Paula staat op de rand van de afgrond. Ze is net gedumpt door haar veel oudere vriend, heeft een flinke jaap op haar voorhoofd, is blut en praktisch dakloos. Toch zit ze met een flinke stoot positieve energie niet bij de pakken neer en probeert ze zichzelf opnieuw uit te vinden. Daarvoor liegt ze zich een weg door het leven en hoopt ze zo haar leven weer op de rit te kunnen krijgen. De vraag is echter of Paula dat lang gaat volhouden aangezien ze niet de meest stabiele persoon op aarde is. Maar Paula laat zich niet kennen en gaat aan de slag als au pair zonder ervaring met kinderen, op een lingerie-afdeling met een zelf verzonnen cv en pakt alles aan wat toevallig op haar pad komt en waar ze wellicht weer haar voordeel mee kan doen.

Jeune Femme montparnasse bienvenue, zoals de volledige titel luidt van deze Franse film die voor de internationale markt ietwat werd ingekort, wist op het festival van Cannes het afgelopen jaar de Golden Camera (Beste debuutfilm) in de wacht te slepen. Daarnaast is de film gemaakt door een vrijwel volledig vrouwelijke crew wat als uithangbord dient voor deze film over de labiele Paula Simonian. Maar levert zo’n mooie prijs en uithangbord ook een fijne film op? Tja, het is misschien vanuit welk perspectief je het bekijkt. Vanuit een feministisch oogpunt is het waarschijnlijk een fijnere film omdat de kracht van de vrouw centraal staat aangezien Paula niet zo makkelijk over zich heen laat lopen . Ook al liegt ze het meeste in haar leven aan elkaar. Vanuit een minder feministisch oogpunt voelt de film misschien iets te geforceerd op bepaalde vlakken. Wat dat betreft kan het voor de kijker dus twee kanten op.

Wat niet twee kanten op kan is de snelheid waarmee de film van start gaat. We zien Paula, heerlijk overtuigend gespeeld door actrice Laetitia Dosch, al bonkkend met haar hoofd tegen de deur van haar ex-vriend aanslaan die haar duidelijk de bons heeft gegeven en toe is aan een nieuw avontuurtje. Het doet Paula belanden in het ziekenhuis waar het met een dialoog met een arts of verpleger, dat wordt niet helemaal duidelijk maar is verder ook niet echt belangrijk, voor de kijker binnen een paar seconden duidelijk wordt hoe de zaken er met Paula voorstaan en dat ze haar leven alles behalve op de rit heeft en een identiteitscrisis in aantocht is. Of is Paula daar wellicht al in beland? Regisseuse Léonor Serraille laat die vraag nog even in het midden en lijkt het antwoord niet als hapklare brokken aan de kijker te willen presenteren.

Het maakt Jeune Femme vooral een momentopname uit het leven van Paula waar we als kijker even getuige van kunnen zijn. Zonder duidelijke kop of staart dus. Toch beleeft de onberekenbare dertiger genoeg om interessant te blijven en voel je als kijker dat ze een keer met al haar leugens tegen de lamp al zal lopen. De vraag wanneer zal dan ook continu door het hoofd spoken. Paula gaat namelijk geen situatie uit de weg, maar hoe lang kun je in je eigen realiteit blijven leven zonder de echte onder ogen te kunnen zien? De film geeft er zelf geen duidelijk antwoord op en laat dat vooral aan de kijker over. En daar moet je uiteraard wel voor open staan om de film op de juiste waarde te kunnen schatten. Daarmee is Jeune Femme niet voor iedereen even genietbaar en is er wellicht te weinig om aan vast te kunnen houden. Vooral prima kijkvoer voor de meer filosofische ingestelde kijker dus.

Extra’s: Van extra’s is helaas geen sprake op de dvd-uitgave van Jeune Femme. Alleen de film is dus terug te vinden op de schijf.

Jeune Femme is een momentopname zonder of staart van een dertiger die tegen een identiteitscrisis aan schuurt. De film gooit een hoop vragen op die vooral door de kijker zelf beantwoord kunnen worden. Daar moet je als kijker uiteraard wel voor openstaan om volledig van deze Franse titel te kunnen genieten. Niet dat de film de boel rekt tot psychologische proporties, maar echt met een duidelijke lijn doet de film zijn boodschap ook niet uit te doeken. Jeune Femme is daarmee een prima filmpje, vooral door het natuurlijke spel van hoofdrolspeelster Laetitia Dosch, maar daarmee ook zeker niet voor iedereen weggelegd.

Met dank aan Contact Film i.s.m. Remain In Light voor het recensie-exemplaar.