Susan Cooper is een CIA-analiste die haar partner, veldagent Bradley Fine, vanuit haar bureaustoel begeleidt op diverse missies. Tijdens een geheime missie in Bulgarije schakelt Fine een terrorist uit die als enige de locatie wist van een koffer met daarin een nucleaire bom. Om erachter te komen of diens dochter Rayna wellicht op de hoogte is van de locatie, wordt Fine op pad gestuurd om dit uit te zoeken. Hij wordt echter ontmaskerd, waar Susan op afstand getuige van is. Rayna blijkt de identiteit van alle geheime agenten te kennen, waaronder Fine en de roekeloze Rick Ford. Aangezien Susan de enige lijkt te zijn van wie de identiteit onbekend is, meldt ze zich vrijwillig aan om veldagent te worden. Tot groot ongenoegen van Ford wordt ze door haar baas gerekruteerd om achter Rayna en de nucleaire bom aan te gaan.

De laatste jaren zijn er veelvuldig films uitgebracht in het spionagekomedie genre. Denk hierbij aan Red, Johnny English of het recent verschenen Kingsman: Secret Service. Allemaal lijken ze een komische variant van James Bond en Spy is hierop geen uitzondering. Waar Spy zich wel van de overige titels weet te onderscheiden is dat het een vrouwelijke protagonist heeft. Regisseur Paul Feig heeft na zijn vorige films (The Heat en Bridesmaids) opnieuw Melissa McCarthy weten te strikken voor de hoofdrol. In een komedie is McCarthy verre van een verrassende keus, maar als geheim agent is het met haar verschijning niet bepaald voor de hand liggend. Gelukkig heeft ze in dit genre de juiste elementen om het geheel te laten slagen. Haar karakter bevat een flinke dosis humor en zelfspot. Zonder subtiliteit en op geheel eigen wijze gaat ze op in haar nieuwe rol als geheim agente.

Met hulp van een grootschalige sterrencast weet Paul Feig de juiste balans te vinden tussen onbenullige humor en spectaculaire actie. Jude Laws’ rol heeft vrij weinig om het lijf, maar hij is wel overtuigend als de stereotype en toegewijde geheim agent Fine. Rayna, het criminele meesterbrein van de film, wordt gespeeld door Rose Byrne en de interactie tussen haar en McCarthy is hilarisch. Jason Statham schittert als de geheim agent die uit frustratie ontslag genomen heeft en op eigen houtje achter de nucleaire bom aan gaat. Zijn karakter lijkt haast een humoristisch persiflage te zijn op veel van zijn voorgaande actieheld rollen. Andere noemenswaardige rollen zijn die van Bobby Cannavale als de gladde schurk Sergio De Luca, die ook achter de bom aan zit maar dan met andere doeleinden. De Britse comédienne Miranda Hart maakt haar Hollywood debuut als Susans’ chaotische en grappige sidekick Nancy.

Het grootste pluspunt van Spy is de keus van Feig voor een vrouwelijke actieheld. Dit brengt wellicht een hoog feministisch gehalte met zich mee, maar hier wordt niet al teveel nadruk op gelegd waardoor het niet te geforceerd aanvoelt. Susan is een gedreven maar stuntelige vrouw die vanaf het begin alle schijn tegen heeft. Vanaf het moment dat zij in de huid van geheim agent kruipt, begint langzamerhand de twijfel die iedereen over haar heeft af te nemen. Geheel cliché zou het zijn als ze met volle overtuiging ieders tegendeel bewijst maar gelukkig stapt Feig niet in die valkuil. Susan is geen ijskoude professional, maar een gebrekkige kantoormiep met overgewicht. Met haar onvoorspelbaarheid en gebrek aan alle vormen van logica, weet ze zich op humoristische wijze uit diverse benauwde situaties te wurmen. Enkele punten van kritiek zijn een aantal overbodige scenes die nergens naartoe leiden, wat er tevens voor zorgt dat de film wat aan de lange kant is met zijn speelduur van ruim twee uur. Ook de ‘twist’ aan het einde is tamelijk voorspelbaar.

Extra’s: Op de blu-ray staat onder andere een Extended Cut van de film die tien minuten langer is dan de bioscoopversie. ‘Hoe Spy gemaakt is’ is een 54-minuten durende featurette die voornamelijk bestaat uit achter-de-schermen materiaal. In zijn totaliteit staan er voor ruim 2 uur aan extra’s op de schijf. Met name de bloopers en alternatieve scenes zijn zeer de moeite waard.

Spy is een spectaculaire en enorm grappige spionagekomedie die niet bedoeld is om het genre opnieuw uit te vinden. Melissa McCarthy schittert als CIA-analiste Susan Cooper die genoodzaakt veldwerk moet verrichten nadat haar partner Bradley Fine (Jude Law) en alle andere geheim agenten ontmaskerd zijn. Tijdens haar zoektocht naar een nucleaire bom stuit ze op wapenhandelaar Rayna (Rose Byrne) en de onbezonnen ex-agent Rick Ford (Jason Statham) die ook achter de terroristen aan zit. Regisseur Paul Feig heeft een goede balans gevonden tussen leuke humor, die soms tegen slapstick aanhikt, en actiemomenten die zo uit een willekeurige Bondfilm lijken te komen. Helaas is de film met een speelduur van twee uur wat aan de lange kant en is de twist van de climax iets te voorspelbaar.

Met dank aan Lewis PR en 20th Century Fox voor het recensie-exemplaar.