Kun is vier jaar en staat op het punt om grote broer te worden. Maar als zijn ouders uit het ziekenhuis terugkomen met zijn zusje Mirai, dan blijkt dat het helemaal niet zo leuk is om een grote broer te zijn. Zijn ouders lijken alleen nog maar oog te hebben voor zijn zusje, waardoor Kun zich steeds meer buitengesloten voelt. Maar dan ontdekt hij dat er een magische tijdspoort in zijn tuin is bij de oude boom die prijkt op het midden van het grasveld. Via deze poort wordt hij meegenomen op bijzondere avonturen en ontmoet hij familieleden uit het verleden en uit de toekomst. Onder wie zijn zusje Mirai, maar dan als opstandige tiener die hem een paar wijze levenslessen bij probeert te brengen. Beetje bij beetje leert Kun wat het is om grote broer te zijn en samen op te groeien.

Zeg je Japanse anime, dan zeg je automatisch ook de naam van de legendarische Japanse regisseur Hayao Miyazaki. Miyazaki is met zijn Studio Ghibli verantwoordelijk voor meesterwerkjes als Spirited Away en Howl’s Moving Castle en dus is het niet heel gek dat je bij het prachtige Mirai meteen denkt aan de fameuze Japanse animatiereus. Toch is nou precies dat de reden dat regisseur Mamoru Hosoda besloot om maar kort bij de studio Ghibli in dienst te gaan omdat hij simpelweg niet de volgende Miyazaki wilde zijn. Hij wilde zijn eigen ding doen. En dat is meer dan aardig gelukt. Met het kleine, maar zeer fijne Mirai als voorlopige hoogtepunt dat zelfs een Oscarnominatie ontving voor beste animatiefilm. Maar hoe bijzonder is Mirai dan eigenlijk?

Mirai combineert een paar verschillende genres op zeer prettige wijze met elkaar. Er is uiteraard het coming-of-age gedeelte waarbij de jonge Kun ziet hoe de aandacht van zijn ouders verschuift naar zijn pasgeboren zusje. Kun kan maar niet accepteren dat ze niet alleen nog maar oog voor hem hebben, wat resulteert in flinke woede-uitbarstingen. Iets waar zijn ouders op hun beurt weer lastig mee om kunnen gaan aangezien ze nog naarstig op zoek zijn naar de balans tussen werk en privé. Regisseur Hosoda presenteert de dilemma’s van Kun ook vooral uit zijn oogpunt waarbij de frustraties van de peuter, als ook van zijn ouders, behoorlijk voelbaar zijn. Ouders zullen zich herkennen in de problemen die voorbij zullen trekken, waarmee het leven van een peuter duidelijk niet aan grenzen gebonden is.

De film komt echter pas echt op stoom als Kun op een dag een magische tijdspoort in zijn tuin ontdekt en de fantasy-elementen meer de overhand nemen. Of de magische poort er echt is, of slechts een hersenspinsel van Kun laat Hosoda vooral in het midden. Het is ook eigenlijk helemaal niet belangrijk. Het is vooral een hele prettige manier om Kun een paar fijne levenslessen bij te brengen en heden en verleden heerlijk in elkaar te laten overlopen. Mirai is daarmee een zeer bijzondere film geworden waar Studio Ghibli ongetwijfeld heel erg jaloers op zal zijn. En laten we hopen dat we regisseur Hosoda vooral niet gaan zien als de volgende Miyazaki. Met Mirai laat hij in ieder geval zien dat hij meer is dan slechts een kopie van de Japanse grootmeester.

Extra’s: Het is jammer om te zien dat Mirai het helaas moet doen met een release op dvd zonder enig bonusmateriaal. Blu-ray is gewoonweg een toegevoegde waarde in deze tijd, zeker betreft animatiefilms, maar we zullen het in Nederland helaas alleen met de dvd moeten doen.

Mirai is een prachtige Japanse animatiefilm van regisseur Mamoru Hosoda waarin de vierjarige Kun leert wat het is om grote broer te zijn. Hosoda mixt de alledaagse dilemma’s met fantasy-elementen en dat pakt bijzonder fraai uit. De vergelijking met Japanse klassiekers als Spirited Away en Howl’s Moving Castle is wellicht snel gemaakt, maar toch komt dit meesterwerkje niet uit de koker van studio Ghibli. Een compliment uiteraard al wil Mamoru Hosoda vooral liever zijn eigen stempel op de Japanse anime drukken. Iets wat hem met het prachtige Mirai zonder enige twijfel gelukt is. Aanrader!

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.