Twee jaar na haar ogenschijnlijke dood leidt Carmen van Walraven een anoniem leven in een klein dorpje in Canada, ver weg van haar familie en vrienden. Niemand weet dat ze de aanslag op haar leven heeft overleefd, behalve haar moeder. Als op een avond in het restaurant waar ze werkt een vechtpartij uit de hand loopt, vermoordt ze uit noodweer de schutter, wordt opgepakt en uitgeleverd aan Nederland. Terwijl haar kinderen in shock zijn dat hun moeder nog leeft, zijn er ook wat mensen die nog een rekening met Carmen hebben openstaan. Zo krijgt het Mexicaanse drugskartel lucht van de wederopstanding van de Zwarte Weduwe. Al snel stapelen de problemen zich in rap tempo op en Carmen zal definitief moeten afrekenen met haar verleden om haar familie te redden.

Penoza begin in 2010 als een serie die zich concentreerde op Carmen van Walraven en haar familie, die na de moord op haar man terecht komt in de criminele wereld. Een wereld die haar man op het punt stond te verlaten. Wat aanvankelijk bedoeld was als een eenmalige serie groeide in rap tempo uit tot een serie met bijna vijftig afleveringen. Deze film sluit de vijf seizoenen van de televisieserie af. Waar de serie zorgde dat mensen thuis bleven, om zich vervolgens te verliezen in mogelijke theorieën over het plot, haalde de film meer dan 400.000 mensen naar de bioscoop. Het tekent de populariteit van Penoza, die sinds de eerste aflevering uitgroeide tot een heus kijkcijfersucces met wekelijks meer dan een miljoen kijkers. Fans van de serie zullen ongetwijfeld blij zijn met deze film, al leek het vijfde seizoen eerder toch een gepaste afsluiter te verzorgen.

Helemaal aan het eind van de serie was er echter een opleving, waarmee een creatieve opening werd gecreëerd voor deze film. Slim gespeeld van de makers natuurlijk. Mooi hierbij is dat ze gelukkig weer mogen rekenen op de meeste vaste gezichten uit de serie, iets dat nog maar eens het belang van familie in de serie onderstreept. Zo keert niet alleen Monic Hendrickx terug in de haar op het lijf geschreven rol van Carmen van Walraven, ook Loek Peters, Raymond Thiry, Olga Zuiderhoek en Hajo Bruins zijn weer te zien. Daarnaast zijn er natuurlijk de kinderen van Carmen, die in de serie ieder seizoen een steeds groter aandeel leken te krijgen. Een logisch gevolg van het volwassen worden van talenten Sigrid ten Napel, Niels Gomperts en Stijn Taverne op de set. Het brengt een boeiende extra laag dat zij worden geconfronteerd met de daden van hun moeder.

Ondanks dat de film met drie miljoen euro een aanzienlijk budget heeft, blijkt nog maar eens dat geld niet altijd garant staat voor een goede film. Natuurlijk de cinematografie is goed verzorgd en liefhebbers zullen ongetwijfeld genoeg hebben om van te genieten, maar als film op zich schiet deze tekort. Zo is er een volstrekt ongeloofwaardige hereniging van Carmen, toch staatsvijand nummer één, met haar familie op de middenstip van het Olympisch Stadion. Wat volgt is een verhaal dat hand in hand gaat met hoe de serie ook opgezet was; Carmen komt al snel weer muurvast in het criminele web en met iedere poging die zij doet om los te komen raakt ze alleen maar verder verstrikt. Het is de opmaat naar een overdreven dramatische finale waarin Carmen een keuze moet maken betreft wat voor rol zij wil hebben; die van de Zwarte Weduwe tegen wil en dank of de moeder die alles over heeft voor haar gezin.

Extra’s: Ondanks dat er duidelijk flink wat aandacht is gestoken in een goede presentatie van de film op Blu-ray, een DTS-HD 7.1 audiospoor en Auro-3D spoor zijn aanwezig, loopt de release niet over betreft bonusmateriaal.
·  Interviews Première (03:26) Een heuse aftermovie van de première van de film met de nodige interviews en reacties.

Penoza: The Final Chapter is meer een leuk toetje voor de vaste fans van de serie dan echt een goede film. Wat in het voordeel van de film spreekt is dat de gehele cast van de serie weer bij elkaar is geroepen. Het zorgt voor een mooie continuïteit en maakt deze afronding ook compleet. Fans van de serie vroegen zich na afloop van vijf seizoenen wellicht vooral af hoe dit nog een vervolg kon krijgen, maar al snel blijken de makers hier een creatieve oplossing voor te hebben bedacht. Tot zover is er eigenlijk niks mis met de film, al is het nergens echt hoogstaand. Het gaat eigenlijk pas mis als men teveel een overtreffende trap van de serie wil presenteren en zoals het verleden al vaak uitwees: meer of groter is niet altijd beter. Vermakelijk is het allemaal wel, al had de filmliefhebber ongetwijfeld op meer gehoopt. Het maakt deze film tot een niet geheel bevredigend laatste hoofdstuk.

Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.