. Toch lijkt ook hij wat stuurlozer dan in de eerste seizoenen, toen hij nog een duidelijk doel omhoog voor ogen had. Laten we hopen dat de nadruk bij seizoen vier weer zal liggen bij de politieke en journalistieke intriges en machtsstrijd en Frank weer echt een doel krijgt waarbij hij over lijken mag gaan.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.