Jager Frank Walsh heeft de vangst van zijn leven als het hem, diep in de jungle van Brazilië, lukt om een witte jaguar, bijgenaamd The Ghost Cat, levend te vangen. Om het dier naar Amerika te vervoeren en het aan de hoogste bieder te kunnen verkopen, gaat hij aan boord van een louche schip dat hem vaker helpt om met exotische dieren de grens over te komen. Maar ditmaal is Walsh met zijn vangst niet de enige aan boord. Ook de Amerikaanse special forces varen mee met een levensgevaarlijke gevangen. Deze Richard Loffler is een voormalige marinier die als huurmoordenaar ontelbaar veel moorden op zijn geweten heeft. Omdat Loffler een hersenaandoening heeft kan hij niet per vliegtuig vervoerd worden naar Amerika om daar berecht te worden. Maar na een paar uur ook zee gaat het al vreselijk mis als Loffler op gewelddadige wijze uit zijn kooi weet te ontsnappen. En dat niet alleen, hij laat ook alle dieren die Walsh bij zich had vrij, inclusief de levensgevaarlijke witte panter. Het schip wordt daarmee een dodelijke plek om rond te dwalen zonder een mogelijkheid om te ontsnappen. Als de spanning steeds verder oploopt vervaagt ook steeds meer de grens wie er precies op wie aan het jagen is, duizenden kilometers verwijderd van het vaste land.

Het blijft altijd een gok: Is een film met Nicolas Cage in de hoofdrol nou wel of niet om aan te zien. De voorteken voor het actiespektakel Primal zijn in ieder geval gunstig, want een huurmoordenaar en een paar levensgevaarlijke dieren die ronddwalen op een schip klinkt als voer voor een meer dan prima filmpje. Toch is het de eerste minuten even flink slikken als we het karakter van Cage, de zuipende en rokende jager Frank Walsh (hoe goed ben je als jager eigenlijk als je openlijk sigaren rookt terwijl je schuilt tijdens de jacht?) jacht zien maken op een duidelijk uit de computer getrokken witte panter. Oké, het valt de makers te prijzen dat ze het aangedurfd hebben om de scene met daglicht te laten plaatsvinden, maar toch wordt meteen pijnlijk duidelijk dat het budget niet bijster hoog is. Wat belooft dat voor de rest van de film? Nog meer slechte CGI in combinatie met nog een paar slechte factoren? Is het dan toch weer zo’n Cage-film?

Er kan opgelucht adem worden gehaald, want het valt gelukkig allemaal mee met Primal. Toegeven, bijster sterk of origineel wordt het niet, maar gelukkig is de film in ieder geval wel onderhoudend genoeg om een kijkbeurt te rechtvaardigen. Bovendien blijken de makers met het geringe budget toch aardig uit de voeten te kunnen en zit de film, voor een direct-to-video titel nog behoorlijk in elkaar. Zo is de sfeer op het schip wat grauw van aard wat prima past bij het kast en muisspel tussen jager Cage, de losgeslagen huurmoordenaar en de witte panter die ergens op het schip rondloopt en te pas en te onpas weer opduikt. Momenten die overigens van te voren overduidelijk zijn aan te voelen, maar dat mag de pret voor een titel als Primal niet drukken natuurlijk. Wat de pret wel drukt zijn de vele plotgaten waar de film iets te vaak mee te maken krijgt. Personages handelen op een bepaalde manier waar later niet meer naar wordt teruggegrepen en andere personages worden zorgvuldig opgebouwd, maar binnen een paar tellen weer uit de film verwijderd. De waarom-vraag blijft lang hangen, maar voor wie hoopt op een antwoord, komt bedrogen uit.

Het is ook logisch dat een film van dit kaliber de nodige plotgaten kent, sommige waarschijnlijk niet eens bewust maar domweg over het hoofd gezien, maar zonde is het wel. Want Primal had met wat meer aandacht voor het script zomaar eens een verrassing genoemd kunnen worden. De eerste minuten zijn, even afgezien van de overduidelijke CGI-panter, toch hoopvol genoeg om de kijker enthousiast te maken voor 97 minuten aan prima filmvermaak. Wat nu overblijft is een film die met vlagen spannend wordt, maar eigenlijk nergens zijn B-sausje goed van zich af weet te schudden. Ook Nicolas Cage is daar toch weer zelf een beetje debet aan, want erg veel enthousiasme zit er niet in zijn spel. Wie wel heerlijk op gaat in zijn rol is acteur Kevin Durand die de maniakale schurk gestalte mag geven. Het is een lichtpuntje in deze op zich vermakelijke Cage-film die helaas te veel haken en ogen kent om als echt geslaagd bestempeld te worden.

Extra’s: We hadden het ook niet op voorhand verwacht, maar Primal ligt in de schappen als kale editie zonder toevoegingen op dvd en blu-ray.

Primal schiet, op een slecht geanimeerde witte panter na, voortvarend uit de startblokken, maar weet dat niveau maar lastig vast te houden. Acteur Nicolas Cage schittert dit keer als jager Frank Walsh die met zijn net gevangen en zeldzame witte panter op een schip in de problemen komt als een mede-passagier, een gevaarlijke huurmoordenaar, ontsnapt en ook de panter loslaat. Het wordt een vermakelijk gevecht tussen jager, moordenaar en prooi, maar de plotgaten zitten het verhaal meerdere malen behoorlijk in de weg. Primal heeft, voor een film van dit kaliber, zo zijn momenten, maar helaas is het ook ditmaal weer geen terugkeer naar een film met Nicolas Cage in de hoofdrol naar een beter niveau. Al kun je je afvragen of Cage zelf daar überhaupt op zit te wachten.

Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.