Lost Highway (digitally restored)
Jazzsaxofonist Fred Madison woont met zijn vrouw Renee in een modern vormgegeven huis. Als er wordt aangebeld, hoort Fred over de intercom dat een zekere Dick Laurent is vermoord. Eenmaal buiten is er niets te zien. Wel vind het echtpaar iedere ochtend een envelop met een videoband op de trap voor hun huis. Hierop staan in eerste instantie opnames van de buitenkant van hun huis, maar later ook binnen opgenomen opnames. De politie kan echter weinig doen. Wat later ontmoet Fred op een feest bij Andy, een oude bekende van Renee, een vreemde man. Deze man vertelt Fred dat hij op dit moment in hun huis is en als Fred naar huis belt neemt de vreemde man inderdaad op. Van Andy hoort Fred dat de vreemde man een vriend is van Dick Laurent. Terug thuis is er niemand te zien, maar als Fred de volgende ochtend een nieuwe video bekijkt en vervolgens zijn slaapkamer binnenloopt treft hij daar het gruwelijk verminkte lijk van Renee.
Het EYE, gelegen aan de noordoever van het IJ, werd begin 2012 geopend en is gewijd aan cinematografie. EYE wordt internationaal geprezen om zijn inzet voor het behoud van het filmerfgoed. In de loop der jaren zijn er dan ook al flink wat film gerestaureerd en gedigitaliseerd. In het eerste kwartaal van dit jaar verschijnen er met Tarkovskys’ Stalker en Lynchs’ Lost Highway twee veelgeprezen films op Blu-ray, beide gerestaureerd door EYE. Lost Highway is een cult-klassieker van de man die niet voor niets ‘the master of weird’ wordt genoemd; sinds jaar en dag wordt hij gezien als het boegbeeld van de surrealistische cinema. Zijn film zijn vaak thrillers en staan bekend om een mix van seks, geweld en zwarte humor welke op een haast technisch perfecte wijze worden tentoon gespreid.
Voor Lynch betekende Lost Highway een sleutelmoment in zijn carrière. Vijf jaar eerder had hij besloten om terug te keren naar het zo geliefde Twin Peaks voor de prequelfilm Fire Walk with Me, maar de film flopte gigantisch in zijn thuisland. In de jaren hierop volgend ondernam Lynch pogingen om diverse televisieseries van de grond te krijgen, maar succes bleef uit. Het duurde uiteindelijk tot 1997 dat hij terugkeerde naar film en Lost Highway afleverde, geproduceerd met Frans geld. De film zelf begint redelijk rechtlijnig, maar zet een bizarre ontmoeting alles op zijn kop. Het is het begin van een film met onverklaarbare gedaanteverwisselingen en een wereld waarin thema’s en personages terugkeren, maar dan totaal verwrongen en gefragmenteerd. Bij de release zaaide de film verdeeldheid en bleek deze nog het beste te bestempelen als een raadsel dat je niet moet willen oplossen. Het is Lynch ten voeten uit.
Het maakt Lost Highway tot een film die je het beste maar gewoon kan ondergaan en waarover je verder je hoofd maar niet moet breken. De plot lijkt bijzaak en wordt verzwolgen door vorm, oftewel surrealisme. Vermakelijker is het dan ook om de vele theorieën te lezen die op internet te zien zijn. Je moet ervan houden, maar hoe fijn is het dat een regisseur zijn kijker op een dergelijke wijze weet te stimuleren, een man die met zijn surrealistische visie haast aanstuurt op een confrontatie met het onderbewuste. Wat dat betreft is Lost Highway goed te zien als voorproefje op Mullholland Drive, wat zeker betreft de films van Lynch gezien mag worden als zijn magnum opus (overall is dit natuurlijk Twin Peaks). Het is een vorm en presentatie die hij bij zijn vooralsnog laatste film Inland Empire teveel over de kling wist te jagen door een film voor te schotelen waar bijna niemand nog een touw aan vast wist te knopen.
Extra’s: Helaas bevat deze gerestaureerde release van de film geen bonusmateriaal. Spijtig, want juist een kleine documentaire rond het restauratieproces had zeer interessant kunnen zijn.
Lost Highway bevestigt in deze gerestaureerde versie als film niet alleen zijn status als moeilijk te doorgronden kunstwerk, maar tevens de deskundigheid van het EYE. Daarnaast blijft Lost Highway natuurlijk een film waar de liefhebbers van Lynch van zullen smullen. Het is nog het beste te omschrijven als een droom, aangezien ook in dromen het tijdsverloop vaak onlogisch is, je niet kan herinneren hoe je ergens bent beland en personen of situaties plots kunnen veranderen. Lynch bewijst zich met deze film eens te meer een meester in het creëren van sfeer, iets wat in deze door EYE gerestaureerde versie prachtig naar voren komt. Deze release blinkt dan ook uit in beeld, geluid, belichting en cinematografie. En het verhaal? Laat je gewoon meenemen in een van de vervreemdende en surrealistische hersenspinsels van Lynch, die vervolgens nog dagenlang zullen doorwerken in die van jezelf.
Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.