1988. In de nacht van 12 op 13 mei overlijdt de legendarische jazztrompettist Chet Baker onder mysterieuze omstandigheden. Is Baker ten onder gegaan aan de demonen die hem al jaren achtervolgde of is er meer aan de hand? Detective Lucas wordt belast met het onderzoek en probeert zijn laatste dagen te reconstrueren. Door ontmoetingen met de personen die Baker in die periode nog om zich heen had raakt Lucas steeds meer betoverd door de muziek en het levensverhaal van Baker. De jaren als idool lagen allang achter hem en ondanks dat hij aan lager wal was geraakt was Baker een groot musicus. Echter, wel eentje met een duistere ziel en juist die kant zorgt voor Lucas voor een confrontatie met zijn eigen schaduwzijde.

Chet Baker was een Amerikaanse jazztrompettist en zanger die gekenmerkt werd door een melancholische toon in zowel zijn zang als spel. In de jaren vijftig groeide hij op het toppunt van zijn roem uit tot idool, maar door zijn overmatig drugsgebruik, vroege dood en charismatische uitstraling staat hij vooral bekend als “de mooie jongen met wie het verkeerd afliep”. Zijn heroïneverslaving weerhield hem er echter niet van om op zeer hoog niveau te blijven musiceren. Aan dit alles kwam een eind in de nacht van donderdag 12 op vrijdag 13 mei 1988, toen hij, waarschijnlijk onder invloed, uit een raam van Hotel Prins Hendrik viel in Amsterdam. Hij overleed ter plekke en werd slechte 58 jaar oud, alleen een plaquette aan de gevel van het hotel herinnert nog steeds aan het ongelukkige, maar onvermijdelijk lijkende voorval.

Toch is de val die tot zijn dood leidde meer dan dertig jaar na dato nog steeds niet onomstreden en er zijn dan ook vele theorieën rondom zijn dood. En dan waren er nog de tegenstrijdigheden in het karakter van Baker. Zo was er enerzijds zijn kwetsbare kant en anderzijds een soms agressieve kant, die zich richting vrouwen vooral ook seksueel uitte. Het zijn elementen die zich goed lenen voor een film, waarbij de soundtrack dus alvast voor handen is. Anders dan bij Born to be Blue, een film uit 2015 die het hele leven van Baker beslaat, richt My Foolish Heart zich op de laatste levensdagen van Baker en de nasleep van zijn dood. Centraal hierin staat de detective Lucas, een rol van de uiterst productieve Gijs Naber. Kortgeleden zagen we hem nog in het groots opgezette epos Redbad en hij is op dit moment te zien in de televisieserie Judas. Steve Wall werd gecast om Chet Baker te vertolken in de flashbacks. Niet alleen voldoet hij qua gelijkenis, ook zet hij de lispelende en lijdende Baker zeer ingrijpend neer.

Regisseur van Eijk probeert in zijn bioscoopdebuut het publiek kennis te laten maken met Baker aan de hand van de detective. Niet alleen maakt deze Lucas kennis met de laatste geliefde van Baker, alsmede wat vrienden, ook raakt hij betoverd door de muziek en de magische werking ervan. Het schijnt hand in hand te gaan met de ervaring die Van Eijk heeft met Baker zijn muziek, maar het jammere is dat de detective fictief is, net als meerdere personages in de film. Van een echte reconstructie kunnen we hier dan ook niet spreken. Dat is enerzijds jammer, maar van Eijk weet samen met co-schrijver Roelof Jan Minneboo wel een onderhoudend filmisch verhaal in elkaar te zetten. De sterkte vertolkingen en de magie van Chet Baker doen vervolgens de rest en zorgen ervoor dat de speelduur voorbij vliegt.

Extra’s: Op de dvd release is geen bonusmateriaal te vinden. Op zich geen groot gemis. Voor meer Chet Baker kan je het beste het album Chet Baker in Tokyo eens opzetten.

My Foolish Heart toont de complexe schaduwzijde waarmee Chet Baker door het leven ging aan de hand van een film met teveel fictieve elementen. Ondanks dat de verhaalconstructie een zeer onderhoudende film oplevert, is het jammer dat de film het moet doen met deze fictieve elementen. Diverse personages zijn verzonnen en andere zijn combinaties van meerdere personen uit het leven van Baker. Wat rest is een haast deprimerende film met een prachtig tijdsbeeld, waarin regisseur Van Eijk een detective en Baker zelf de kijker de hand laat rijken om deze mee te nemen in enerzijds de magische muziek en anderzijds de duistere ziel van Baker. My Foolish Heart had wellicht correcter geweest zonder alle fictieve elementen, maar of dit ook een betere film had opgeleverd valt te betwijfelen.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.