Als de shidoshi van Frank Dux komt te overlijden, besluit hij me te doen aan de ‘kumite’, een illegale martial arts-competitie, waar zwaargewonden en doden niet ongewoon zijn. Voor dit toernooi zijn vechters van over de hele wereld uitgenodigd, die allemaal een verschillende stijl hebben van vechten. Chong Li, de meedogenloze gemene vechter is de favoriet voor kumite, maar hij heeft nog nooit tegen Frank Dux gevochten.

In een tijd dat de martial artsfilms als paddenstoelen de grond uitschoten, brak “The Muscles From Brussels” Jean-Claude van Damme flink door met Bloodsport in 1988. Het betekende voor de gespierde Belg dat hij veel rollen kreeg aangeboden en het publiek vond het fantastisch. Bloodsport is echt een topper in dit genre en vertelt het waargebeurde verhaal over Frank Dux, die in Azië aan het levensgevaarlijke mixtoernooi genaamd kumite meedoet. Volgens Dux zelf, die van Damme bijstond als adviseur in de film, is alles echt gebeurd. Echter, er is daar nooit ook maar enige vorm van bewijs van geweest en er is ook helemaal niemand die dit ook maar kan bevestigen. Doet voor de rest niets af aan de film, maar opmerkelijk is het in ieder geval zeker. De regie van de film lag in handen van Newt Arnold, die als regisseur na Bloodsport nooit meer een film regisseerde. Als assistent-regisseur heeft hij genoeg gedaan, waaronder meegewerkt aan The Goonies, Blade Runner en The Godfather Part II. Hij overleed op 12 februari 2000 op 77-jarige leeftijd.

Dat de film lowbudget gemaakt is, spat van het scherm af, maar misschien is dat ook wel meteen de kracht van de film, die met zijn lekkere soundtrack ook nog eens heerlijke nostalgische gevoelens los weet te maken. Het acteerniveau ligt erg laag. Van Damme probeert er nog wel iets van te maken, maar het zijn de vechtscenes die Van Damme zijn faam bezorgden en natuurlijk het rondlopen in zijn blote kont. Veelvuldig gaat hij ook met zijn benen in de split om indruk te maken op het publiek. Naast Van Damme zien we Donald Gibb als de lompe Amerikaanse vechter Jackson, en Gibb was destijds toch het meest bekend van zijn rol als Ogre uit Revenge of the Nerds. Maar er is ook een rol voor een inmiddels erg bekende acteur, Forest Whitaker, die in die tijd met films als Platoon, The Color of Money en Good Morning Vietnam aan het opkomen was. Nog een grappig weetje is dat het karakter Johnny Cage uit Mortal Kombat (1992) gebaseerd is op Frank Dux. Het spelkarakter gaat net als Van Damme in de split om zijn tegenstander in de edele delen te kunnen slaan.

De opbouw van de film is snel en goed en na een korte trainingsperiode en de reis naar Azië, begint het toernooi al snel en beland je vol in de actie. De gevechten zijn meeslepend en de slechterik Chong Li straalt veel dreiging en arrogantie uit. Heerlijk om te zien dat hij vijand na vijand op de meest brute wijze verslaat, en dat Dux helemaal boos wordt en gedreven raakt om Chong Li te verslaan als zijn maatje Jackson ernstig gewond raakt door toedoen van Chong Li. Ondertussen zitten agenten Helmer en Rawlins hem op de hielen om hem terug mee te nemen naar Amerika, omdat Dux deserteur is uit het leger en zonder toestemming meedoet aan de kumite. Misschien zijn de verhaallijnen flinterdun, maar het werkt wel erg goed en het kijkt heerlijk weg. Uiteraard is het eindgevecht genieten, zeker als Dux blind tegen Chong Li moet vechten omdat hij vals speelt. Het mag geen verrassing of spoiler heten dat Dux het toernooi natuurlijk uiteindelijk wint en het eind goed, al goed is.

Met Bloodsport kunnen we toch wel zeggen dat de carrière van Jean-Claude van Damme werd gelanceerd en daarna wist hij met films als Kickboxer, Wrong Bet en Double Impact nog bekender te worden dan hij al was. Hoewel men claimt dat Bloodsport op het waargebeurde verhaal van Frank Dux is gebaseerd, kan je daar wel je vraagtekens bij zetten. Er is namelijk niemand die zijn verhalen kan bevestigen of ook maar enig bewijs dat een dergelijk toernooi echt bestaat. Hoe het ook zij, Bloodsport is gewoon lekker genieten. De lekkere, simpele synthesizer-soundtrack zorgt voor nostalgische gevoelens en maakt de film af. Met eigenlijk wel iconische scènes mag Bloodsport zeker een klassieker genoemd worden in zijn genre en na het zien van de film zal je waarschijnlijk de drang voelen om films als Kickboxer en Wrong Bet ook weer eens op te zetten.