Het is een koude ochtend in maart 1953 als Josef Stalin komt te overlijden. Althans, daar lijkt het op, want niemand is zeker of de Russische leider echt is overleden. Een dokter erbij halen wordt lastig, want Stalin heeft alle goede dokters laten verbannen. Wat volgt is niet een hoop gedoe rondom de begrafenis die in aantocht is, maar wie de macht gaat grijpen nu er een nieuwe leider van Rusland nodig. Verschillende ministers proberen het spel slim te spelen om als beste uit de bus te komen, maar het levert vooral een hoop gekonkel op in het Kremlin en lijkt een stabiele toekomst voor het machtige Rusland nog ver weg.

Een komedie over de dood van dictator Josef Stalin en de machtspelletjes die hier op volgde. Je moet het maar durven. Toch is het niet heel vreemd dat regisseur Armando Iannucci, bekend van de komische politieke serie Veep, voor die richting heeft gekozen aangezien het er nogal hectisch aan toe schijnt te zijn gegaan toen Stalin overleed. Niemand durfde er een dokter bij te halen of een allesbeslissend besluit te nemen dat mogelijk in zou kunnen druisen tegen het strenge regime van Stalin. Het geeft maar aan hoe groot de angst was voor de Rus met de snor dat zelfs na zijn overlijden men nog voor hem vreesde. Een komedie lag voor filmmaker Iannucci meer voor de hand dan een dramafilm.

Komisch wordt het zeker, want de volledig Engelstalige cast, behalve actrice Olga Kurylenko die haar roots wel in Rusland heeft liggen, bestaat louter uit gevestigde namen uit het komedie-genre. Dus met namen als Steve Buscemi, Michael Palin en Jeffrey Tambor kan het niet anders dan een gekke boel worden, toch? Aan de ene kant zeker, maar het is wel een type humor dat naar alle waarschijnlijkheid niet iedereen zal aanspreken. Zo lijkt het er op dat regisseur Iannucci vooral een jonger publiek probeert aan te spreken en te interesseren voor de dood van Stalin, maar voor hen zal de humor vaak te plat of te ingewikkeld zijn. Daarmee is de humor dus weer meer geschikt voor een wat ouder publiek, maar voor hen zal het verhaal wellicht iets te simplistisch van aard zijn. The Death of Stalin hinkt dus een beetje op twee gedachten. Het weerhield de film er overigens niet van om op verschillende festivals in de smaak te vallen. Er was echter één plek waar men de film niet kon waarderen.

Het mag vast geen verrassing heten als de plek luistert naar de naam Rusland. De film werd door het Ministerie van Cultuur gezien als een belachelijke portretring van hun geschiedenis en waren zij het vooral niet eens met de wijze waarop , de door hen geliefde, marschalk Zhukov door acteur Jason Isaacs werd gespeeld en vooral overkwam als idioot. Het helpt daarbij ook niet dat de film in première zou gaan op twee februari. De dag dat Rusland stilstaat bij de 75ste viering van de Slag om Stalingrad en daarmee de film vooral als belediging werd gezien. Grappig genoeg rept het ministerie niet over het feit dat er geen woord Russisch in de film wordt gesproken en de acteurs vooral met hun eigen Engelse of Amerikaanse tongval de dialogen tentoon spreiden. Zelfs een Russisch aangedikt accent valt bij niemand te bespeuren en ondanks dat dat best vreemd te noemen is, werkt dat wel in het voordeel van de film die daardoor niet als parodie zal aanvoelen. Gelukkig maar, want anders hadden de Russen nog iets om over te zeuren.

Extra’s: Helaas lijkt September Film weinig aandacht besteed te hebben aan de dvd uitgave van de film. Zo is er geen bonusmateriaal op de dvd terug te vinden en laat de kwaliteit zien dat het medium dvd zijn beste tijd gehad heeft, met name door de slechte, wat pixel-achtige kwaliteit van de ondertiteling.

The Death of Stalin is een vermakelijke komedie over de dood van de Russische dictator, maar zal ongetwijfeld niet bij iedereen in de smaak vallen. Dit zal bij de jongere doelgroep waarschijnlijk vooral te wijten zijn aan het gebrek van kennis rondom dit onderwerp waardoor de diepere laag van de meeste grappen niet in zijn geheel zal aankomen. Daarmee is de film meer geschikt voor de geschiedkundige liefhebber die sommige scenes wellicht iets te kort door de bocht zullen vinden. The Death of Stalin is daarmee een komedie voor de fijnproever.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.