Een jonge man raakt geobsedeerd door het volgen van mensen om gewoon te zien wat ze gaan doen en waar ze precies heen gaan. Op een goede dag valt hij door de mand en krijgt een van de mensen door dat hij gevolgd wordt. Het blijkt een inbreker te zijn, maar de jonge man raakt ook geïnteresseerd in het leven van de inbreker. Dit gaat even goed, totdat de jonge man de verkeerde mensen begint te volgen en diep in de problemen raakt.

In 1998 kwam er een korte film uit van de onbekende, maar talentvolle jonge regisseur Christopher Nolan. Nolan had op dat moment 3 korte filmpjes gemaakt, waarbij hij begon op te vallen na de short genaamd Doodlebug uit 1997. Dit was een knap in elkaar gezet filmpje, dat nog een aardig plot twistje voor zijn doen had. Met Following maakt Nolan zijn echte debuut en met deze film begin hij ook bij het grotere publiek opvallen. Uiteindelijk resulteerde dat in Nolan’s eerste volledige film Memento uit 2000 en uiteraard staat Nolan nu bekend om zijn blockbusters die honderden miljoenen kosten en miljarden opbrengen. Maar het begon allemaal kleinschalig, waarbij Following aan de voet stond. Deze productie koste een schamele 6000 dollar en werd bijna met een enkele camera opgenomen. De film speelde op een groot aantal film festivals over de wereld en viel genoeg op om Nolan te laten ruiken aan het echte werk.

Nolan kreeg het idee voor deze film toen er in was gebroken in zijn eigen woning. Hij begon zich af te vragen wat de inbrekers gedacht moeten hebben toen ze zijn persoonlijke spullen doorgingen, iets dat sterk terug komt in deze film. Het uitgangspunt is dan ook best wel interessant te noemen. Het eerste deel van de film voelt nogal amateuristisch aan en weet niet heel goed waar het naartoe wil, althans, zo lijkt het. De jonge man begint random mensen te volgen, puur om te kijken wat ze doen en waar ze heen gaan. Zijn regel is simpel, volg nooit dezelfde persoon een tweede keer. Als hij zijn eigen regel breekt valt hij door de mand en begint hij een inbreker genaamd Cobb te volgen op zijn tochten door de woningen van mensen heen. Grapig detail is dat Nolan de naam Cobb ook gebruikte in Inception uit 2010, of dat bewust is gedaan laten we maar even in het midden. De jonge man raakt op den duur verslaafd aan het inbreken en beland eigenlijk op het verkeerde pad, zeker op het moment als ze inbreken in de woning van een jonge blonde vrouw die met een plaatselijke meedogenloze crimineel omgaat.

Uiteindelijk is niets wat het lijkt en geeft Nolan on hier voor het eerst een twist die je eigenlijk niet zo snel zult zien aankomen. Ook het camerawerk is heel herkenbaar, want Nolan, wiens inspiratiebronnen bij grootheden als Stanley Kubrick, Orson Welles en Ridley Scott haalde, heeft veel geleerd daarvan. Dit komt ook erg zichtbaar terug in Nolan’s latere werk natuurlijk en dat is de stijl die hem zo typeerde. Er zijn zelfs mensen die durven te beweren dan Nolan zonder budget zijn beste werk aflevert, zover wil ik dan weer niet gaan, maar het is absoluut prachtig om de opkomst van een geniaal regisseur te zien in deze film. Vooral voor de liefhebbers is Following heerlijk om naar te kijken. De film duurt net iets langer dan een uurtje, maar kijkt heerlijk weg en weet te verbazen aan het einde van de rit.

Following is na een paar korte studenten films de eerste echte film van niemand minder dan Christopher Nolan. Fans van de regisseur zullen de stijl direct herkennen en het is erg knap dat Nolan met een budget van 6000 dollar een dergelijke film heeft weten te maken. Dit viel dan ook direct op op een aantal film festivals, waarna Nolan zijn echte debuut kon maken met Memento in 2000. Hoe dan ook kijkt deze film lekker weg en weet de film zelfs nog met een aardige twist de kijker te verbazen. Nee, verwacht natuurlijk geen film als dat we nu van Nolan gezien hebben, maar kijk even goed naar de schoonheid en de herkenbaarheid die Nolan ons hier al in een vroeg stadium vertoont.