De 13 jaar oude Sam Cleary woont samen met zijn moeder in Granite City, waar ze de eindjes met moeite aan elkaar knopen. Granite City was jaren geleden het decor van een gevecht tussen twee broers Samaritan en zijn rivaal Nemesis, waarbij beide naar verluidt werden gedood in een vurig gevecht. Sam is een van de mensen die vermoedt dat Samaritan nog leeft. Altijd op zoek begint Sam te vermoeden dat Joe Smith, zijn mysterieuze overbuurman, eigenlijk Samaritan is. Als de misdaad toeneemt, de stad op de rand van chaos staat, en de nieuwe villain Cyrus door de straten trekt als nieuwe Nemesis, maakt Sam het tot zijn missie om zijn buurman uit zijn schuilplaats te halen om de stad van de ondergang te redden.

Sylvester Stallone behoefte uiteraard geen introductie. De in Manhattan geboren acteur met Italiaanse roots vestigde al in 1976 zijn naam met het door hemzelf geschreven Rocky. In de jaren die volgde wist hij de reeks uit te melken met vijf vervolgfilms en een tweetal spinoffs. Niet slecht, en voor veel anderen zou dat genoeg zijn om vroegtijdig van hun oude dag te gaan genieten. Zo niet Stallone. Hij domineerde de jaren 80 met veelal door hemzelf geschreven actiefilms en wist in de decennia daarna meermaals een flinke dip te overleven. Ook bleef het niet bij Rocky en zo heeft hij daarnaast met Rambo en The Expendables nog twee franchises die hem als stralend middelpunt kennen. En ondanks dat de zo populaire superheldenfilms van tegenwoordig Sly niet vreemd zijn, zo verscheen hij in Guardians of the Galaxy Vol. 2 en als King Shark in The Suicide Squad; we hadden hem nog niet gezien als superheld… tot nu toe.

Ergens klinkt dat bijna vreemd, want personages als Rocky en zeker Rambo gingen met regelmaat dusdanig over de top dat ze vanzelf iets bovennatuurlijks meekregen. Toch lag dit ver af van wat Marvel en DC ons de laatste jaren voorschotelen. En ondanks dat Stallone ondertussen 76 jaar is, moest het er blijkbaar maar eens van komen. Natuurlijk is hij de jongste niet meer, maar met behulp van flink wat uren in de sportschool en hier en daar wat hulp van de plastische chirurg lijkt het erop dat Stallone nog jaren mee kan. De rol van superheld op leeftijd met allerhande littekens is hem dan ook op het lijf geschreven. Naast hem zien we Javon “Wanna” Walton als dertienjarige Sam. Personages als Sam maakte dit soort films in het verleden geschikt als kijkvoer voor jongetjes van die leeftijd, maar met alles wat er in de wereld gebeurt lijkt dat vandaag de dag niet meer zo verantwoord. Toch heeft de film een PG-13 rating meegekregen, al onderstreept het dat deze film eigenlijk 30 jaar terug gemaakt had moeten worden.

En dat is sowieso wel een beetje het punt. Want hoe vermakelijk ook, origineel is het nergens. Zo is de relatie tussen de jongen en zijn superheld buurman enorm voorspelbaar. Voor drama op niveau hoef je hier duidelijk niet aan te kloppen. Ook maken de villains, die overigens zo weggereden lijken te zijn uit een Mad Max-film, maar weinig indruk. Dat Pilou Asbæk met zijn 40 jaar de 76-jarige Stallone op geen enkel vlak de baas kan is natuurlijk veelzeggend. Wat de film uiteindelijk weet te redden is dat waar het eigenlijk ook om gaat; de actie! Hier en daar worden er wat botten gebroken en de sfeer zit er lekker op dat vlak. Wederom niks al te inventiefs en origineel is het al helemaal niet, maar het is bijzonder onderhoudend en effectief. De film werd omschreven als een duistere, nieuwe kijk op superheldenfilms, met inspiratie die werd gehaald uit Unbreakable en Finding Forrester (ja echt!), maar dat is niet alleen vergezocht, maar ook toch echt teveel eer.

Samaritan is een weinig originele, maar goed opgebouwde superhelden-actiefilm met Stallone in de hoofdrol. De film zal zeker niet zoveel teweeg brengen dat Sly opnieuw aan een franchise zal kunnen gaan denken, maar de film is beduidend beter dan het laatste avontuur van zijn geliefde Rambo. Nee, natuurlijk kan deze ‘superheldenfilm’ de concurrentie bij lange na niet aan met alles waarmee DC en vooral Marvel ons om de oren slaat. Niet alleen is het een heel ander soort film, ook voegt de film daarvoor niks nieuws toe aan het genre. Wel leuk is dat de film in de, overigens prima climax, nog een aardig plottwist voor de kijker in petto heeft. Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat als je de lat niet al te hoog legt, je een fijne filmavond tegemoet gaat met deze film. En met rollen in Guardians of the Galaxy Vol. 3 en The Expendables 4 in het vooruitzicht zijn we duidelijk voorlopig nog niet van Stallone af. En zeg nou eerlijk, we zouden niet anders willen.