Clark Kent is sinds hij een baby was opgevoed bij Jonathan en Martha, maar zelf stamt hij af van de planeet Krypton. Hij beschikt over superkrachten en poogt zijn achtergrond te verzoenen met zijn menselijke bestaan. In de stad Metropolis is hij een naaste collega van de journaliste Lois Lane. Als goedheid in eigen persoon, die zowel de waarheid als rechtvaardigheid hoog in het vaandel draagt, zoekt hij een weg in een wereld waarin weldadigheid als ouderwets gezien wordt.

Superman is al sinds 1938 in ons midden en er zijn al talloze verfilmingen geweest van de man van staal. De meest bekende zijn misschien wel de films met Christopher Reeve in de hoofdrol en tot nu toe blijven dat voor veel mensen de beste Superman-films die er zijn. Nou moet gezegd worden dat Man of Steel uit 2013 ook echt wel een sterke film was, alleen waren de vervolgen wel een pak minder daarvan. Nu komt er dan weer een reboot in de vorm van deze film en je kunt je afvragen of dit niet een beetje overbodig is. Want het verhaal is al vele malen verteld en daarnaast riekt dit een beetje naar originaliteitsarmoede in Hollywood. Toch rennen we met z’n allen weer naar de bioscoop om Superman te kunnen aanschouwen. De trailer was interessant te noemen, zeker als je er ook nog eens in meeneemt dat niemand minder dan James Gunn aan het roer staat van deze film. Gunn zat namelijk ook in de regiestoel bij The Guardians of the Galaxy en die waren flink succesvol. Maar ook ‘The Suicide Squad’ in 2021 verraste vriend en vijand, want die was een pak beter dan zijn voorganger. We zijn dus reuze benieuwd naar wat deze Superman-reboot ons weer gaat brengen.

Wat positief is, is dat we niet het oude verhaal krijgen te zien; het is echt wel anders dan we gewend zijn. Maar wat moeten we met dit verhaal aan eigenlijk? Laten we wel zijn: het script is niet best en slaat bij tijd en wijlen helemaal nergens op. Men probeert de boel nog een beetje aan elkaar te lijmen door wat emotie erin te proberen te gooien en veel dialogen die de film onnodig oprekken erin te proppen, en dat is het wel. Je wordt eigenlijk van de ene nietszeggende actie scène in de andere actie scène gegooid. Bij een regisseur als James Gunn zou je verwachten dat dat iets positiefs is, want kijk naar Guardians of the Galaxy of The Suicide Squad, daar werkte het prima in. Bij een iconische superheld als Superman werkt dat concept totaal niet. Man of Steel had een serieuzere aanpak; dat werkte echt prima. In deze film werkt het meer op de zenuwen. Maar dat is niet het enige probleem dat de film kent. Want de film is ook een groot CGI-festijn geworden en daarnaast is de hond van Superman en de robots die hem helpen ook nog eens vrij kinderachtig te noemen.

De positieve kanten zijn dat David Corenswet een prima Superman weet neer te zetten. Nee, het is geen Christopher Reeve of Henry Cavill, maar Corenswet doet het verdienstelijk als de man van staal. Hoewel de film echt een kwartier korter had mogen zijn door de vele domme dialoogscènes die je om je oren krijgt gesmeten, weet de film toch wel te entertainen. Zeker het eindgevecht is redelijk gedaan. Nicolas Hoult speelt een goede Lex Luthor, maar door het script zelf weet Luthor geen echt overtuigende rol neer te zetten. Dat ligt zeker niet aan de prestaties van Hoult. Uiteraard worden de vele verwijzingen naar de Superman-films met Christopher Reeve je om de oren gesmeten, van de muziek tot aan kleine dingen die in de film verweven zitten. Het is leuk gedaan, maar helaas blijft deze Superman-film van nota bene James Gunn een redelijke teleurstelling.

Superman bevat genoeg actie, maar een overdaad aan flauwe humor en een belabberd script doen de film de das om. Meer dan eens slaat het geheel echt nergens op en krijg je het gevoel dat je van de ene actie in de andere scène wordt geslingerd, zonder dat er echt aandacht aan het verhaal wordt besteed. De humor is erg flauw en het lijkt wel of James Gunn zijn geslaagde trucje dat hij in Guardians of the Galaxy flikte, probeerde over te doen in Superman, maar een superheld als Superman leent zich simpelweg gewoon niet voor dit soort flauwe humor. Tel daarbij de hond van Superman op en je krijgt best wel een kinderachtig geheel. Uiteraard wordt het einde opengelaten voor een eventueel vervolg, maar het is te hopen dat als dat gaat komen ze met een beetje een fatsoenlijk script aankomen en dat het niet zo’n CGI-gedrocht wordt als deze film is geworden. Entertainen doet het uiteindelijk wel, maar van een echt goede film kunnen we hier helaas niet spreken.