Wetenschapper Seth Ember zit na een gruwelijk ongeval in een rolstoel. Hij bezit de gave om in de geest van een bezetene te kruipen en zo het gevecht aan te gaan met de demonen die de bezetene teisteren. Via het Vaticaan wordt Ember door een doodsbange moeder benaderd om een demon uit te drijven bij haar 11-jarig zoon. In eerste instantie slaat hij het aanbod af, maar dan ontdekt hij dat het hier gaat om de demon waar hij al jaren naar op zoek is. Hij stemt vervolgens toch in om de jongen te helpen, zelfs als dit tot de dood van hem of de jongen kan leiden.

De laatste jaren worden we overspoeld met horrorfilms. Een subgenre hierin is exorcisme. We spreken hier over een aanzienlijk aanbod, waarin ook de kwaliteit behoorlijk uiteenloopt. Toch is het opvallend en tekenend dat klassieker The Exorcist uit 1973 nog steeds staat als een huis. Afgelopen jaar bereikte ons met Incarnate een nieuwe film rond een exorcisme. Door het grote aanbod is het natuurlijk lastig om nog enigszins origineel uit de hoek te komen, maar het plot blijkt nog best aardig in elkaar te zitten. Helaas blijven grote verrassingen uit, waardoor we uiteindelijk opnieuw een middelmatige prent aan het genre kunnen toevoegen. De film is voor ons wellicht iets interessanter dan zijn soortgenoten door het Nederlandse tintje.

Deze vinden we in Carice van Houten, die hier de rol speelt van Linda Sparrow, de moeder van het bezeten jongetje. Van Houten duikt met enige regelmaat op in een Hollywood productie, al zal zij internationaal vooral bekend zijn door haar rol in Game of Thrones. Naast haar zien we Aaron Eckhart als Dr. Seth Ember. Eckhart duikt zo nu dan op met een bijrol in sterke films als The Dark Knight, maar verder zien we hem toch vooral in snel te vergeten matige films. Met deze twee bekende gezichten heeft de film een meer dan aardig affiche. Het is dan ook des te opvallender dat zij hier beiden van het scherm worden gespeeld door de jonge David Mazouz, bekend van zijn rol als Bruce Wayne in de serie Gotham, die volledig opgaat in zijn rol als bezeten kind.

Wat in het voordeel werkt van de film is dat je direct met de feiten geconfronteerd wordt. Hierdoor zit de vaart er, mede ook dankzij de beperkte speelduur, goed in. Daarnaast weet de film de kijker een paar keer flink de stuipen op het lijf te jagen met een geslaagde jump scare. Maar ondanks dat dit allemaal zeer vermakelijk is, is Incarnate in zijn geheel zeker niet geslaagd te noemen. De oorzaak hiervan ligt vooral in het rammelende script en de houterige dialogen. Ook is de ontknoping zeer onbevredigend en wordt de film hier wat afgeraffeld. Juist hierin had de film zich nog enigszins kunnen onderscheiden, maar juist in die laatste minuten wordt nog maar eens onderstreept dat we hier te maken hebben met een dertien in dozijn-horrorfilm. Duidelijk een gemiste kans!

Extra’s: Op de Blu-ray release van de film zijn geen extra’s toegevoegd. Wellicht te begrijpen, maar zeker door de aanwezigheid van Van Houten was het voor de Nederlanders leuk geweest om bijvoorbeeld een videodagboek te zien. Dit soort dingen zouden voor haar Nederlandse fans een leuke toevoeging zijn.

Incarnate is een matige en weinig originele horrorfilm, die amper boven het maaiveld uitsteekt. Toch is de film zeker de moeite waard, al is het maar door de Nederlandse inbreng in de vorm van Carice van Houten. Zoals altijd levert zij zeer degelijk acteerwerk af, net als haar tegenspeler Aaron Eckhart. Opvallend is dat zij beide sterk tegenspel krijgen van de jonge David Mazouz. Het is dan ook jammer dat het verhaal weinig origineel is en de film zeker richting het einde behoorlijk tekort schiet. Het zorgt ervoor dat Incarnate geen vernieuwende of wereldschokkende horrorfilm is, maar deze zeker door de Nederlandse inbreng en het aangenaam hoge tempo toch de moeite waard is om een keer op te zetten.

Met dank aan Dutch Filmworks voor het recensie-exemplaar.