Als een tienjarige jongen wordt ontvoerd nadat hij door het park fietste, krijgt Greg Harper de leiding van het onderzoek. Door het bewijsmateriaal, in de vorm van een groen zakmes, wordt er een connectie gelegd met een reeks eerdere ontvoeringen. Echter, dit leidde vele jaren eerder al tot een veroordeling en die man zit nog steeds vast. Daarnaast zien we hoe het huwelijk van Harper zich in zwaar weer begeeft, nadat zijn vrouw Jackie hem ontrouw is geweest. Rond hetzelfde moment vinden er diverse mysterieuze gebeurtenissen plaats in huize Harper. Zo verdwijnt al hun zilverwerk, is Jackies’ favoriete koffiemok zoek en wordt een reparateur binnengelaten door een meisje terwijl heel het gezin van hun is. Als vervolgens ook Todd spontaan bij het huis arriveert, de minnaar van Jackie, dreigt al snel alles compleet uit de hand te lopen.

Eens in de zoveel tijd verschijnt er opeens een verrassende film in de Nederlandse bioscopen. Zonder regisseur van naam en met een relatief kleine cast wordt een verrassend sterk verhaal neergezet, waarmee de film zich weet te onderscheiden aan een golf van weinig verrassende – en vaak duurdere – films in hetzelfde genre. Wat hierin vaak helpt is de medewerking van een bekende naam. In dit geval komt dit in de vorm van hoofdrolspeelster Helen Hunt. Of althans, na tweemaal te moeten kijken blijkt het inderdaad Helen Hunt te zijn. Helaas is ook deze actrice, die bekend is van de sitcom Mad About You en films als Twister en Pay It Forward, ten prooi gevallen aan een overdaad aan slechte cosmetische ingrepen. Het doet echter vooral af aan haar herkenbaarheid en niet zoveel aan haar acteerprestatie, zo blijkt ook in I See You.

Wie een blik op de poster werpt zal wellicht een horrorfilm verwachten, een genre waarin de film ook gepresenteerd wordt. De film blijkt echter meer een stevige thriller, waarin een ook een gevoelig onderwerp als de verdwijning van jonge kinderen niet geschuwd wordt. Toch lijkt juist die verhaallijn in eerste instantie bijzaak, want al snel verschuift de focus naar het gezin van de leider van het onderzoek. Als kijker duurt het niet lang om vast te kunnen stellen dat het gezin betere tijden heeft gekend. De vrouw en moeder van het gezin is vreemd gegaan en vooral haar zoon neemt haar dit erg kwalijk. Het heeft de sfeer in huize Harper geen goed gedaan. Toch vormt zich al snel een diepere laag als er mysterieuze zaken gebeuren; zilverwerk verdwijnt en een zoekgeraakte favoriete koffiemok duikt opeens op bij wat je een aanslag kan noemen op de minnaar van Jackie. Het hoe en wie (of zelfs wat) blijft lang een mysterie en juist daarin schuilt de kracht van het eerste deel van de film.

Waarschuwing: de volgende alinea bevat spoilers!
Als de film vervolgens een sprong terug in de tijd neemt, wordt al snel duidelijk dat de mysterieuze zaken in het huis zijn veroorzaakt door ‘phroggers’; een bezigheid waarbij mensen zich zonder medeweten van de eigenaren verstoppen in een huis en vrij rondlopen als de eigenaren van huis zijn. Al snel vallen vele puzzelstukjes op zijn plaats, maar pas in het laatste deel van de film blijkt dat de makers nog een troef achter de hand hebben gehouden. Een paar ogenschijnlijk kleine aanwijzingen aan het begin van de film blijken bepalend te zijn voor het nog verder in elkaar vallen dan de puzzelstukjes, waardoor menig kijken verrast zal worden. Het is hier dat de film verandert van een aardige thriller met een goede vondst, naar een ijzersterke thriller die je eigenlijk niet mag missen. Een thriller dus, want ondanks dat het idee van een phrogger in je huis je wellicht de kriebels geeft, mag het met horror verder weinig van doen hebben.

I See You is een verrassende thriller met een ijzersterk, gelaagd en goed opgebouwd verhaal. Wat begint als het zoveelste verhaal van een gezin dat geplaagd lijkt te worden door een bovennatuurlijke kracht, blijkt al snel een stuk origineler dan dat. We maken als kijker kennis met phroggers en vrijwel direct blijkt dit de oplossing te zijn voor de vele gepresenteerde mysteries. Het lijkt in eerste instantie wellicht een wat vroege onthulling, maar net op het moment dat je vreest dat het vervolg van de film als een kaartenhuis in elkaar stort, blijkt het dat de makers nog een paar troeven achter de hand hebben. Het maakt I See You tot een aangename en vooral verrassende thriller, met een onterecht horror labeltje. Daarnaast is de film misschien wel de beste en origineelste film die de bioscoop te bieden heeft bij de heropening na de Corona uitbraak.