25 jaar nadat Myrtle Dunnage werd verbannen, keert zij als Tilly terug naar haar geboortedorp om haar zieke moeder te verzorgen. Ze is niet in staat om zich iets herinneren van de dood van Stewart Pettyman destijds en ook haar moeder Molly zegt niets over het incident te weten. De komst van Tilly gaat als een lopend vuurtje door het dorp, waar ze een opvallende verschijning is met haar zelfgemaakte haute couture jurken. Al snel staan de dames in het dorp bij Tilly in de rij met het verzoek om ook voor hun een extravagante jurk te maken. Als Tilly verliefd wordt op de knappe Teddy McSwiney, leidt deze romance haar indirect naar de waarheid rond de gebeurtenissen die zij al een kwart eeuw als een vloek met zich meedraagt.

In de weken nadat de gelijknamige debuutroman van Rosalie Ham uitkwam, aan het begin van deze eeuw, was er volop interesse voor de filmrechten. Een verfilming kwam niet van de grond en uiteindelijk kwamen de rechten in 2009 terecht bij producente Sue Maslin. Zij haalde regisseuse Jocelyn Moorhouse aan boord, die op haar beurt niet kon wachten om te beginnen aan de film met onderwerpen als wraak, liefde en creativiteit. Toch duurde het allemaal nog even voordat men echt met filmen kon beginnen. Zo moest men op zoek naar een filmlocatie die dienst kon doen als het fictieve dorpje Dungatar en werden de opnames nog eens bijna een jaar uitgesteld vanwege de zwangerschap van hoofdrolspeelster Winslet.

Dat er werd gewacht op Winslet is niet zo vreemd. Zij was dan ook al een tijd verbonden aan het project en was de actrice die Maslin al vanaf het begin in gedachte had voor de hoofdrol. En laten wij als kijkers ons vooral gelukkig prijzen met die keuze, want Winslet is fenomenaal als altijd en weet met haar performance de film eigenhandig boven de middelmaat uit te tillen. Naast haar zien we Judy Davis in een schitterende rol als haar moeder Molly. Liam Hemsworth doet het zeker niet onverdienstelijk als Teddy McSwiney, al moet gezegd worden dat hij wel wat jong is als love interest voor Winslet (ze schelen maar liefst 15 jaar!). Toch is de leukste rol weggelegd voor Hugo Weaving. Als crossdressing politieagent Horatio Farrat heeft hij zichtbaar plezier in zijn rol, die behalve de kwaliteit in niets meer doet denken aan zijn rol als agent Smith in The Matrix.

Deze Australische film wist ondanks de goed vertegenwoordigde cast in ons land de bioscopen niet te halen. Gelukkig krijgt de film op dvd een herkansing, want het verhaal wordt met een goede balans tussen humor en drama op een originele wijze gepresenteerd. De film zal de liefhebbers van Winslet, de roman en de prachtige binnenlanden van Australië daarnaast zeker weten te bekoren. Het verhaal over een naaister die een kwart eeuw na haar verbanning terugkeert naar haar geboortedorp zit dan ook goed in elkaar, al draaft de film richting het einde wel flink door. Hier verliest de film zijn kijker dan ook wat in een opeenhoping van dramatische gebeurtenissen die zorgen voor een behoorlijk overdaad en dat doet afbreuk aan de rustige, maar sterke opbouw. Dat is zonde en een flinke smet op een tot dan toe zeer onderhoudende film.

Extra’s: Helaas is er op de dvd geen plaats ingeruimd voor bonusmateriaal. Op zich moeten wij natuurlijk al blij zijn dat een film als deze, die in ons land aan de bioscoop voorbij ging, een herkansing krijgt op dvd. Toch was een blik achter de schermen zeker interessant geweest, vooral met oog op het prachtige landschap en de uitstekende vertolkingen.

The Dressmaker is een zeer onderhoudende en interessant gepresenteerde wraakfilm. Kate Winslet krijgt weer alle ruimte te schitteren, waarbij de kostuumafdeling ervoor heeft gezorgd dat ze er vrijwel iedere scène prachtig uitziet. Daarnaast valt vooral Hugo Weaving op als politieagent die zich graag voordoet als vrouw. Het zorgt ervoor dat deze originele wraakfilm, die vol humor en drama wordt gebracht, een film is waar de liefhebbers echt van zullen smullen. Dat het einde iets wat wordt ontsierd door een behoorlijke overdaad aan wendingen is jammer, maar kan niet voorkomen dat The Dressmaker nog steeds genoeg pluspunten overhoudt om een leuke filmavond aan te beleven.

Met dank aan Just Bridge Entertainment voor het recensie-exemplaar.