In het door Duitsers bezette Frankrijk is de ondergedoken Shosanna Dreyfus getuige van de brute moord op haar familie, onder leiding van SS-Standartenführer Hans Landa. Ze weet maar net te ontsnappen en vlucht naar Parijs, waar ze een nieuwe identiteit aanneemt en een filmtheater gaat runnen. Ondertussen, ergens anders in Frankrijk, verzamelt luitenant Aldo Raine zijn ‘basterds’, een groep Joods-Amerikaanse soldaten, met wie hij onder het mom van wraak de scalpen van honderden nazi’s wil vergaren als trofee voor het uitroeien van de nazi-demonie.

Inglourious Basterds is de zesde film van de eigenzinnige en meedogenloze regisseur Quentin Tarantino. Ook dit scenario heeft hij weer zelf geschreven, al verliep de weg richting het eindresultaat niet bepaald zonder slag of stoot. Zo schrijf hij het script al in 1998, maar worstelde hij met het slot. Hierop koos hij ervoor om zich eerst te richten op het tweeluik Kill Bill. Nadat hij in 2007 ook Grindhouse-film Death Proof had afgerond besloot hij terug te grijpen op Inglourious Basterds. Het resulteerde uiteindelijk in zijn meest succesvolle film tot op dat moment. Niet alleen kreeg de film erg positieve kritieken en haalde de film de eerste plek in de wereldwijde box-office, ook was het zijn financieel meest winstgevende film totdat hij drie jaar later werd overtroffen door Django Unchained.

Wie een blik werpt op het affiche van de film valt ongetwijfeld op dat de film flink wat grote namen kent. Dat wil zeggen; vandaag de dag. Zo stonden acteurs als Mélanie Laurent en Michael Fassbender nog aan het begin van hun carrière en betekende deze film hun definitieve doorbraak. Waar Tarantino in eerste instantie nog dacht aan Leonardo DiCaprio voor de rol van Hans Landa, besloot hij later dat hij per se Duitse acteurs voor de Duitse rollen, Britse acteurs voor de Britse rollen en Franse acteurs voor de Franse rollen wilde casten. Een probleem hierbij was om een acteur te vinden die het personage Hans Landa op zich kon nemen, aangezien deze vloeiend Duits, Frans, Engels en Italiaans diende te spreken. Het duurde uiteindelijk tot enkele dagen voor aanvang van de opnamen voordat de geschikte acteur, de Oostenrijker Christoph Waltz, werd gevonden. Brad Pitt was wel al een grote ster, en toen Tarantino bezig was met het schrijven van het script besluit hij om zijn agent te bellen of hij wellicht beschikbaar zou zijn. De rest is geschiedenis zoals ze zeggen. In de grote verscheidenheid aan bijrollen ontwaren we bovendien nog flink wat bekende gezichten, evenals een handvol mensen met wie Tarantino al een flink verleden had.

Deze 4K remaster werd uitgegeven ter gelegenheid van de tiende verjaardag van de film en eigenlijk kunnen we gerust stellen dat de film nog niets aan zijn kracht heeft verloren. Basterds kent geen rem, is uiterst gewelddadig en bovenal hoogst vermakelijk. Het zijn de ingrediënten voor een klassieke Tarantino film, die daarnaast zoals we van hem kennen weer het nodige in de blender gooit. Of het nou knipogen zijn naar handenvol filmklassiekers of de grote variatie aan klassieke tunes die hij gebruikt voor de soundtrack. Als we dan kijken naar de beeld- en geluidskwaliteit valt direct op dat de opwaardering naar HDR (High Dynamic Range) direct zijn vruchten af heeft geworpen. De kleuren zijn niet alleen levendiger, ook is de beeldpresentatie voor je gevoel gelijk een stuk scherper en helderder dan je kent van de eerder Blu-ray presentatie. Het maakt deze release dan ook direct een substantiële upgrade naast de Blu-ray. Qua de presentatie van het geluid hoef je geen wereldschokkende zaken te verwachten gezien er niet is gekozen om het geluidsspoor een Dolby Atmos of DTS:X behandeling te geven. Het is zo gek niet, want het originele Blu-ray DTS-HD Master Audio 5.1 blijkt nog steeds een ijzersterke en vakkundige gemixte audio-ervaring.

Extra’s: Voor deze 4K UHD release is ook de Blu-ray disc bijgesloten. Naast het al eerder op de Blu-ray uitgebrachte materiaal vinden we ook zowaar nog een nieuwe feature.
· The New York Times Talks (1:08:07) De enige nieuwe bonusfeature op deze release. Een gesprek met Tarantino opgenomen op 14 augustus 2009, wat geleid wordt door Lynn Hirschberg.
· Extended & Alternate Scenes (11:31) Een drietal langere en wat alternatieve scènes dan in de film zijn beland. Als je het zo ziet is het leuk om te zien, maar logischerwijs dat er flink in is geknipt.
· Roundtable Discussion (30:45) Een rond de tafel-gesprek met Quentin Tarantino, Brad Pitt en Elvis Mitchell.
· Nation’s Pride – Full Feature (06:10) Een (korte) film die in de film in de bioscoop is te zien en speciaal voor deze film werd geproduceerd.
· The Making of Nation’s Pride (04:00) De titel zegt het al, een making af van de korte film die hierboven wordt aangeduid.
· The Original Inglorious Bastards (07:38) Een eerbetoon aan Enzo G. Castellari’s Inglorious Bastards, met ook aandacht voor de originele cast en crew die toch ook weer verbonden zijn met deze film.
· A Conversation with Rod Taylor (06:43) Acteur Rod Taylor, die Winston Churchill spelt in de film, bespreekt zijn aandeel in de film en gaat lekker los over Tarantino’s manier van regisseren.
· Rod Taylor on Victoria Bitter (03:19) Rod Taylor deelt een verhaal over Tarantino en een moeilijk te verkrijgen soort Australisch bier.
· Quentin Tarantino’s Camera Angel (02:41) Een montage one-liners van een nogal bijdehand clapperboard meisje.
· Hi Sallys (02:09) Een verzameling groeten van Tarantino en de cast aan editor Sally Menke.
· Film Poster Gallery Tour with Elvis Mitchell (10:59) Een tour langs een indrukwekkende verzameling filmpostes die we in de film voorbij zien komen.
· Inglourious Basterds Poster Gallery: Een flinke verzameling met promotie afbeeldingen.
· Trailers (07:33) Een viertal promotionele trailers die gebruikt zijn ter promotie van de film, hieronder de teaser, de Amerikaanse trailer, de internationale trailer en een Japanse trailer.

Inglourious Basterds 4K staat twaalf jaar na zijn eerste release bekend als een van de beste films van de hand van Tarantino en wat dat betreft krijgt de film hier de 4K UHD-handeling die het verdient. Brad Pitt onder regie van Tarantino, in 2009 was dat een affiche om je vingers bij af te likken. Toch is het opvallend dat je vandaag de dag ook vooral kijkt naar namen als Michael Fassbender, Diane Kruger, Mélanie Laurent, Daniel Brühl en natuurlijk Christoph Waltz. Het blijft gewoon een heerlijke film om zo nu en dan eens opnieuw te bekijken. Dat dat kan met deze nieuwe 2160p/ HDR UHD presentatie is wat dat betreft een luxe, want de film zet de eigenlijk verbazingwekkend verouderde Blu-ray volledig in zijn schaduw. Er is geen nieuw audiospoor opgenomen, maar dat is geen groot gemis en daarnaast is het bonusmateriaal behouden gebleven en zelfs aangevuld met een boeiend vraaggesprek met Tarantino van meer dan een uur. Het moge duidelijk zijn: deze 4K UHD release is als je de film niet bezit een must en als upgrade meer dan de moeite waard!

Met dank aan Day One MPM en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.