Het jonge stel Mia en Sebastian worstelen beide met hun passionele ambities om carrière te maken in Hollywood. Mia is een actrice die vijf jaar terug verhuisde uit het kleine Nevada en daar haar studie opgaf om haar droom te verwezenlijken. Ze is een groot liefhebster van de klassieke Hollywood periode, maar ze hekelt de huidige pluimvee wijze van auditie doen en hoe sociaal bevangen je moet zijn om het te maken in deze business. Sebastian is een jazzpianist met eenzelfde jazz passie en stijl als de traditionalisten Charlie Parker en Thelonious Monk. Hij voelt het als zijn levenstaak om die traditie in stand te houden omdat hij weet dat deze stijl van muziek op uitsterven staat. Mia en Sebastian worden grotendeels aangetrokken tot elkaar vanwege de enorme passie die ze bij elkaar zien en wat voor ambitieus doel ze een ieder voor ogen hebben. Het nastreven van deze individuele maar vooral ook verschillende dromen kan al hun energie opeisen, met als risico dat dit ten koste van hun relatie kan gaan.

De nieuwste film van Damien Chazelle, regisseur van het alom geprezen Whiplash, werd overladen met Oscars (zes stuks!) waaronder één van de allerbelangrijkste, namelijk die van beste regisseur. Een buitenproportionele prestatie voor iemand die nog maar twee volwaardige speelfilms achter zijn naam heeft staan. Whiplash zette Chazelle op de kaart als talentvolle regisseur, maar met La La Land heeft hij zich in één klap ontpopt tot één van de grootste van dit moment. En alle lof is volledig op zijn plaats want met La La Land heeft hij een wonderlijk zoete, verdrietige maar vooral intelligente film afgeleverd. Het is een prachtig romantisch eerbetoon aan de klassieke musical films, waarbij de kleurrijke energie en het droomachtige optimisme van het scherm af spat. La La Land heeft geen enkele intentie om een kopie te zijn van ‘Singin in the Rain’, ‘The Sound of Music’ of welke andere musical film dan ook, en dat is op alle fronten voelbaar. Chazelle probeert een eigen plek in het genre te verdienen, met beeldschone scenes die weliswaar bepaalde kenmerken van bekende musicals vertonen, maar deze worden op een dusdanig artistieke wijze gemonteerd dat ze een volledig eigen identiteit krijgen.

La La Land opent met een van de meest buitengewone sequenties in jaren; een muzikale show wordt ingezet, te midden van een vroege ochtend file op een snelweg van L.A., en dat allemaal vastgelegd in één lange take. De camera van Chazelle zweeft en draait in de rondte met verbazingwekkende choreografische complexiteit van een grote hoeveelheid passanten die één voor één uit hun auto komen en er bovenop klimmen om te dansen en te zingen. Onder het zeer aanstekelijke en vrolijke nummer “Another Day of Sun” wordt gelijk de toon voor de rest van de film neergezet en weet je als kijker gelijk of La La Land aan je besteedt is, mocht je daar vooraf je twijfels over hebben gehad. Sebastian en Mia begeven zich onder de snelwegchauffeurs en worden geïntroduceerd terwijl ze een conflict van file irritatie met elkaar hebben. Daarna volgt de film een stukje uit Mia’s leven in haar appartement met kamergenoten, tot ze enigszins somber op straat staat en aangetrokken wordt door het geluid van een piano. Ze volgt de muziek tot aan de bar waar de muziek vandaan komt, en het hele beeld wordt zwart (behalve Mia) vanaf het moment dat ze de pianist ziet. Haar starende blik zegt meer dan woorden, en geeft de film de uitstraling en het unieke gevoel van Klassiek Hollywood.

De grootste eer voor La La Land moet in de eerste plaats absoluut aan Damien Chazelle worden gegeven, omdat hij het voor elkaar heeft gekregen om een eigenaardige musical film als La La Land van de grond te krijgen. De algehele toon van de film is simpelweg prachtig, met enkele fantastische inventieve ensceneringen die veel visuele presentaties van de verschillende muzieknummers bieden. Chazelle heeft met Ryan Gosling en Emma Stone een gouden duo gestrikt voor de rollen van jazz pianist Sebastian en actrice Mia. Hun chemie is ongekend briljant en tevens essentieel voor een film als deze. De film volgt een vrij realistische koers binnen de dialoog scènes, maar geeft zich over in pure fantasie voor een aantal muzieksequenties. Gosling en Stone dragen de dans- en zangscènes met passie en charme, ondanks dat ze daar niet of amper ervaring in hebben. Vooral Stone, met een aarzeling en bepaalde kwetsbaarheid in haar stem, past precies in het plaatje. De plot van La La Land is eigenlijk vrij simpel van opzet met de nodige clichés, maar met de uitstekende regie en het slimme schrijfwerk door Chazelle, de uitmuntende cast en de schitterende soundtrack van componist Justin Hurwitz, maken de film tot een hedendaags pareltje.

Extra’s:
• Another Day of Sun: They Closed Down a Freeway (10:45) Een kijkje achter de schermen van de openingsscène die op de hoge brug in Los Angeles werd gefilmd.
• La La Land’s Great Party: (05:54) Een blik op de feestscène in het begin van de film, waarin Emma en haar kamergenoten klaar zijn om te feesten.
• Ryan Gosling: Piano Student (05:00) Interviews met Gosling, zijn piano leraar en John Legend over hoe Gosling maandenlang opgeleid werd om zelf de piano te bespelen.
• Before Whiplash: Damien Chazelle’s Passion Project (10:10) Cast en crew bespreken hoe Chazelle het idee voor La La Land schreef en bedacht nog voordat Whiplash werd gemaakt.
• The Music of La La Land: (13:29) De cast en crew bespreken de muziek van de film met set beelden van het orkest dat de muziek speelt en hoe het jazz element aan bod kwam.
• John Legend’s Acting Debut: (04:37) Over hoe John Legend zijn rol in de film kreeg en zijn bijdrage aan de muziek leverde.
• The Look of Love: Designing La La Land (08:46) Cast en crew bespreken hoe de filmmakers gebruik maakte van muziek, kleur en sets om een unieke look aan de film te geven.
• Epilogue: The Romance of the Dream (07:52) Het einde van de film wordt besproken en hoe enthousiast het hele team hierover was.
• Damien & Justin Sing: The Demos (03:11) Chazelle en Hurwitz spelen en zingen demo’s van twee liedjes uit de film.
• Marketing Posters: Een selectie van alle verschillende posters voor de film.

Bonus:
• La La Land’s Love Letter to Los Angeles: (06:54) Een extra feature die de verschillende locaties uit de film analyseert en hoe graag Chazelle de schoonheid van Los Angeles wilde tonen.
• Ryan & Emma: Third Time’s the Charm (05:48) De cast en crew praten over hoe goed de chemie tussen Ryan en Emma is, na hun eerder samenwerkingen in Crazy, Stupid, Love en Gangster Squad.
• Songselectie: Een menu waar je alle liedjes uit de film kunt selecteren en afspelen.
• Audiocommentaar van schrijver/regisseur Damien Chazelle & componist Justin Hurwitz
• Bioscooptrailers

La La Land is een prachtige ode aan de populaire musical films uit het Klassieke Hollywood tijdperk. Damien Chazelle heeft zich nu definitief bewezen als één van de meest veelbelovende regisseurs van dit moment. Na zijn indrukwekkende en alom geprezen regiedebuut voor Whiplash, is ook zijn tweede lange speelfilm opnieuw een schot in de roos. La La Land toont haar respect voor filmtradities, in de zin dat het refereert naar de beste elementen van de grote musicals uit de jaren ’40 en ’50. De film is enorm kleurrijk en maakt gebruik van een flink aantal ouderwetse filmtechnieken zonder dat het geforceerd of kitsch overkomt. Het grote succes en de magie van La La Land kan ook voor een groot deel gewijd worden aan haar twee hoofdrolspelers, het Hollywood droomkoppel Ryan Gosling en Emma Stone. Hun chemie is overweldigend en ondanks het feit dat ze geen ervaring hebben met dans en zang, spat hun passie en plezier van het scherm. De catchy soundtrack van componist Justin Hurwitz maakt het plaatje compleet. La La Land is een bitterzoet maar prachtig sprookje over de fantasie van succes en de harde realiteit die daar soms mee gepaard gaat.

Met dank aan Triple P Entertainment en Belga Films voor het recensie-exemplaar.