Na de onbaatzuchtige daad van Superman, om zichzelf op te offeren om zo de mensheid te kunnen redden, lijkt de wereld gered te zijn van een totale vernietiging. Al snel blijkt echter dat een nieuw en groter gevaar op de aarde afkomt en dus is het aan Batman om deze het hoofd te kunnen bieden. Samen met Wonder Woman stelt hij een team samen van metahumans om samen te strijden tegen deze nieuwe dreiging. Lukt het Batman, Wonder Woman, The Flash, Aquaman en Cyborg om samen te werken en zo een catastrofale ramp te voorkomen? Of is het wellicht al te laat om de wereld te redden van zijn ondergang?

Het zit filmstudio Warner Bros. niet bepaald mee met haar DC Extended Universe (DCEU), dat de tegenhanger zou moeten zijn van het veel succesvollere Marvel Cinematic Universe (MCU). In 2016 werden met veel bombarie de twee bekendste helden tegenover elkaar gezet in Batman v Superman: Dawn of Justice, maar ondanks het financiële succes werd de film niet bepaald omarmt door zowel de critici als de fans. De grootste kritiek dat de film voor zijn kiezen kreeg was het zwalkende script, dat vooral heel snel in elkaar leek te zijn gesleuteld om concurrent Marvel voor te blijven. Het hielp dus ook zeker niet dat de volgende film in het DCEU, waarin nog meer superhelden van DC Comics zouden worden toegevoegd, al binnen anderhalf jaar na de toch wat mislukte titanenstrijd de bioscoop zou bereiken. Het begint er dan ook op te lijken dat Warner Bros. met het snel willen uitbreiden van hun universum de kwaliteit danig in de weg zit. Toch was daar opeens een lichtpuntje, toen een jaar na de strijd van Batman tegen Superman vrouwelijke superheld Wonder Woman het levenslicht zag en niet alleen kritisch zeer goed werd ontvangen, maar ook financieel behoorlijk wist te scoren. Toch is het nog maar de vraag of deze lijn doorgetrokken kan worden.

Helaas lijkt het erop dat het blijft bij een fijn tussendoortje. Toen Justice League een half jaar later het witte doek bereikte werd alle vrees die er op voorhand was alleen maar werd bevestigt door het eindproduct. De film kampt namelijk met een hoop problemen die bijna niet op twee handen te tellen zijn. Het resulteert in een zwalkende film die met wat meer rust en liefde wellicht een stuk beter uit de verf zou zijn gekomen. Wat rest is een film die niet aanvoelt als het bedoelde epische samenkomen van de grootste superhelden aller tijden uit de DC-stal, maar eerder lijkt op een snel in elkaar gezette brei die gemaakt is om de concurrentie met Marvel’s Avengers aan te gaan. Het helpt zeker niet dat Zack Snyder richting het einde van het productie het regiestokje moest overdragen aan Joss Whedon in verband met privéproblemen. Want ondanks dat Warner Bros. zich haastte om te zeggen dat Whedon zijn werk zou doen in de stijl van Snyder werd de film toch vooral een Whedon-film. Hij voegde namelijk veel elementen aan de film toe, maar zag deze stuk voor stuk falen. En dan doelen we overigens niet eens op de onbegrijpelijke extra scènes die werden opgenomen van Superman, waarbij de snor van Cavill digitaal verwijderd moest worden, maar vooral op de geforceerde lichtvoetige humor die de film van een Marvel-achtig sausje moet voorzien.

Waarom zou je als DC niet anders mogen zijn? Zijn ze te bang dat het publiek een serieuzere superheldenfilm niet zou accepteren? Zijn ze bij Warner Brothers dan echt al zo snel vergeten hoe succesvol de The Dark Knight-trilogie van Christopher Nolan was bij zowel critici als fans? Toch valt er wat voor te zeggen dat Warner Bros. er baat bij heeft dat een film rondom de Justice League snel het witte doek zou bereiken. De hele filmwereld heeft namelijk zijn blik gericht op de strijd die de Avengers in april van dit jaar gaan leveren tegen ultieme badguy Thanos en dus valt er een graantje mee te pikken met hun eigen superheldenstrijd terwijl iedereen vol ongeduld in de wacht zit. Ze zien daarbij echter een belangrijk onderdeel over het hoofd. Marvel heeft namelijk tien jaar lang vakkundig naar deze conclusie toegewerkt en weet daarom zo succesvol al haar helden in films samen te brengen. En dat is het grootste kritiekpunt waar Warner Bros. de komende jaren flink aan zal moeten werken om haar helden succesvol uit het slop te trekken. De potentie is er namelijk wel degelijk en we gunnen het de superhelden van DC van harte om elkaar ooit te treffen in een film van het niveau waar nu enkel vol jaloezie naar gekeken wordt.

Extra’s: Mede door de toevoeging van de Blu-ray uitgave aan deze release is er het nodige aan bonusmateriaal op de 4K release te vinden.
• Road to Justice (14:10) Interessante special rondom vijftig jaar superhelden uit de stal van DC Comics.
• Heart of Justice (11:53) Special rondom de drie grootste superhelden: Batman, Superman & Wonder Woman
• Technology of the Justice League (08:14) Een blik op de techniek van de film met production Designer Patrick Tatopoulos en set decorator Dominic Capon.
• Justice League: The new Heroes (12:24) Special rondom de nieuwe helden, begleid door acteur Ray Fischer.
• Suit Up: The look of the League (10:21) Een blik op de kostuums met ontwerper Michael Wilkinson

Justice League 4K had de potentie om net zo episch te zijn als zijn tegenhanger van concurrent Marvel, maar helaas pakte het allemaal anders uit. Zo is de film het product geworden van een veel te gehaast productieproces om de strijd te winnen van Avengers: Infinity War en faalt hierdoor jammerlijk op teveel vlakken. Niet alleen het script is een onevenwichtige brei aan verschillende verhaallijntjes, maar zijn er meer punten te noemen die de film tot een zwakke poging maken om een succesvolle tegenhanger van de grote concurrent te zijn. Zo zijn de special effects te vaak ondermaats, is de lichtvoetige humor te geforceerd en lijkt niet één van de acteurs echt lekker in zijn superhelden-vel te zitten. Wellicht is Justice League een wijze les voor Warner Bros. en DC en nemen zij dit signaal ter harte om de stekker uit het huidige DC Extended Universe te trekken en de zaken opnieuw en minder gehaast op te bouwen.

Met dank aan Warner Bros. Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.