Het leven van de Parijse agente Virginie verkeerd in zwaar weer. Ze is niet graag thuis bij haar man en zoontje omdat ze hen maar moeilijk onder ogen kan komen. Ze houdt er namelijk een liefdesverhouding op na met haar collega Aristide, maar die relatie is inmiddels meer dan slechts van seksuele aard. Daar bovenop draagt ze ook nog een geheim met zich mee, waarmee ze haar veilige en rustige leven voorgoed op z’n kop zal zetten. Om haar problemen uit de weg te gaan, besluit ze om een extra avonddienst aan te nemen waarbij ze asielzoeker Tohirov op het vliegtuig moet zetten richting Tadzjikistan. Het wordt er echter niet bepaald makkelijk op als ook Aristide zich opgeeft voor dezelfde klus en ook Erik zich ben hen aansluit, die zo zijn eigen persoonlijke problemen kent. De autorit naar het vliegveld zet al snel de verhoudingen op scherp. Helemaal als Virginie ontdekt dat Tohirov niet zonder reden op de vlucht is geslagen en hem mogelijk de dood boven het hoofd hangt als hij terugkeert. Ze beseft dat het lot van de man in haar handen ligt en de afloop van de rit naar het vliegveld alles bepalend kan zijn. Niet alleen voor het Tohirov, maar ook voor Aristide, Erik en vooral haarzelf.

Een politiefilm waarin geen schot wordt gelost. Je komt ze niet heel vaak tegen, maar dat maakt een film er meteen wel een stuk interessanter op. Want welk verhaal valt er dan te vertellen als het de film ontbreekt aan enige actiescenes? In het Franstalige Police van filmmaker Anne Fontaine (Les Innocentes & Coco Avent Chanel) staat het menselijk drama centraal waarin vooral aangetoond wordt dat politiemensen ook maar gewoon normale mensen zijn met eveneens herkenbare problemen. Agente Virginie, gespeeld door Virginie Efira die binnenkort te zien is in Paul Verhoeven’s Benedetta, is de spil van het verhaal van Police en ziet alle wankelende elementen van haar leven tijdens een autorit naar het vliegveld samenkomen tot een moment dat het zo niet langer meer kan. Welke problemen er precies spelen wordt in het begin duidelijk gemaakt als Fontaine er voor kiest om één scene vanuit verschillende perspectieven te laten zien waarmee ze ook meteen de andere twee hoofdrollen, die van de vrije Aristide (Omar Sy) en getroebleerde Erik (Grégory Gadebois), in het verhaal van Virginie kan verweven. En laten we vooral ook niet die van acteur Payman Maadi vergeten die de asielzoeker Tohirov speelt en de persoon is die het leven van Virginie aan het wankelen brengt.

Het is een stijlvol begin, maar echt een bijdrage aan het verhaal levert het niet. Het draait namelijk vooral om de autorit naar het vliegveld toe, het grootste gedeelte van de film, waarin Virginie beseft dat het lot van de asielzoeker in haar handen ligt. Als ze hem op het vliegtuig zet, dan is hij bij thuiskomt waarschijnlijk binnen een paar dagen dood. Laat ze hem nu vrij, dan is er een kans dat hij in leven kan blijven. Maar wat voor impact heeft die beslissing op haar leven? Kan ze daar wel mee wegkomen als agent? En wat doet het met de levens van Aristide en Erik? Het zijn vraagstukken waar de drie, of eigenlijk vier als we vluchteling Tohirov meetellen, flink mee worstelen, maar het zware vraagstuk dat het oproept wordt maar matig beantwoord. Daarvoor blijven de personages iets te oppervlakkig ondanks hun onderlinge band en voel je nergens de spanning waar wel degelijk gestaag aan wordt gewerkt. Je voelt als kijker niet de impact die een levens bepalende beslissing als deze kan hebben. En die is wel nodig om jezelf helemaal te verliezen in een film als Police.

Het is jammer dat het verhaal die onderhuidse spanning mist om het drama op de juiste wijze te laten floreren. Aan de hoofdrolspelers ligt het in ieder geval niet, want ze weten hun rollen mer verve aan de kijker over te brengen. Het mist de film vooral aan die extra laag die nodig is om de boel goed op scherp te zetten, waarmee het voor de kijker tot de ontknoping spannend blijft hoe de levens van de personages zich zullen ontwikkelen en wat voor personen ze zullen zijn als hun rit naar het vliegveld eenmaal ten einde is. Nu is Police niet meer geworden dan een aardig drama waarin bijzonder sterk wordt geacteerd, maar het verhaal niet de juiste impact heeft om een diepe indruk op de kijker achter te laten.

Extra’s: Police moet het in Nederland doen met enkel een uitgave op DVD. Extra’s ontbreken op de schijf, al wordt de trailer van de film wel gezien als bonusmateriaal.

Police is een bijzondere dramafilm, maar het ontbreekt de film aan de juiste impact om echt indruk te maken. De film van filmmaker Anne Fontaine vertelt het verhaal van agente Virginie die worstelt met persoonlijke problemen en deze ziet samenkomen tijdens een autorit naar het vliegveld om asielzoeker Tohirov terug naar huis te sturen. Fontaine gooit in het begin een hoop balletjes op met de problemen die spelen in het leven van Virginie en haar collega’s Aristide en Erik, maar laat ze maar matig samenkomen tot een bevredigend geheel. Het morele vraagstuk of het wel verstandig is om Tohriov naar huis te sturen waar hem mogelijk de dood staat te wachten, staat vooral centraal, maar kent maar weinig samenhang over overeenkomsten met de eerder opgegooide problemen. Police is geen onaardig zit, maar het ontbreekt de film aan de juiste onderhuidse spanning om zijn complete speelduur even boeiend te blijven.

Met dank aan Cherry Pickers Filmdistributie i.s.m. Remain In Light voor het recensie-exemplaar.