In de nabije toekomst heeft klimaatverandering ervoor gezorgd dat de zeespiegel flink gestegen is. Extreme temperaturen overdag hebben er daarnaast voor gezegd dat de meeste mensen ’s nachts leven. Nick Bannister runt samen met zijn vriend en collega veteraan Emily “Watts” Sanders een bedrijf waarbij mensen specifieke herinneringen opnieuw kunnen beleven. Watts bedient hierbij de apparaat, terwijl Nick psychologische aanwijzingen geeft. Op een dag arriveert Mae, een bloedmooie dame, die Nick om zijn hulp vraagt bij het vinden van haar sleutels. Nick voelt zich meteen tot haar aangetrokken en bezoekt de volgende nacht de club waar ze werkt als serveerster en zangeres. Nick en Mae beginnen een relatie, overigens tot ergernis van Watts, die haar wantrouwt. Dan wordt Nick wakker in een sensorische deprivatie tank van zijn eigen bedrijf, waarbij hij zijn relatie met Mae keer op keer herbeleeft nadat zij maanden geleden zomaar verdween zonder een woord te zeggen.

Reminiscence is het regiedebuut van Lisa Joy, niet alleen de vrouw van Jonathan Nolan (de broer van Christopher Nolan, red.) maar vooral bekend als mede-bedenker, schrijver, regisseur en uitvoerend product van HBO-serie Westworld. Enige ambitie is Joy niet vreemd. Zo tekent ze naast de regie ook voor het script van haar debuutfilm. En of alleen dat nog niet genoeg was, wist ook het uitgangspunt voor haar debuut direct bij aanvang van de pre-productie al de interesse te trekken. Het ademt dan ook allemaal een hetzelfde thema als Westworld. Toen vervolgens Hugh Jackman en zijn The Greatest Showman-collega Rebecca Ferguson werden aangesteld voor de hoofdrollen werden de verwachtingen nog wat verder opgekrikt. Enige nadeel dat Joy ondervond, is dat door de uitbraak van de Corona-pandemie de film niet alleen werd uitgesteld, maar ook nog eens gelijktijdig in zowel de bioscoop als op HBO Max werd gelanceerd. Dat dit in de Verenigde Staten dan weer een week voor bijvoorbeeld de Nederlandse release is werkt illegale praktijken weer in de hand. Op papier lijkt Reminiscence echter het soort film dat zeker zijn meerwaarde heeft op het witte doek.

Die meerwaarde betaald zich op visueel vlak direct uit. Met een fraai tracking shot vliegen we over het overstroomde landschap van Miami, waarbij de vele hoogbouw nog boven het water uitsteekt en zijwegen nog zichtbaar zijn. Het ziet er allemaal indrukwekkend uit. Dan komt het verhaal op gang en zoals het een film als deze betaamt wordt de kijker een paar keer flink het bos in gestuurd. Maar waar het in eerste instantie nog gebeurt om het verhaal op gang te brengen, wordt het naderhand een kunstje om vooral heel onnodig ingewikkeld te doen. Daarnaast draaft Nick wel erg ver door in zijn blinde liefde voor Mae, die hij nog maar een paar maanden kent. Een gevalletje ‘get over it and move on’ zou je zeggen, maar daar denkt ons Nick anders over. Hij begraaft zich in zijn herinneringen met haar en naderhand weet hij door mee te spieken bij de herinneringen van anderen stapje voor stapje dichter bij de reden te komen van de plotse absentie van Mae.

Het maakt dat Reminiscence eigenlijk weinig meer is dan een fraai vormgegeven liefdesverhaal, waarin dan weer erg veel opmerkelijke zaken gebeuren om de plot voort te duwen richting het slot. Deze uiteindelijke climax is behoorlijk onbevredigend. Als dit nou een van onze toekomstbeelden is qua technologie, kunnen we gerust stellen dat de toekomstige generatie gedoemd is. Waar de oudere generatie nog wist wat vechten voor liefde was, lijkt vandaag de dag iedereen inwisselbaar, maar wat hier gebeurt gaat nog een stapje verder; al gaat de ander er vandoor, dan besluit je lekker voor de rest van je leven je herinneringen opnieuw te beleven. Het is allemaal niet best en daarin hadden we toch vooral veel meer verwacht van Joy. Verder doet Jackman zo zijn ding, is Ferguson vooral weer erg mooi in een jurk en doet de aanvullende cast het goed, zonder verder echt op te vallen. Onderaan de streep is het voor ons in elk geval niet zo vreemd dat de film werd gefileerd door de critici en ook bij het publiek geen succes bleek. Nu is dit nog zacht uitgedrukt, want in de Verenigde Staten markeerde de film het slechtste openingsweekend ooit voor een film die in meer dan 3.000 theaters speelde. Dat is dan misschien weer net een beetje veel van het slechte.

Extra’s: Naast de 4K UHD disc is er ook een Blu-ray bijgesloten in de verpakking, verder vinden we wat korte featurettes als bonusmateriaal op deze release.
· Reminiscence: A Family Reunion (08:14) Veel cast- en crewleden van HBO-serie Westworld werkten opnieuw samen voor deze film, in deze feature vertellen ze hun ervaringen.
· The Sunken Coast (07:05) Een blik op het futuristische Miami, dat haast ten onder is gegaan door overstroming als gevolg van de klimaatveranderingen.
· Crafting a Memory (08:24) Joy en andere castleden geven inzicht in het geheugen en hoe dit ons kan achtervolgen en ook helpen bij de film.
· You’re Going on a Journey (04:07) Een soort veredelde trailer voor de film, waarbij Lisa Joy ons meeneemt in dit avontuur.
· “Save My Love” Music Video (04:41) De videoclip bij het nummer Save My Love, uitgevoerd door Lonr en Amber Mark.

Reminiscence ontbreekt het zeker niet aan ambitie, maar kent een mager script en memoreert toch vooral aan betere films. Op papier klonk het allemaal zo mooi; de grote mevrouw achter Westworld zou haar regiedebuut gaan maken, waarbij ze kon rekenen op een meer dan behoorlijke cast. Hoe degelijk ook, de cast brengt eigenlijk niets extra’s. En we kunnen er niet omheen dat het uitgangspunt op papier interessant klinkt en de uiteindelijke film ziet er bij tijd en wijlen fantastisch uit. Helaas komt het verder allemaal nergens echt samen. Het begint allemaal nog vrij interessant, en de film heeft zelfs al snel wat leuke dingetjes voor elkaar om de aandacht te trekken van de kijker. Toch raakt Joy deze ook vervolgens al snel weer kwijt met interessantdoenerij, iets wat dan ook nog eens vooral visueel ondersteunt dient te worden. En om dat allemaal kracht bij te zetten is de film gewoon niet origineel genoeg. En dat is jammer, want dit project had behoorlijk veel meer potentie. Het maakt van Reminiscence onderaan de streep een gemiste kans die vol zit met goede ideeën, maar waar uiteindelijk maar bar weinig van terecht komt.

Met dank aan Day One MPM en Warner Bros. Home Entertainment Benelux voor het recensie-exemplaar.