Rikkie is een mus die denkt dat hij een ooievaar is. Dat is niet zo heel gek, aangezien hij door een familie van ooievaars is opgevoed en zich dus in hart en nieren een ooievaar voelt. Helaas komt de waarheid toch boven tafel als de groep aan de oversteek naar Afrika wil beginnen en Rikkie alleen achterblijft omdat zijn kleine vleugeltjes niet geschikt zijn voor de lange tocht. Rikkie laat het er echter niet bij zitten en besluit alsnog de reis naar Afrika te ondernemen om zijn familie achterna te reizen. Samen met de hulp van een ietwat verstrooide dwerguil en een parkiet, die nooit verder dan vijf centimeter heeft gevlogen, begint hij aan een reis vol gevaren en zet hij alles op alles om te laten zien dat hij wel degelijk een ooievaar is.

Wie bovenstaande synopsis goed heeft gelezen zal niet al teveel moeite hebben om de uitkomst te voorspellen van de reis die de dappere Rikkie onderneemt. En ook de levenslessen die worden aangestipt in de tachtig minuten durende animatiefilm zorgen voor weinig verrassing. Qua originaliteit blijven er dan ook een hoop punten liggen voor deze animatiefilm die hier in Nederland, in vergelijking tot thuisland Amerika, wel de bioscoop weet te bereiken. Is dat omdat wij de film wellicht meer op waarde weten te schatten dan de Amerikanen of omdat er toevallig een hoop vrije schooldagen in aantocht zijn? Wellicht stellen wij nu ook een vraag waarop het antwoord redelijk makkelijk is in te vullen?

Rikkie de Ooievaar is namelijk de perfecte invulling voor een regenachtige dag. Het is een vermakelijk en spannend avontuur dat niet veel van de kleine hersentjes van de doelgroep vraagt. Heel erg is dat natuurlijk niet, maar het valt moeilijk te ontkennen dat de film nergens echt de moeite doet om er in het drukke animatielandschap boven uit te steken. Zo zijn de karakters bijvoorbeeld zijn stuk voor stuk voorzien van herkenbare eigenschappen die we al in tal van andere animatiefilms voorbij hebben zien komen. Zo is er een dwerguil die maar geen vriendjes kan maken door zijn (of haar) vreemde gedrag en zorgt een zingende parkiet voor een muzikale noot. Zo kunnen we de hele rij karakters afgaan voor deze film van regisseurs Toby Genkel en Reza Memari, maar dan schieten we het doel van de film flink voorbij.

De vraag is namelijk: hoe belangrijk vindt de doelgroep dat? Waarschijnlijk niet heel erg, al zullen ook zij al betere en vermakelijkere films gezien hebben dan dit avontuur dat zelfs voor hen van A tot Z is uit te stippelen. Daarnaast is de animatie ook niet al te sterk en voelt deze vaak aan als een televisiefilm die hier toevallig de bioscoop heeft gehaald. Het is dan ook niet eerlijk om de film te vergelijken met films van Pixar of Disney, al lijken vergelijkbare films met een eveneens kleiner budget wel zeker iets meer aandacht te hebben besteed aan de omgevingen waarin de karakters zich begeven.

Het maakt de wereld van Rikkie de ooievaar een beetje een lege bedoeling en daarmee ook nog eens een groot contrast met de drie belangrijkste personages. Hieraan is dan ook overduidelijk het grootste gedeelte van het budget is besteed. Het lijkt daarmee op het eerste gezicht dat Rikkie de Ooievaar een wat tegenvallende animatiefilm is geworden. Gelukkig maken de kleurrijke karakters, ondanks hun cliché-eigenschappen, een hoop goed en zorgt de kinderlijke humor hier en daar voor een lachsalvo bij de jonge doelgroep. We schrijven daar bewust ‘jonge doelgroep’, want kijkertjes ouder dan zes jaar zullen ongetwijfeld wat sneller verveeld raken. Toch is het goed om even te vermelden dat meekijken zeker gewenst is, aangezien de film hier en daar best even spannend uit de hoek kan komen.

Rikkie de Ooievaar is een vrolijke en kleurrijke animatiefilm, die de originaliteitsprijs echter zeker niet zal winnen. Het valt dan ook te begrijpen waarom de film in Amerika alleen op dvd en Blu-ray verschijnt. De film zit vol met clichématige levenslessen, karakters met voorspelbare eigenschappen en een verhaal dat van begin tot eind valt uit te stippelen. Het maakt de film leuk om een keertje gezien te hebben, maar er zijn zeker betere titels te noemen met een soortgelijk verhaal als basis. Het maakt Rikkie de Ooievaar geschikt voor leuk bioscoopavontuur op een druilerige zondag- of woensdagmiddag bij gebrek aan betere alternatieven.