Moondog was ooit een zeer succesvol dichter, maar zijn gloriedagen liggen al een paar jaar achter hem. Niet dat Moondog zich daar ook maar één seconde druk om maakt, aangezien hij zijn leven leidt volgens zijn eigen regels in plaats van zorgen. Moondog slijt zijn dagen dus met goedkoop bier, mooie vrouwen en vooral heel veel niks doen. Aan zijn zorgeloze leventje lijkt een abrupt einde te komen als het noodlot toeslaat en hij zich weer zal moeten wenden tot zijn grootste talent: schrijven. Dat klinkt echter makkelijker gezegd dan gedaan aangezien Moondog niet bepaald meer in staat is om een zinnig boek uit zijn creatieve vingers te krijgen. Maar Moondog zal Moondog niet zijn als hij er niet alles aan zal doen om zijn leventje zonder zorgen, maar met drank, drugs en vrouwen weer terug te krijgen.

The Beach Bum gaat voortvarend van start als we met dichter Moondog, een rol van Matthew McConaughey, mee zwerven over de kade van Key West. Een dronkemanspraatje hier, een struikelpartijtje daar… Nee, Moondog is niet de meest labiele persoon die er rondloopt. Wat dat betreft weet regisseur Harmony Korine, bekend van het eveneens kleurrijke Spring Breakers, de toon prima te zetten. Moondog is een dronken nietsnut. Dat is wel duidelijk. Wat dat betreft doet het personage sterk denken aan The Dude uit The Big Lebowski. Maar waar die nietsnut nog enige functie leek te hebben voor een coherent verhaal, lijkt daar bij The Beach Bum totaal geen sprake. De eerste drie kwartier komen niet verder dan zuipen, snuiven en neuken. Het is wachten op een kantelpunt. Maar die laat lang op zich wachten.

Regisseur Harmony Korine houdt zijn kijker lang aan het lijntje voor wat komen gaat. Het blijft lang onduidelijk wat het doel is achter al die ongein. Of er überhaupt een doel aanwezig is. Of komt deze stoner-komedie niet verder dan het tonen van het leven van een nietsnut? Het heeft er alle schijn van, maar dan is er na dik drie kwartier eindelijk het zo bevrijdende kantelpunt die eigenlijk iets teveel voor de hand blijkt te liggen. Het mag geen verrassing heten dat Moondog eindelijk eens iets nuttig moet doen in zijn leven om zijn zorgeloze bestaan voort te kunnen zetten. Toch wordt er aan de wending bijzonder weinig ruchtbaarheid gegeven. Sterker nog, de film lijkt er met een grote pas overheen te stappen om vrolijk verder te gaan om nog meer onzin uit de hoge hoed te halen dan we al voor onze kiezen hebben gehad. Of is er toch een ander doel achter al deze meligheid?

Het antwoord op die vraag blijkt een ‘nee’ te zijn. The Beach Bum neemt niet de moeite om ons te laten zien hoe een nietsnut vecht voor zijn zorgeloze leventje. Nergens lijkt de film de moeite te nemen om de andere kant van Moondog te laten zien. Het is vooral gewoon nog even doorsnuiven, zuipen en alle vrouwen het toilet intrekken die je tegenkomt. Het leven is één groot feest en daar moet je ten volste van genieten lijkt het enige credo van The Beach Bum. En dat is op zich prima, maar het is jammer dat regisseur Korine het toch niet kan laten om er, iets te geforceerd, toch een happy end doorheen te drukken die eigenlijk beter achterwege gelaten had kunnen worden. Als je alleen wil laten zien hoe mooi en zorgeloos het leven kan zijn als je niks hebt om je zorgen over te maken, dan kan dat resulteren in een prima film die het beste te bekijken is onder dezelfde middelen als Moondog. Het is de vraag of dat uiteindelijk ook voor The Beach Bum zal gelden.

Extra’s: De Blu-ray release van The Beach Bum moet het helaas doen zonder bonusmateriaal.

The Beach Bum is niets meer dan een aaneenschakeling van onbezonnen vrijheid zonder daar enige inhoud aan te geven. De film toont vooral hoe nutteloos, maar zorgeloos, het leventje is van dichter Moondog, geweldig gespeeld door Matthew McConaughey overigens, zonder ook maar de moeite te nemen om toe te werken naar een bepaalde climax die de film enig bestaansrecht zou kunnen geven. En als die opbouw naar een climax, en dus een doel voor de film, eindelijk komt wordt er met een grote boog omheen gelopen om vooral nog veel meer onzin te serveren. The Beach Bum is niet meer dan een ode aan het vrije leven, maar daarvan valt waarschijnlijk alleen het beste te genieten als je je, net als hoofdpersonage Moondog, tegoed doe aan drank, drugs en seks.

Met dank aan The Searchers i.s.m. Triple P Entertainment voor het recensie-exemplaar.