Melanie Daniels is een moderne rijke jonge vrouw, onderdeel van de generatie die altijd krijgt wat ze wil. Wanneer strafrechtelijk advocaat Mitch Brenner haar in een dierenwinkel spot, haalt hij een grapje met haar uit, die betrekking heeft op vogels. Melanie wil hem dit eveneens betaald zetten en rijdt naar zijn weekendhuis langs de kust van Bodega Bay om hem te verrassen. Mitch woont daar met zijn moeder Lydia, die pas weduwe is geworden, en zijn jongere zusje Cathy. Al snel na haar aankomst beginnen de vogels in het gebied zich echter vreemd te gedragen. Een zeemeeuw valt Melanie aan terwijl ze de baai oversteekt in een klein roeibootje. Vervolgens treft ze haar buurman dood aan, die het vermeende slachtoffer lijkt te zijn van een vogelaanval. Binnen de kortste keren vallen duizenden vogels willekeurige mensen aan. Er is geen enkele wetenschappelijke verklaring voor waarom dit zou kunnen gebeuren, terwijl de vogels hun wrede aanvallen voortzetten en overleven de prioriteit wordt.

Deze film is verschenen als onderdeel van The Alfred Hitchcock Classics Collection 4K.

Regisseur Alfred Hitchcock’s technisch verbluffende en beangstigende bewerking van een kort verhaal van Daphne du Maurier, over apocalyptische vogelaanvallen op een rustig Californische kustgemeenschap, blijft zelfs vandaag de dag bijna zestig jaar later nog fascinerend. Er zit iets inherent griezeligs aan een groep ongelijksoortige vogels die samenkomen om mensen aan te vallen, vanuit wraak of gewoon voor sport. Hitchcock had een onberispelijk vermogen om spanning op te bouwen en om de terreur van de vogels uit te beelden met een minimum aan visuele horror. De speciale effecten die toen werden gebruikt kunnen natuurlijk niet op tegen de hedendaagse CGI, maar destijds werden deze effecten enorm hoog aangeschreven en het is ook zeker duidelijk waarom.

Net als in Psycho en zoveel andere film, jaagt Hitchcock op universele angsten zoals controleverlies en beknelling, waarbij hij vaak gebruikt maakt van claustrofobische sequenties. Hoofdrolspeelster Tippi Hedren zie je eerst in een telefooncel en later weer op een donkere zolder. Hij gebruikt net als in Vertigo strakke close-ups, een subjectieve camera en vooral geluid om de spanning te versterken en vast te houden. We hoeven de vogels niet per definitie te zien aanvallen, want de knarsende en pikkende geluiden van de vogels geven misschien een nog wel beter gevoel van horror. Hitchcock vermijdt meestal bloedige wonden of verminkte lijken, maar in The Birds wijkt hij hier af en toe van af door zeer kort maar effectief een gruwelijke fragment te tonen. Het verhaal van Du Maurier, dat bewerkt door scriptschrijver Evan Hunter, mixt horror en het bovennatuurlijke naadloos in elkaar.

Wat The Birds zo boeiend, verontrustend en voor sommigen waarschijnlijk ook teleurstellend maakt, is dat we nooit een verklaring krijgen voor de vogel aanvallen. Er wordt geen enkele hint gegeven dat het met iets explosiefs, nucleairs of buitenaards te maken heeft, dat de vogels aanzet tot deze drastische gedragsverandering. Het mysterieuze fenomeen roept een steeds groter gevoel van onbehagen op, omdat we geen kennis hebben van de tijd, plaats of mate van de wrede aanvallen. En door de manier waarop de vogels zich stilletjes samenscholen, weet Hitchcock een zeer onbehaaglijk gevoel te creëren. Neem bijvoorbeeld de scène waarin Melanie rustig buiten op het schoolplein een sigaretje rookt (toen dat nog kon in films!) , en een zwem kraaien komt aanvliegen en neerstrijkt op het klimrek kort achter haar. Dit is wederom een briljant geconstrueerde sequentie van Hitchcock.

De Amerikaans-Scandinavische actrice Tippi Hedren (moeder van Melanie Griffth en oma van 50 Shades-ster Dakota Johnson) maakte haar filmdebuut met The Birds en ondanks haar onervarenheid op acteerniveau draagt ze de film met gemak. Haar presentatie van het hoofdslachtoffer Melanie Daniels is zeer overtuigend. Haar elegante houding met mooi gekapt blond haar transformeert geloofwaardig naar een warm en kwetsbaar persoon. Ze is misschien niet zo aanstekelijk als Grace Kelly, maar houdt zich uitstekend staande naast de ervaren Rod Taylor, die overigens ook perfect gecast is als de eigenwijze Mitch Brenner. The Birds is een wat vreemde ‘vogel’ in het oeuvre van Hitchcock, maar is op geheel eigen wijze toch een klassieker van de Master of Suspense. Anno 2020 zal niemand meer echte spanning ervaren, zoals destijds, maar voor wie zich in het tijdsbeeld kan verplaatsen, zal ervaren dat dit een bijzondere horrorfilm is.

Extra’s: Nieuw bonusmateriaal ontbreekt helaas, wel is het reeds zeer uitgebreide bonusmateriaal van de eerdere uitgaven van de film hier toegevoegd. Tevens is de Blu-ray disc toegevoegd als bonus.
· All About ‘The Birds’ (79:00) Deze documentaire bevat veel interviews met cast en crewleden zoals acteurs Tippi Hedren en Rod Taylor, scenarioschrijver Evan Hunter en vele anderen. Een zeer uitgebreide making-of met veel materiaal over de film en hoe Hitchcock het reeds bekende verhaal naar het grote scherm projecteerde.
· The Birds: Hitchcock’s Monster Movie (14:00) Een speciale feature over de positie van The Birds in het horror genre.
· Hitchcock-Truffaut Interview Excerpts (14:00) Fragmenten uit de interviewsessies die filmmaker Francois Truffaut met Alfred Hitchcock had in 1962, voor zijn boek “Hitchcock”.
· Deleted Scene and Original Ending (08:00) Een verwijderde scène bestaande uit scriptpagina’s en productiefoto’s, gevolgd door een alternatief einde.
· Storyboard Sequence (24:00) Een lange galerij met storyboards.
· Production Photos (14:00) Wederom een galerij met productiefoto’s van de film.
· Tippi Hedren’s Screen Test (10:00) De auditie van Tippi Hedren, met Hitchcock die haar instructies geeft over wat te doen.
· 100 Years of Universal: Restoring the Classics (09:00) Niet zozeer gericht op The Birds, maar meer een algemene special over klassiekers uit de Universal stal.
· 100 Years of Universal: The Lot (09:00) Wederom een algemene video; ditmaal over de Universal Studio set.
· The Birds is Coming (05:00) Hitchcock introduceert de film op een komische manier.
· Suspense Story: National Press Club Hears Hitchcock (02:00) Een internationaal persbericht over de beroemde regisseur.
· Bioscooptrailer

The Birds 4K mag dan wel niet te boek staan in het rijtje van Hitchcock’s beste films, het is op zeker een klassieker in het genre die zelfs vandaag de dag op sommige momenten nog angstaanjagend kan zijn. Alfred Hitchcock pikte het potentieel lachwekkende verhaal van Daphne du Maurier op en bewerkte het tot een uitstekende horrorfilm die in 1963 bioscoopgangers de stuipen op het lijf joeg. Zelfs in 2020 weet The Birds de kijker nog een onbehaaglijk gevoel te geven. De effecten zijn wellicht achterhaald, maar de klasse van Hitchcock is dat hij iets vrij gewoons weet te transformeren naar iets huiveringwekkends, en daarmee een bijna surrealistische ervaring creëert. The Birds blijft na bijna zestig jaar nog steeds overeind en is een echte klassieker die direct of indirect nog altijd van inspiratie is op vele hedendaagse horrorfilms.

Met dank aan Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.