Twintig jaar zijn verstreken sinds Mark ‘Rent Boy’ Renton het geld stal van zijn vrienden en vluchtte. Sinds die tijd heeft hij een goed leven opgebouwd, maar vind hij het tijd om terug te keren naar de plek die hij zolang thuis heeft genoemd. Terug in Edinburgh blijkt er niet zo gek veel veranderd; Daniel ‘Spud’ Murphy is nog steeds verslaafd aan de heroïne, Simon ‘Sick Boy’ Williamson is overgestapt op cocaïne en runt een pub, waarnaast hij zakenlui chanteert met stiekem gefilmde sekstapes en Francis ‘Franco’ Begbie zit nog steeds achter de tralies. Mark krijgt een flinke spiegel voorgehouden betreft zijn verleden, maar ook het heden, als Franco ontsnapt uit de gevangenis en Sick Boy zijn vriend van weleer weet over te halen om de pub te verbouwen tot een bordeel.

Een vervolgfilm maken is altijd een gewaagde stap, zeker als het een vervolg betreft op een jaren 90 klassieker. Als er dan ook nog eens een gat van twintig jaar tussen de films zit, weet je dat je alle ogen op je gericht hebt. Vervolgfilms die in de buurt van de kwaliteit van het origineel komen zijn dan ook zeldzaam. Als er een dusdanig tijdspanne tussen zit, heb je vaak te maken met een andere cast en soms zelfs een poging om op basis van een bekende naam nog even wat geld binnen te harken. Het mooie aan T2 Trainspotting is dat zowel de cast als de regisseur van het origineel terugkeert en wat nog mooier is; de film doet zeker eer aan de eerste film. Beter dan de eerste film is het overigens niet, maar dat was ook nagenoeg onmogelijk. Toch weet regisseur Danny Boyle dezelfde sfeer neer te zetten, al is hij als regisseur duidelijk gegroeid.

Dit geldt ook voor de cast, al is Ewan McGregor eigenlijk de enige acteur die nog regelmatig op het witte doek voorbij komt. Robert Carlyle kende een vliegende start na het succes van de eerste film, maar na rollen in The Full Monty en The Beach – een film waarin hij wel speelde en McGregor niet, wat ervoor zorgde dat Boyle en McGregor voor deze productie van start ging nog wat uit te spreken hadden – verdween hij voor het grote publiek langzaam maar zeker uit beeld. Ewan Bremner zal waarschijnlijk altijd geassocieerd worden met zijn rol van Spud en ook Jonny Lee Miller zien we op dit moment alleen nog op televisie, namelijk in als Sherlock Holmes in Elemantary. Toch voelt de hernieuwde kennismaking voor de fans van de eerste film als thuiskomen. Leuk voor de kenners is ook de kleine bijrol voor Kelly Macdonald, die opnieuw in de huid kruipt van Diane.

Ondanks het gat van twintig jaar is er dan ook niet zo gek veel veranderd in het leven van de heren. De grootste wond die er nog zit, en wat indirect leidend voorwerp is in de film, is dat Mark vluchtte met 16.000 pond. Het is waar de eerste film in 1997 zo’n beetje mee eindigde. Dit zorgt er dan ook tevens weer voor dat de twee films naadloos op elkaar aansluiten. Het is zeker mogelijk om deze film los te zien van de eerste, maar toch is het aan te raden om eerst die klassieker nog even te kijken. Iets dat sowieso geen straf is natuurlijk! Als we richting het einde van de film gaan kunnen we gerust stellen dat de cirkel rond is. Vriendschappen worden hersteld en definitief verbroken en waar sommigen doorgaan op de weg die zij ooit kozen, weet er eentje nog te verrassen met een opmerkelijk talent. Wat dat betreft blijft het motto ook twintig jaar later overeind: choose life.

Extra’s: Kwaliteit boven kwantiteit betreft het bonusmateriaal op de Blu-ray uitgave van T2 Trainspotting. Iets wat wij natuurlijk alleen maar toejuichen.
∙ Verwijderde scènes (30:11) Ruim een half uur aan verwijderde scènes. Los te selecteren of in een stuk te bekijken. Erg interessant bonusmateriaal, hoewel wel steeds te begrijpen is waarom dit gesneuveld is in de montagekamer.
∙ 20 jaar in de maak: Een gesprek met Danny Boyle en de cast (24:49) Een leuk rondetafelgesprek met Danny Boyle, Ewan McGregor, Jonny Lee Miller en Robert Carlyle (Ewen Bremner ontbreekt). Erg leuk en informatief, waarbij Boyle duidelijk de rol van gespreksleider op zich neemt.
∙ Audio-commentaar met Danny Boyle en John Hodge Wederom een zeer informatieve extra, duidelijk met veel aandacht en passie ingesproken door beide heren.

T2 Trainspotting is een bijzonder knap gemaakte sequel. Niet alleen sluit de film naadloos aan op zijn voorganger, ook aan kwaliteit doet de film hier weinig voor onder. Dit is vooral te denken aan de sterke regie van Boyle, maar zeker ook aan de sterke acteerprestatie van McGregor die zijn karakter op een mooie wijze verder uitdiept. Het geluk is dan ook dat de originele film in McGregor een hoofdrolspeler had die ook anno 2017 nog regelmatig op het witte doek te zien is, dit in tegenstelling tot de rest van de rest. Wat dat betreft nog even een pluim voor de casting van destijds. De cirkel is rond en dat op een manier waar zelfs de grootste fans, die wellicht met grote vrees deze late vervolgfilm tegemoet zagen, vrede mee zullen hebben.

Met dank aan Sony Pictures Home Entertainment en Weber Shandwick voor het recensie-exemplaar.