Een man die zichzelf Snake Eyes noemt gaat voor klanten bepaalde gevechten aan. Niet alleen om geld te verdienen, maar ook met de hoop om op deze manier de man te vinden die verantwoordelijk is voor de dood van zijn vader die stierf voor zijn ogen. Als hij op een dag een opdracht krijgt van Yakuza Kenta weigert hij in eerste instantie. Totdat blijkt dat hij wel eens de sleutel zou kunnen zijn tot het vinden van de moordenaar van zijn vader. Het gaat tijdens een klus echter mis als hij bij een wapenhandel de opdracht krijgt om Tommy, de neef van Kenta, te vermoorden. Snake Eyes weigert en slaat samen met Tommy op de vlucht. Tommy biedt hem een plek aan om te trainen als ninja in de Arashikage-clan. Snake Eyes grijpt die kans met beiden handen aan, aangezien hij, in opdracht van Kenta, de schat van de clan moet stelen om zo meer te weten te kunnen komen over de man die hij zoekt. Het dubbelspel dat Snake Eyes speelt is levensgevaarlijk, maar zijn enige mogelijkheid voor antwoorden. Het wordt er echter niet bepaald makkelijker op als Snake Eyes ontdekt dat Kenta onderdeel is van de terroristische organisatie Cobra die enkel uit is op chaos en conflicten in de wereld.

Het was in 2009 niet bepaald een succes te noemen: de verfilming van het speelgoed G.I. Joe (actiepoppetjes uit de jaren ’80) met de actiefilm G.I. Joe: The Rise of Cobra van regisseur Stephen Sommers met sterren als Dennis Quaid, Channing Tatum en Marlon Wayans. De film tikte maar net de 300 miljoen Dollar wereldwijd aan, maar dat stond in schril contrast met het monsterbudget van 175 miljoen Dollar. Toch zag filmstudio Paramount Pictures brood in de franchise en dus werd er werk gemaakt van een vervolg dat in 2013 het levenslicht zag. Wederom werd er een flink budget beschikbaar gesteld en bonden niet de minste sterren zich aan de film. Toch konden namen als Bruce Willis en Dwayne Johnson niet voorkomen dat ook deze film niet de gewenste resultaten behaalde en dus werd het al snel stil rond de franchise. Tot dit jaar waarin de serie wederom opdook terwijl de bioscopen nog op halve kracht draaide door de corona-pandemie. Paramount had echter zijn geld ditmaal gezet om niet een heel gezelschap, maar op slechts één personage dat als enige lichtpuntje gold in de twee vorige films.

In deze film, die gezien kan worden als prequel op de vorige films voor wie zich daartoe geroepen valt, is er dus ruimte voor slechts één personage dat als decennia lang geldt als de meeste populaire G.I. Joe die er is: de ninja Snake Eyes. In de vorige films was het nog acteur Ray Park (Darth Maul in de Star Wars-films) die in de huid kroop van de in zwart gehulde actieheld, maar ditmaal is er meer werk aan de winkel voor het personage. We zien tenslotte hoe een man zonder naam uiteindelijk zal uitgroeien tot de populaire ninja en dus is er een acteur nodig die net wat meer gewicht in de schaal kan leggen. Voor die taak kwamen de makers uit bij acteur Henry Golding die eigenlijk vooral in het romcom-genre te vinden was met titels als Crazy Rich Asians en Last Christmas en dus is deze gewaagde keuze best een understatement te noemen. Toch is Henry Golding niet het grootse probleem van deze actiefilm van regisseur Robert Schwentke.

Snake Eyes: G.I. Joe Origins gaat best voortvarend uit de startblokken en zet in een paar simpele stappen uit hoe het verhaal zich zal ontvouwen. Snake Eyes zint op wraak, maar heeft de hulp van grote criminelen nodig om de juiste man te zoeken die zijn vader ooit heeft vermoord. De makers willen dat simpele gegeven nog wat meer inhoud geven door het personage van Golding wat dubbelspel te laten spelen, maar het maakt de zaken er niet bepaald interessanter op. Toch zit het grote probleem van Snake Eyes: G.I. Joe Origins meer in de details die flink te wensen overlaten. Zo is acteur Iko Uwais van de partij, maar de vechtbaas uit The Raid krijgt eigenlijk helemaal niks te doen. Het is zichtbaar dat veel van zijn werk op de montagetafel is blijven liggen. Dat hopen we althans, want anders hebben de makers wel heel weinig met zijn potentie gedaan. Daarnaast is het vreemd dat Japanners Engels tegen elkaar praten, hebben actiescans niet altijd een doel en lopen sommige personages er wat verloren bij. Snake Eyes: G.I. Joe Origins heeft de potentie om uit te groeien tot wat moois voor de franchise, maar helaas valt vooral de conclusie te trekken dat het wederom niet de G.I. Joe film is geworden waar je als fan stiekem toch op hoopt.

Extra’s: Zoals we van Paramount gewend zijn, vinden we de nodige extra’s terug op de schijf die passen bij een titel als deze.
· Morning Light: A Weapon with Stories to Tell (03:11) Een geanimeerd verhaal dat dieper inzoomt op het wapen van Snake Eyes: Morning Light.
· Deleted Scenes (02:07) Een collectie van vijf scenes die de uiteindelijke film niet hebben gehaald.
· Enter Snake Eyes (09:13) Een diepere blik op het personage waarin het in deze film allemaal draait. We kijken naar zijn achtergrond, kleding en relatie tot andere personages.
· A Deadly Ensemble (06:22) Een blik op de relatie tussen Snake Eyes en zijn grootste vijand: Storm Shadow.
· Arashikage (06:59) In deze special staat de mysterieuze clan centraal.

Snake Eyes: G.I. Joe Origins gaat voortvarend uit de startblokken, maar weet door warrige verhaallijnen de aandacht van de kijker maar moeilijk vast te houden. Henry Golding levert prima werk als de mysterieuze Snake Eyes die zint op wraak voor de dood van zijn vader en daardoor op het spoort komt van de organisaties G.I. Joe en Cobra, maar daarmee hebben we het grootste pluspunt wel gehad. De film zit tjokvol actiescenes die regelmatig wisselen van kwaliteit, kent een hoop schoonheidsfoutjes, laat meermaals de potentie van bepaalde personages liggen, maar is vooral niet de film geworden waar je als fan op hoopt. Snake Eyes: G.I. Joe Origins is wat dat betreft precies in lijn met zijn twee voorgangers: De potentie zit er in, maar het wil er maar niet bevredigend uitkomen.

Met dank aan Dutch FilmWorks voor het recensie-exemplaar.