Een reeks van korte films richten zich op een romance in een wijk van de Braziliaanse stad Rio de Janeiro, een stad die bekend staat om zijn schoonheid en sensualiteit. In elke korte film komt de onderscheidende kwaliteit en het karakter van desbetreffende locatie naar voren. Verschillende culturen worden overbrugt terwijl unieke en universele liefdesuitingen worden gevierd. Liefde is grenzeloos en overal, maar sommige liefdesverhalen vinden toch echt alleen plaats in Rio de Janeiro.

In 2006 ging de Cities of Love filmserie van start met Paris, Je T’aime. In deze film zagen we meerdere korte films over de liefde die zich afspeelden in de Franse hoofdstad Parijs. Hiermee legden verschillende gerenommeerde regisseurs en bekende acteurs vanuit hun oogpunt uiteenlopende verhalen over de liefde vast. Het resultaat was een format dat zich makkelijk liet kopiëren naar andere wereldsteden. Twee jaar later volgde dan ook New York, I Love You, een film die het niveau van zijn voorganger helaas niet evenaarde. Ondanks dat verscheen in 2014 toch het vervolg Rio, Eu Te Amo, oftewel Rio, I Love You. In juli 2015 werd bekend dat Rotterdam de vierde stad is waar een liefdesverklaring op film aan wordt gewijd.

Net als zijn voorgangers bestaat ook Rio, I Love You uit meerdere korte verhalen over de liefde, waarbij elk verhaal een eigen scenarist, regisseur en acteurs heeft. Voor dit deel werden nogal wat grote namen gestrikt, zoals de regisseurs Paolo Sorrentino en John Turturro en de acteurs Vincent Cassel en Harvey Keitel. Het zijn namen die nogal wat verwachtingen schepen, maar helaas blijkt al snel dat deze verwachtingen niet ingelost kunnen worden. De korte verhalen zijn namelijk bijzonder slecht en lijken wel afkomstig uit een laatje met nog bij te schaven of erger nog afgekeurde scripts. Zo zien we het verhaal van een oude zwerfster en haar kleinzoon. Zowel de zwerfster als haar fijne zwerversleven moeten ons vast een brok in de keel geven, maar het verhaal maakt totaal geen indruk. Ook is er het verhaal van een oudere man in een rolstoel en zijn vrouw de golddigger. Dit verhaal raakt kant nog wal en vooral het einde laat je met vraagtekens achter.

Wat volgt is een handvol korte verhalen die eigenlijk nergens over gaan en die totaal niet met elkaar samenhangen. Laatstgenoemde valt vooral op doordat de korte verhalen met elkaar versneden zijn en dus kriskras door elkaar geplakt zijn. Daarnaast liggen de korte verhalen totaal niet op één lijn wat de sfeer betreft. Zet bijvoorbeeld het verhaal van de vampierfantasie naast het verhaal van de kunstenaar die zich laat inspireren door kleuren, geuren en geluiden. Hiermee heb je meteen een verschil in sfeer van dag en nacht. Pluspunt aan de korte verhalen zijn de toeristische trekpleisters, zoals het enorme standbeeld van Christus de Verlosser en de Suikerbroodberg, die fraai in beeld zijn gebracht. Deze trekpleisters spelen echter geen bepalende rol, want de verhalen hadden net zo goed ergens anders gesitueerd kunnen zijn.

Extra’s: Op de dvd staan alleen drie trailers, namelijk van Love is Strange, Frank en Cooking Up a Tribute. Een interessante extra was misschien een kijkje achter de schermen geweest. Het had wellicht wat duidelijker gemaakt hoe de korte verhalen met elkaar samenhangen.

Rio, I Love You is tot nu toe de zwakste film uit de Cities of Love filmserie. Voor dit deel werden grote regisseurs en bekende acteurs gecontracteerd, maar vaak is al gebleken dat deze ingrediënten niet altijd het recept voor een succesvolle film zijn. Met Rio, I Love You wordt dit weer eens pijnlijk duidelijk. De film bevat namelijk bijzonder zwakke korte verhalen die totaal niet met elkaar samenhangen. Rio, I Love You was vast en zeker bedoelt als reclame voor Brazilië, maar na het zien van deze film krijg je niet meteen zin om je koffers te pakken. Zonde, want Paris, Je T’aime liet zien dat het format van Cities of Love kan werken. Laten we vooral hopen dat de Rotterdamse versie wel indruk maakt.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.