Oud Goud: The Lost Boys (1987)
Michael en Sam verhuizen met hun moeder naar het kustplaatsje Santa Carla. In het plaatselijke pretpark ontmoet Michael een leuk meisje. Op hetzelfde moment verschijnt er een groep motorrijders. Het meisje stapt bij één van hen achterop. David, de leider, vraagt of Michael meekomt. Het zal een uitstapje worden dat Michael nooit zal vergeten. Zijn broertje Sam heeft ook ontdekt dat er vreemde dingen gebeuren in Santa Carla, het stikt er namelijk van de… vampiers. Sam merkt dat Michael ook rare, vreemde dingen doet en roept zijn vrienden om de zaak te onderzoeken. De drie jongens trekken ten strijde.
In 1987 kregen we een vampierfilm die eigenlijk menig jong publiek aansprak en direct een van de beste in zijn genre is geweest. Het wijkt volledig af van de traditionele Dracula films en concentreert zich meer op de jeugd. Grote broer Michael valt ten prooi aan een jeugdige bende vampiers en zijn jongere broertje Sam ruikt onraad en gaat samen met de eigenaardige Frog broertjes opzoek naar een bende bloeddorstige vampiers. Dit was overigens ook de eerste film van Corey Haim (Die de rol van Sam speelde) en Corey Feldman (die de rol van Edgar Frog speelde) samen, dat het begin inluidde van een populaire trend uit de jaren 80 “The Two Coreys”, waarin Feldman en Haim samen speelden in een aantal tienerfilms. Helaas overleed Correy Haim op 38-jarige leeftijd in 2010 aan de gevolgen van een drugs overdosis. Naast “The Two Coreys” zien we ook Jason Patric als grote broer Michael en Kiefer Sutherland als vampier David.
Wat de film vooral typeert is de uitstekende soundtrack waarbij bands als Echo & The Bunnymen, Roger Daltrey, INXS en Gerard McMahon. Gerard McMahon schreef het themalied “Cry Little Sister” na het lezen van het script, maar zonder de film te hebben gezien. Het is een van de allerbeste songs uit de hele film, waar de film overigens ook mee opent. Uiteraard is dat natuurlijk niet het enige waar de film om draait, maar in principe staat het grote geheel wel direct met 1-0 voor. Michael en Sam hangen veel rond op de pier, waar altijd een kermis is en waar altijd erg veel te doen is. Santa Cruz, waar Santa Carla op is gebaseerd, werd ooit geplaagd door de reputatie van moordstad van de wereld te zijn vanwege een reeks zeer brute moorden die door drie verschillende zeer gestoorde mannen in de vroege jaren ’70 werden gepleegd. Vanwege John Linley Frazier, Herbert Mullin en Edmund Kemper heeft Santa Cruz tussen 1970 en 1973 28 moorden ondergaan gedurende een periode van 30 maanden. In de film werd dit ook aangehaald dat Santa Carla de moord hoofdstad van de wereld was, alleen kwam dat dus weer door de vampieraanvallen die er gepleegd werden.
De film zelf is voor de rest gewoon heerlijk om te kijken. Het ademt de volle jaren 80 sfeer uit, zoals eerder aangehaald deels door de muziek, maar ook gewoon doordat het midden in de jaren 80 is opgenomen. In die tijd waren dit soort tiener horrorfilms echt graag gezien en succesvol, iets dat vandaag de dag wel flink veranderd is natuurlijk. Ook kent de film een goede dosis spanning en ook soms best wel zijn enge stukken. Neem de scene waarin David en zijn bende samen met Michael een groep feestende mensen in de gaten houd en uiteindelijk aanvalt. Vooral wanneer David in het kale hoofd bijt van een van zijn slachtoffers, spat het bloed er flink vanaf. Maar ook de volledige ode aan een film als Salem’s Lot, waarbij Michael voor het raam zweeft van zijn jongere broertje Sam is natuurlijk een mooie en best wel enge scene. Uiteindelijk denk je het hele plot door te hebben, maar lijkt alles toch net iets anders in elkaar te steken als dat je zou denken. Het is geen twist die niemand zal zien aankomen, maar de poging is goed en daarnaast ook heel fatsoenlijk gedaan. Het eindgevecht gaat lekker over de top en alle dingen die je in een vampierfilm verwacht komt aan bod, je wordt als kijker gewoon op je wenken bediend.
The Lost Boys is gewoon een van de beste, maar bovenal ook meest vermakelijke vampierfilms ooit gemaakt. De balans tussen horror, humor en muziek is simpelweg perfect te noemen. Hoewel de film 36 jaar oud is, heeft deze dan ook niets aan kracht ingeboet en blijft het keer op keer super tof om de film te gaan kijken. De 4K UHD Blu-ray is echt een hele nette 4K transfer. Op sommige punten is het beeld net ietsjes te donker, maar niet zo erg dat het niet meer te volgen is of dat het gaat storen. Dit is vooral te merken bij scenes die in het daglicht afspelen, maar waarbij veel schaduw in de scene zit. De scenes in het donker zal het geen ziel opvallen. Voor de rest is de aanschaf op 4K Blu-ray echt wel eentje die het waard is. Op 11 december as. komt er een limited steelbook uitgave van de film uit, dus dat is ook echt wel weer iets om in de gaten te houden.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer