Roos is een vrouw in de kracht van haar leven. Ze werkt hard voor een succesvolle carrière en ziet er geweldig uit. Toch wil Roos eigenlijk maar één ding: trouwen, maar steeds als ze er ook maar aan durft te denken wordt ze gedumpt. Tot overmaat van ramp nodigen al haar exen én haar beste vriend haar uit voor hun bruiloft. Ze besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten en samen met haar jongere stagiair alle bruiloften te trotseren. Ze had echter nooit kunnen vermoeden dat ze juist op dit moment de ware Jacob tegen het lijf zou kunnen lopen.

Na het succes van Pak van Mijn Hart vorig jaar komt Kees van Nieuwkerk nu met een nieuwe, maar soortgelijke, genrefilm. En net als bij die film mag de zoon van Matthijs ‘DWDD’ van Nieuwkerk rekenen op een cast vol met bekende namen. In de hoofdrol van Roos zien we de perfect gecaste Elise Schaap, bekend van Matterhorn en Afscheid van de Maan. Zij wordt vergezelt door Thijs Römer, Jeroen Spitzenberger en Manuel Broekman, allen heren die we veelvuldig in soortgelijke films hebben gezien de laatste jaren. Dit is niet het geval voor Martijn Lakemeier, die doorbrak met Oorlogswinter en sindsdien zijn veelzijdigheid toonde met rollen in Ventoux en Boven is het Stil.

Ja, ik wil! wordt geadverteerd als een hartverwarmende romkom. Op zich een heldere boodschap, maar de film had net zo goed gebracht kunnen worden als ‘de Nederlandse Bridget Jones’. Maar goed, wellicht zou dat vooraf al teveel prijsgeven over het verloop van de film. Iets wat zich voor de kenners van het genre natuurlijk al binnen vijf minuten laat raden. Wat is een romkom tenslotte zonder happy end? Hier wordt dan ook met veel vallen, opstaan en gênante momenten naartoe gewerkt. Het verhaal is dan ook vrij simpel en zit stampvol clichés, waarbij dit aangevuld wordt met bordkartonnen personages.

Toch kijkt de film heerlijk weg en zal vooral het vrouwelijke publiek warmlopen voor deze feel good film. Dit is dan ook een element dat goed uit de verf komt en het doet je eigenlijk afvragen waarom deze film niet gepland is rond bijvoorbeeld Valentijnsdag. Dat de film gericht is op vrouwen in de leeftijdscategorie van Roos blijkt wel uit het veelvuldig gebruik van What’s Up van 4 Non Blondes en het meermaals aanhalen van Friends, een serie die al meer dan tien jaar geleden eindigde. Toch wordt juist uit deze serie de inspiratie gehaald voor één van de leukste scènes uit de hele film.

Ja, ik wil! is het verhaal van een stereotype vrouw in een meer dan voorspelbare film. Toch is de feel good film goed te genieten, waarbij het duidelijk is dat de film zich vooral richt op een vrouwelijk publiek. De film zal dan ook gretig aftrek hebben bij de plaatselijke Ladies Night voorstellingen. Ondanks alle clichés weet de film namelijk precies in de roos te schieten, daarbij geholpen door het leuke acteerwerk van de gehele cast, die duidelijk plezier hadden op de set. Toch is er de hoop dat van Nieuwkerk voor zijn volgende project een nieuwe weg inslaat.

Met dank aan gastredactrice Silvana van Beek