In een landhuis leven twee vrouwen samen. Op het eerste gezicht is Cynthia een aristocrate die haar huishoudster Evelyn vernedert en bestraft voor het kleinste vergrijp. De straf is echter onderdeel van een zorgvuldig seksueel rollenspel dat zich dagelijks herhaalt. In werkelijkheid zijn de vrouwen verwikkeld in een sadomasochistische relatie en is de machtsverhouding een stuk complexer dan die van meesteres en slavin.

Vanaf de eerste scene waan je jezelf in de jaren zeventig. De aankleding, het kleurenfilter en de actrices maken het plaatje compleet. Dit was dan ook precies wat regisseur Peter Strickland voor ogen had. Strickland is bij het grote publiek geen bekende, toch heeft hij al meerdere awards gewonnen op filmfestivals. Met zijn keuze voor het genre en onderwerp van The Duke of Burgundy lijkt Strickland onbewust een poging te doen om zich in de kijker te werken bij het grote publiek. SM is tenslotte hot op dit moment, vooral sinds de verfilming van het veelbesproken boek Fifthy Shades of Grey. Het is echter zeer onwaarschijnlijk dat Strickland met zijn arthouse benadering voor een dergelijk succes kan zorgen. The Duke of Burgundy is dan ook een totaal andere film geworden die buiten het onderwerp met SM taal niet te vergelijken valt met de boekverfilming waar zoveel vrouwen warm voor liepen.

In de film wordt Cynthia vertolkt door de Deense Sidse Babett Knudsen. Zij is vooral bekend van haar hoofdrol in de populaire serie Borgen. Knudsen speelt haar rol goed en weet op een voortreffelijke manier te laten zien dat de rol van meesteres niet altijd even makkelijk is. Dat de rol van meesteres in dit geval niet makkelijk is komt mede door Evelyn, gespeeld door Chiara D’Anna. Al snel wordt namelijk duidelijk dat niet Cynthia maar Evelyn met haar lieve porseleinen gezicht de touwtjes in handen heeft en bepaalt wanneer en waarvoor zij gestraft moet worden. Cynthia heeft hierdoor steeds meer moeite met haar rol als meesteres en wijkt af van het voorgeschreven rollenspel, maar ze houdt echt van Evelyn en wil alles voor haar doen. Het grote vraagstuk van de film is dan ook vooral of de verhoudingen in hun rollenspel de relatie in de weg staat of dat de dames er samen uit komen.

Naast de twee hoofdrolspeelsters zijn ook de (kleine) bijrollen in de film ingevuld door vrouwen. Er zijn dan ook geen mannen in de film te zien. Het kan je doen afvragen wie dan de ‘duke’ (hertog) is waar in de titel naar wordt verwezen. The Duke of Burgundy is echter de Engelse benaming voor de sleutelbloemvlinder, een dagvlinder die in de Europese graslanden en bosgebieden rondvliegt. De vlinders spelen naast het SM onderwerp een grote rol in de film, beide dames zijn dan ook insectologen. Cynthia is spreker op een college en steekt veel tijd in het onderwerp, waar Evelyn het vooral heerlijk vindt om naar Cynthia te luisteren. Verder voegen de vlinders niks toe aan het verhaal en zorgen ze er eigenlijk vooral voor dat de film een wat lange zit wordt. Richting het einde zorgt de film daarnaast nog voor een behoorlijke ‘trip’ die behoorlijk intens kan zijn voor mensen die (neigen tot) last hebben van epileptische aanvallen.

Extra’s: Behalve een trailer van de hoofdfilm zijn er geen extra’s te vinden op de dvd.

The Duke of Burgundy is een interessante film die SM op een totaal andere manier belicht dan als we dat kennen uit de tegenwoordig zo populaire smeuïge films. Helaas weet de film de aandacht van de kijker niet de gehele film vast te houden. Iets wat zeker voor een gemiste kans zorgt, want het idee van Strickland is zeker niet verkeerd. Zo tonen hoofdrolspeelsters Knudsen en D’Anna voor een mooi schouwspel en laten ze zien dat ze letterlijk en figuurlijk geen man nodig hebben. The Duke of Burgundy zal niet een film zijn die ieder weet te bekoren, maar is zeker interessant voor de arthouse liefhebber die niet warm loopt voor de gladde presentatie in Fifty Shades of Grey en zijn soortgenoten.

Met dank aan Homescreen voor het recensie-exemplaar.