Nadat Tony het NCIS Major Case Response Team heeft verlaten om zorg te dragen voor zijn dochter, wordt het team versterkt met twee nieuwe agenten. De eerste is Nick Torres die na acht jaar undercover werk voor de eerste keer in zijn carrière is toegewezen aan een team. Het leidt ertoe dat hij nogal wat tijd nodig heeft om zich aan te passen. De tweede is Alex Quin, een speciaal agent die werkzaam was bij het FETC, die van Jethro Gibbs eindelijk de voorkeur krijgt boven een nieuw geworven agent. En dan is er nog MI6 agent Clayton Reeves, die het team bijstaat wanneer het een internationale zaak betreft. Het team komt als vanouds in actie wanneer er een misdrijf wordt gepleegd met een link naar de Amerikaanse marine, van terroristen en huurmoordenaars tot cyber-aanvallen en anti-overheid milities. Geen bedreiging is te groot voor het heldhaftige team die er alles aan doen om Amerika tot een veiligere plek te maken.

Het veertiende seizoen van NCIS verloopt volgens beproeft recept, al moeten we het dit keer wel stellen zonder Michael Weatherly die de serie aan het eind van vorig seizoen verliet na meer dan driehonderd afleveringen. Hij wordt dit seizoen min of meer in leven gehouden door zijn vader, gespeeld door Robert Wagner, die regelmatig in updates voorziet over zijn tijd in Parijs. Toch zal dit seizoen sowieso de boeken in gaan als een seizoen met een emotionele toon. Zo overleed showrunner en producent Gary Glasberg plotseling op 50-jarige leeftijd in zijn slaap terwijl de productie van dit seizoen nog in volle gang was.

Bewust of onbewust is ook de beste aflevering van dit seizoen een emotionele. In Keep Going treedt Brian Dietzen als Jimmy Palmer in de schijnwerpers als hij een band op bouwt met een radeloze jongeman die hij van een zelfmoordpoging afhoudt, waarna hij veel onthult over zijn leven en de geschiedenis van het team. De aflevering is een regelrechte home-run en een van de beste afleveringen van de hele serie die daarnaast de vaste kijkers van de serie ongetwijfeld niet onberoerd zal laten. Naast de emotionele (onder)toon, zijn het toch vooral weer de misdaadmysteries waarmee de serie de aandacht van de kijker moeiteloos vast weet te houden. Zo gaat Gibbs undercover, wordt het NCIS computersysteem geplaagd door ransomware en blijkt een gif last te traceren. En dan is er ook nog de crossover met NCIS: New Orleans.

Het moge duidelijk zijn dat NCIS ook in het veertiende seizoen weer genoeg te melden heeft. Het is goed om te zien hoe Wilmer Valderrama goed past in het team, het publiek hem omarmt en hij dus de juiste vervanger lijkt voor de populaire Tony. Daar steekt Jennifer Esposito dan toch wat schril tegen af. Al snel valt op dat ze toch echt de vreemde eend in de bijt is, iets dat de makers blijkbaar ook opviel. Toch is het wel erg snel als haar Alex nog voor het eind van het seizoen alweer uit de serie wordt geschreven en volgens de berichten ook niet meer terugkeert. Gelukkig heeft de serie ondertussen een vaste basis aan castleden die hun personages helemaal eigen hebben gemaakt. Het maakt dit veertiende seizoen tot een opvallend seizoen, waarbij zowel voor als achter de schermen de emotionele lading duidelijk een meerwaarde heeft gehad.

Extra’s: Naast de 24 afleveringen is er verspreidt over de zes discs het nodige aan bonusmateriaal te vinden.
∙ Audiocommentaar: een drietal audiocommentaren, waarbij eigenlijk alleen die voor aflevering Off the Grid van Rocky Carroll (tevens te zien als Leon Vance) echt voorziet in interessante informatie.
∙ Table Read (27:43) Een interessant verslag van de voorleessessie van aflevering Nonstop, waarbij we zien hoe de cast en producers het script doornemen, waarbij we in beeld ook zien hoe de bewuste scènes uiteindelijk in de aflevering zijn opgenomen.
∙ “Pandora’s Box, Part II”: Het tweede deel van de crossover-episode, te zien in NCIS: New Orleans, waarmee fans op hun wenken worden bediend. Tevens met optioneel commentaar van schrijvers Christopher Waild en Christopher Silber.
∙ Opening “Pandora’s Box” (12:13) Cast en crew bespreken de uitdagingen van, en het plezier dat zij halen uit, de crossover afleveringen.
∙ Above Board: A Look at Season 14 (22:37) Een soort overzicht van diverse persoonlijke hoogtepunten van dit seizoen met medewerking van cast en crew.
∙ Joining the Family: The New Agents (10:30) Producers Chas. Floyd Johnson, George Schenek leveren samen met castleden Mark Harmon en Pauley Perrette commentaar op de nieuwe aanvulling op de cast.
∙ Tribute to Gary Glasberg (3:48) Een mooie tributie aan showrunner Gary Glasberg, die overleed tijdens de productie van dit seizoen.
∙ Brian Dietzen’s NCIS (8:55) Een leuk tour langs diverse sets, begeleid door Brian Dietzen.

NCIS – seizoen 14 is ondanks het verlies van een geliefd personage en het overlijden van de showrunner een van de beste seizoenen van de serie. De gebeurtenissen lijken er debet aan te zijn geweest dat dit seizoen zowel voor als achter de schermen een flink emotionele lading meekreeg, meer dan in de eerdere seizoenen bij elkaar. De diepgang die dit met zich meebrengt zou het einde kunnen hebben inluiden, maar de makers lijken dit toch vooral te hebben aangepakt voor een nieuw begin. Dit gaat gepaard met wat nieuwe personages, waarvan Wilmer Valderrama als enige echt een schot in de roos blijkt. Hij wordt geaccepteerd door zowel het team als de kijkers, waarmee zijn verhaallijn zorgt voor de benodigde frisse wind. Het zorgt ervoor dat NCIS weer vooruit kan kijken en de komende seizoenen genoeg voer heeft om zich staande te houden tussen een overvloed aan sterke nieuwe series.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.