Nancy heeft de meest heftige nachtmerries over een verbrande man, met een vieze rood groene trui aan en aan zijn rechter hand heeft hij een handschoen aan met vlijmscherpe messen met de naam Fred Krueger. Maar Nancy is niet de enige die deze nachtmerries heeft. Als haar beste vriendin Tina zo bang is geworden, vraagt zij Nancy, Glen en haar vriendje Rod om de nacht door te brengen met haar. Als Tina op een gruwelijke wijze diezelfde avond wordt vermoord, is Rod meteen verdachte nummer één. Als Nancy erachter komt dat de moord wel eens met Fred Krueger en haar dromen te maken kan hebben, besluit Nancy terug te vechten tegen deze droom moordenaar, met alle gevolgen van dien.

De jaren 80 waren voor de horrorfilm gouden tijden en vooral de slashers maakte een flinke opmars. Zo was daar eerder al Halloween, dat Michael Myers had geïntroduceerd en natuurlijk Friday the 13th, waar Jason Voorhees de tieners één voor één afslachtte. In 1984 konden we daar een opvallend figuur aan toevoegen. Acteur Robert Englund speelde de rol van kindermoordenaar Freddy Krueger, die door de mensen op Elm Street levend in de brand is gestoken en wraak neemt op hun kinderen in hun dromen. Het resulteerde in een ontiegelijk groot succes, want de film kreeg maar liefst zes vervolgen, een spin off genaamd Freddy vs. Jason, een tv serie dat twee seizoenen liep en natuurlijk de remake uit 2010. Alleen in de remake werd de rol van Freddy niet door Englund gespeeld, maar dat was niet echt het grootste probleem van die film. In ieder geval zorgde deze film er eigenhandig voor dat filmmaatschappij New Line Cinema, dat op failliet gaan stond destijds, niet failliet ging en daarom wordt A Nightmare on Elm Street daar nog steeds “The House That Freddy Build” genoemd.

Zeker voor die tijd was A Nightmare on Elm Street dood eng en flink bloederig. Vooral Robert Englund als Freddy Krueger wist de kijkers de stuipen op het lijf te jagen. Wel bijzonder want Englund had als Freddy minder dan zeven minuten schermtijd in de hele film. Je moet dan ook echt wel van goede huize komen om deze indruk te maken natuurlijk. Dit komt ook natuurlijk vol op conto van schrijver en regisseur Wes Craven, die het verhaal zo spannend in elkaar had gezet, waarbij hij veel aan de verbeelding ook overliet. Het was niet iets dat echt eerder vertoont was op deze manier en dat is voor mij ook de rede dat Freddy, Jason en Michael Myers tot de grote drie behoort als het gaat om iconen uit de horror/slasher wereld. Craven deed dat in 1996 nog eens even dunnetjes over met de film Scream, waar er alweer een zevende film van is aangekondigd. Helaas mocht Craven dat zelf niet meer meemaken, want hij overleed op 30 augustus 2015 aan de gevolgen van hersenkanker. Craven is 76 jaar geworden, maar heeft een dikke stempel achtergelaten in de horrorwereld, want nog steeds blijkt A Nightmare on Elm Street echt een klassieker van heb ik jou daar, waarbij de franchise een hele grote fan base heeft weten op te bouwen.

De film kent heel erg veel memorabele momenten natuurlijk, maar er zijn er drie die iedere fan zal aanwijzen als de meest iconische scenes uit de film. Dat is natuurlijk de bad scene met waar de hand van Freddy uit het water omhoog komt als Nancy even niet oplet. De scene waarin Nancy de telefoon van het stroom af heeft gehaal, waarna hij toch over gaat en de tong van Freddy uit de telefoon komt als Nancy de hoorn toch op neemt, maar de meest memorabele scene (als je het mij vraagt) is natuurlijk als Glen het bed in wordt getrokken en er liters bloed omhoog spuiten. Natuurlijk, de dood van Tina was ook flink bruut, maar in mijn ogen zijn dit de drie scenes die echt uitspringen. Het einde van de film is natuurlijk belachelijk als Nancy als een ware guerrilla boobytraps over het hele huis verspreid om Freddy te doden. Toch is dat wel iets dat de film en ook de tijd waarin de film is gemaakt typeert. Het hoort gewoon bij de foute jaren 80 en bij het genre. Waar de film even de bocht uit vliegt en twee scenes die ik nooit echt heb geaccepteerd, zelfs destijds niet, waren toch wel als het lijk van moeder Marge het bed in verdwijnt en de scene helemaal op het einde waarin Marge het raampje door wordt getrokken, waarbij de deur naar het vervolg vol open werd gezet. Maar goed, zelfs dan nog blijft dit een van mijn lievelingshorrorfilms en zeker mijn favoriete horrorfiguur, want Freddy kicks ass!

A Nightmare on Elm Street is en blijft echt een van mijn favoriete horrorfilm klassiekers. Alle foutjes en knulligheden in de film neem ik voor lief en maai ik van tafel af, want de film is gewoon cool. Toch was deze eerste film niet mijn favoriete film uit de reeks, want dat blijft voor mij persoonlijk toch altijd A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors uit 1987. De tweede film uit 1985 week volledig af van het concept en wordt door vele fans als een van de slechtste delen uit de franchise bestempelt, maar je kan je zelf wel afvragen of dat terecht is. Hoe dan ook, de film is nu wegens het 40-jarig jubileum op 4K Blu-ray uitgegeven. Er is een prachtige steelbook van te krijgen, maar voor wie wat beter zoekt is er ook een mooie limited edition box uitgegeven, met kaarten, foto’s en nog veel meer moois. Voor de echte fan natuurlijk een must have.