Phil kan niet zonder zijn telefoon. Hij gaat er mee naar bed, scrolled door zijn socials onder de douche en eet alleen maar wat er op het internet te bestellen is. Voor vrienden of andere sociale gelegenheden heeft hij totaal geen aandacht. Met zijn ogen altijd gericht op zijn scherm, ziet hij de mooie Cate op haar fiets over het hoofd, waarmee zijn telefoon uit zijn handen glipt. Het toestel overleefd gelukkig de val, maar een aanvaring met een andere fietser zorgt ervoor dat zijn geliefde telefoon alsnog in drie gebroken stukken op straat achterblijft. In totale paniek omdat hij het nu zonder telefoon moet doen, haast hij zich naar de dichtstbijzijnde telefoonwinkel om een nieuw toestel aan te schaffen. Uiteraard wel een stapje beter dan de vorige en dus kiest hij voor een nieuw besturingssysteem met de naam Jexi. Jexi zorgt ervoor dat Phil met zijn telefoon kan praten en hem voorziet in alle gemakken van het leven. Maar als Phil een poging wil doen om iets te ondernemen zonder zijn telefoon op zak, blijkt al snel dat Jexi daar niet van gediend is. Voor het eerst in zijn leven probeert Phil te vechten voor een bestaan zonder telefoon. Maar met Jexi in zijn leven, lijkt dat een onmogelijke taak geworden die al snel veranderd in een aaneenschakeling van rampspoed.

We maken er ons tegenwoordig allemaal schuldig aan: in ieder verloren moment wenden we ons tot onze mobiele telefoon om te duiken in een wereld die niet heel representatief is voor de werkelijkheid, maar soms heerlijk is om deel van uit te maken. Op de bank, in de trein, tijdens het werk: Voor sommige mensen is een leven zonder mobiel en socials een absolute ramp die zich uit in een zeer hardnekkige verslaving. Zo ook voor Phil, een rol van komiek Adam Devine, die geen vrienden heeft of andere sociale verplichtingen. Voor hem geldt alleen de digitale wereld waarin de werkelijkheid er met een filtertje een heel stuk aantrekkelijker uitziet. Waarom tenslotte een avond in de kroeg hangen voor goede gesprekken als dat ook gewoon lui op de bank kan? Uiteraard staat er in deze komedie een ommezwaai op stapel waarin Phil kennis leert maken met de wereld buiten het kleine schermpje van zijn mobiel. Helaas voor hem is de ommezwaai niet de aller gemakkelijkste met een telefoon die echt je complete leven overneemt en controleert en jou geen minuut met rust laat in plaats van andersom.

Jexi is een komedie die uitpuilt van de flauwigheden. Verwacht dus geen komische film met een diepere laag en een soort van betekenis, maar maak je op voor banale grappen, creatieve scheldwoorden en de nodigde seksuele uitspatting waarbij het woord “telefoonseks” een compleet nieuwe betekenis meekrijgt. Telefoon Jexi, die de digitaal omgevormde stem van actrice Rose Byrne heeft meegekregen, is grofgebekt, alles behalve echt behulpzaam en vooral bijzonder dominant. Daar zijn natuurlijk een hoop grappen mee te bedenken en die passeren dan ook allemaal de revue. Dickpicks? Check! Ongepaste woorden tijdens een vergadering? Check! Bizarre bestellingen op ongewenste momenten? Check! Jexi is tot de nok toe gevuld met banale grappen en grollen waarmee de film ongetwijfeld niet bij iedereen in de smaak zal vallen. Het is wat dat betreft maar goed ook dat de film nog net niet de 90 minuten aantikt, want een dikke twee uur van deze ongein is ook voor de liefhebber van banale humor ongetwijfeld net iets teveel van het goede.

Toch heeft Jexi met acteur Adam Devine, die door zijn spel in vele opzichten een jonge kopie van Jack Black lijkt, wel de ideale sul gevonden die maar moeilijk van zijn mobiel is los te weken. Hij weet de rol van de contactgestoorde Phil prima invulling te geven, maar helaas wordt het allemaal een stuk lastiger als zijn personage een relatie krijgt met de mooie Cate. Actrice Alexandra Shipp (Storm in de laatste twee X-men films) doet haar best om overtuigend over te komen als de jonge dame die verliefd om hem wordt, maar door het gebrek aan chemie blijft er maar weinig van de overtuiging over. Nergens heb je het gevoel dat de twee echt bij elkaar passen en daarmee dus voor elkaar gemaakt zijn. Het haalt net die laatste angel uit de film om net wat meer te kunnen bieden dan banale grappen en grollen. Jexi is niet voor de fijnproever, maar vooral voor mensen die film kijken met hun mobiel in de hand terwijl ze door hun socials scrollen. Met niet al te veel aandacht voor de film is Jexi wellicht nog prima te pruimen als tussendoortje die op de achtergrond speelt. Hoe ironisch…

Jexi is een komedie die tot de nok toe gevuld is met banale grappen en grove humor, maar door de enorme voorspelbaarheid komt het allemaal maar moeizaam uit de verf. De basis van Jexi, over een telefoonverslaafde wiens leven door een telefoon wordt overgenomen en daarbij geen tegenspraak duldt, is meer dan prima voor een leuke komedie, maar de makers hebben gedacht dat ze dat vooral konden vormgeven door de zoveel mogelijk flauwe humor op een hoop te gooien. Voor een gedeelte is dat waar, want Jexi kent zeker een paar leuke en geslaagde grappen, maar helaas verzandt Jexi vooral in een hoop pogingen die te flauw zijn om de mondhoeken te doen opkrullen. Dikke kans dat je als kijker tijdens de film al snel grijpt naar je eigen mobiel. Oh, de ironie…