Zes wetenschappers met elk een eigen specialiteit bevinden zich op het internationaal ruimtestation ISS. De groep vindt een levensvorm, dat zij Calvin noemen, afkomstig van Mars en dat het bestaan van buitenaards leven zou kunnen bevestigen. De vondst zou dan ook een grote doorbrak voor de mensheid kunnen betekenen. Na veel testen komt de bemanning erachter dat het organisme een eigen leven is gaan leiden. De levensvorm blijkt sterker maar vooral ook intelligenter dan ze vooraf dachten. Al snel ontpopt het zich tot een grote bedreiging voor het zestal en deze zet alles op alles om het organisme te vernietigen. De levensvorm zou namelijk al het leven op aarde kunnen uitroeien.

De regie van Life is in handen van de Zweedse regisseur Daniel Espinosa. Eerder leverde hij al het vermakelijke Safe House en het ingetogen Child 44 af. Met Life slaat Espinosa een totaal andere weg in. Voor de film is echter duidelijk inspiratie gehaald uit films als Alien en Gravity. Het verhaal van Life is dan ook niet bijster origineel te noemen. Waar de film nog goed opent, is het einde daarentegen zelfs voorspelbaar. Zo zien we een organisme waarvan alle cellen op hetzelfde moment uit een spiercel, een zenuwcel en een lichtgevoelige cel bestaan. Gaandeweg zien we hoe het vriendelijk ogende organisme zich razendsnel ontwikkelt tot een dodelijk monster. Jammere hierbij is dat het organisme te vaak in beeld komt. Dit terwijl de (eventuele) aanwezigheid van het organisme juist veel spannender is dan het daadwerkelijk in beeld brengen van het organisme.

Life speelt zich bijna geheel af aan boord van het internationaal ruimtestation ISS, dat in een baan om de aarde draait. Het ruimtestation bestaat uit een aantal aan elkaar gekoppelde kamers. Als kijker krijg je hierdoor bijna een claustrofobisch gevoel. De film weet indruk te maken met de sterke cinematografie. Zo zien we allerlei draaiende en glijdende shots en mooie beelden van de bemanning die zich gewichtsloos voortbeweegt. Daarnaast zien we ook hoe het ruimtestation in een storm met ruimtepuin terechtkomt. Hierbij zitten scènes die duidelijk zijn afgekeken van Gravity. Daarnaast wordt de film ondersteund door een sterke soundtrack die perfect is afgestemd op de verschillende scènes, zoals het ontsnappen aan het organisme en de zoektocht naar het organisme. Op sommige momenten zorgt de soundtrack zelfs voor een beklemmend gevoel.

De casting van Life is meer dan in orde. Zo prijken de gezichten en namen van Jake Gyllenhaal en Rebecca Ferguson groot op het affiche. Beide zijn dan ook te zien in een hoofdrol, Gyllenhaal als de gedesillusioneerde dokter David Jordan en Ferguson als de quarantainespecialist Miranda North. Daarnaast zien we ook Ryan Reynolds groot op het affiche, al lijkt men hiermee vooral te willen profiteren van zijn populariteit. Hij speelt namelijk niet meer dan 40 minuten in de film, wegens verplichtingen aan The Hitman’s Bodyguard. De twee interessantste personages worden neergezet door Hiroyuki Sanada en Ariyon Bakare. Sanada speelt de rol van Sho Murakami, hij bestuurt het ruimtestation en moet deze in goede banen leiden. Bakare kruipt in de huid van de wetenschapper Hugh Derry, hij krijgt in eerste instantie een bijzondere band met het organisme. Hoe goed de acteurs hun rol ook neerzetten, als kijker zijnde leer je helaas geen enkel personage echt goed kennen. Hierdoor kan het je eigenlijk weinig schelen wie het onderspit delft en wie het overleeft.

Extra’s:
•  Verwijderde Scènes (05:49) Een verzameling van verwijderde of ingekorte scènes: Jordan Examines His Stamp Collection, Adams Mending His Helmet, The Tang Breakfast Scene, Derry in the Gym, Adams’ Body is Placed Inside His Pod en Sho and Jordan Talk.
•  Claustrofobische Angst: het Maken van een Thriller in de Ruimte (07:28) Cast en crew praten over de structuur van de film, het streven naar de werkelijkheid, de sets en nog veel meer.
•  ‘‘Life’’: In Gewichtsloosheid (06:54) Cast en crew vertellen onder andere over de technische uitdagingen die het filmen van Life met zich meebrachten.
•  Het Creëren van ‘‘Life’’: de Kunst en Realiteit van Calvin (07:07) Over het biologische ontwerp van het organisme en de implementatie ervan in de film. Alsmede over de mogelijkheid van leven op Mars en elders.
•  Dagboeken van Astronauten (03:00) Personages uit de film delen hun gedachten in een aantal korte video’s.

Life is een film die geen originaliteitsprijs zal winnen. Voor de film is namelijk duidelijk inspiratie gehaald uit films als Alien en Gravity. Waar de film nog goed opent, is het einde daarentegen voorspelbaar. Ondanks dat hebben we zeker niet te maken met een slechte film. Zo ziet het ruimtestation er erg realistisch uit. Als kijker krijg je zelfs een claustrofobisch gevoel als je de gekoppelde kamers ziet. Daarnaast heeft de film een indrukwekkende cinematografie, een sterke soundtrack en een cast die goed acteerwerk aflevert. Pluspunt aan de Blu-ray uitgave is de leuke verzameling aan extra’s.        

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.