Op een afgelegen eiland, aan het einde van de achttiende eeuw, krijgt kunstenares Marianne een bijzondere opdracht. Ze moet een huwelijksportret maken van Heloïse die is uitgehuwelijkt aan een rijke man uit Milaan. Heloïse is er echter op tegen dat ze niet zelf kan kiezen met wie ze wil trouwen en dus weigert ze te poseren. Om haar portret toch te kunnen maken geeft Marianne zich uit als hofdame, die enkel op het eiland is om haar te vergezellen. Tijdens de vele wandelingen op het strand observeert Marianne Heloïse en probeert ze ieder klein detail van haar lichaam, bewegingen en blik in zich op te slaan zodat ze in de avonden kan werken aan het schilderij. Naarmate de dagen vorderen groeit de aantrekkingskracht tussen de twee vrouwen en lijkt het slechts een kwestie van tijd tot de liefde zal ontvlammen.

De liefde die opbloeit tussen twee mensen, maar eigenlijk al van de start gedoemd is om te mislukken. De omstandigheden maken het onmogelijk om de liefde te kunnen beantwoorden, vaak tegen beter weten in. Er zijn een aantal titels te noemen die dit stramien bewandelen, neem bijvoorbeeld de klassieker Casablanca uit 1942, waar het prachtige en kunstzinnige Portrait de la jeune fille en feu met recht aan mag worden toegevoegd. Het Franse drama van regisseuse Céline Sciamma (Tomboy, Girlhood) lijkt op het eerste gezicht het zoveelste kostuumdrama, maar eigenlijk heeft de film bijzonder weinig raakvlakken met het genre. De setting zorgen uiteraard voor het predikaat, maar daar houdt de vergelijking met soortgenoten ook wel zo’n beetje op. Portrait de la jeune fille en feu is vooral een prachtig portret over oprechte liefde.

De liefde ontvlamt tussen de eigenwijze Heloïse en de kunstenares die haar stiekem op canvas moet vastleggen. Heloïse heeft al een schilder versleten en dus heeft haar moeder bedacht dat een vrouwelijk kunstenares, vermomt als hofdame, de oplossing is om toch een schilderij van haar dochter te krijgen. Niet voor zichzelf, maar voor een huwelijkskandidaat die in Italië woont en niet van plan is om eerst naar Frankrijk te komen om zijn aanstaande vrouw te bekijken. Marianne observeert de rebelse Heloïse van top tot teen, maar niet alleen haar buitenkant. Met kleine en subtiele toespelingen voel je als kijker dat er meer aan de hand is. De twee vrouwen voelen een verbintenis bij elkaar. De vraag die suddert is de mate waarop deze tot uiting zal komen. Slechts als hartsvriendinnen? Of zal hun relatie zich nog dieper ontwikkelen? Regisseuse Sciamma neemt de tijd om de liefde te laten opbloeien, prachtig verweven met de manier waarop het schilderij beetje bij beetje tot stand komt, ondersteund door schilderachtige cinematografie waarbij iedere scene een schilderij op zich is.

Portrait de la jeune fille en feu is een film die voelbaar gemaakt is door een crew die vooral heeft bestaan uit vrouwen. Het is een meerwaarde voor de film, want hiermee voelt de liefde veel oprechter dan wanneer een man in de regiestoel had gezeten. Erotisch getinte scenes zijn er wel, maar ze zijn verfijnder, gevoeliger en doordrenkt met speelse liefde. Dat de twee geliefden zich zeer sterk tot elkaar aangetrokken voelen hoeven we niet te zien. Dat voelen we. We maken deel uit van hun liefde waaraan niemand twijfelt. Toch volgt het onvermijdelijke moment dat de twee elkaar zullen moeten loslaten. Regisseuse Sciamma doet het met verve, laat de kijker wennen aan een verhaal waarin de twee vrouwen niet meer bij elkaar zullen zijn. Ze vat de liefde prachtig samen in een eindscène die de meeste indruk zal maken. En de kijker zeker niet zonder een klein traantje zal laten nagenieten van deze prachtige ode aan de liefde.

Extra’s: Dvd releases worden in de regel niet (meer) voorzien van heel veel bonusmateriaal. Toch heeft Portrait de la jeune fille en feu een paar zeer kwalitatieve extra’s meegekregen.
· Interview met Héléne Delmaire (11:17) Een interview met de kunstenares die verantwoordelijk is voor de schilderijen in de film. Ze legt het proces uit over het vangen van iemands beeltenis op canvas en hoe zich dat heeft vertaald naar het verhaal van de film.
· Audiocommentaar: Een commentaarspoor ingesproken door regisseuse Céline Sciamma.
· Bioscooptrailer (02:18) De promotionele bioscooptrailer voor de film.

Portrait de la jeune fille en feu is een schilderachtige ode aan de liefde. De liefde tussen de vrouw die niet uitgehuwelijkt wil worden en de kunstenares die haar stiekem moet schilderen. Het verhaal over een onmogelijke liefde ontvouwt zich op prachtige wijze, voelt oprecht en ontroerd. Nergens verzandt de film in verkeerde keuzes of clichés. Regisseuse Céline Sciamma weet de liefde met prachtige stappen te laten uitbloeien tot het onvermijdelijke moment zich aandoet dat de vrouwen weer zonder elkaar verder zullen moeten leven. Het raakt de kijker in zijn of haar ziel. Net zoals de vrouwen zelf wiens liefde voor elkaar nooit volledig beantwoord zal kunnen worden. Portrait de la jeune fille en feu is een moderne klassieker van wereldklasse. Een schoolvoorbeeld over een onmogelijke liefde.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.