Regisseur Thomas Lang vertrekt naar Italië om daar meer onderzoek te doen naar een moordzaak die hij wil gaan verfilmen. Hij werkt hiervoor samen met Jessica Fuller, de schrijfster van een boek dat gebaseerd is op de controversiële moord. In Italië treffen ze een waar mediacircus aan waarbij Thomas moeilijk kan kiezen wie hij precies moet vertrouwen over de waarheid achter de moordzaak. Iedereen lijkt namelijk zo zijn eigen ideeën te hebben en belangen te handhaven. Aangetrokken door de mysteries die om de zaak heen hangen lijkt Thomas zich steeds meer en meer te verliezen in het decor van zijn aankomende film.

In 2007 onstond er veel ophef en media aandacht rond de moord op de Britse studente Meredith Kercher in het Italiaanse Perugia. Haar klasgenoot Amanda Knox en haar vriendje Raffaele Sollecito werden al snel als verdachten aangemerkt, maar werden vier jaar na vele rechtszaken uiteindelijk vrijgesproken. Nu, ruim zeven jaar later, is er de verfilming van deze rechtszaak door Engelsman Michael Winterbottom (24 Hour Party People), maar ondanks de vele aandacht die er voor de zaak is geweest, is de verfilming alles behalve geslaagd te noemen.

Winterbottom kiest voor een verrassende aanpak door de rechtszaak vanuit de ogen van een regisseur te laten zien aan de kijker. De door Daniel Bruhl gespeelde Thomas Lang probeert de roemruchtige zaak naar het witte doek te brengen, maar dat lijkt makkelijker te zijn dan gedacht. Helaas geldt dat ook voor deze verfilming, want de film komt nergens echt lekker uit de verf. De film springt vrijwel zijn gehele speelduur van de hak op de tak waardoor het verhaal maar lastig te volgen is. Daar komt nog eens bij dat Winterbottom er vanuit lijkt te gaan dat je als kijker precies op de hoogte bent van de moordzaak. Voor ons als Nederlandse kijkers zal dat niet altijd het geval zijn en dus is het vaker lastig te volgen dan je als kijker lief is. Maar dat is niet de enige negatieve hobbel die je als kijker moet nemen.

Er zijn meer zaken die te kort schieten. Zo is het in eerste instantie vreemd dat Winterbottom alle namen van alle betrokken heeft veranderd terwijl het overduidelijk is dat hij naar de moordzaak rondom Meredith Kercher verwijst. Daarnaast vond hij het blijkbaar een goed idee om ook droomsequenties van de regisseur te vermengen met het verhaal, maar daarmee wordt het niet goed te volgen verhaal alleen maar nog ongestructureerder van. Het helpt daarbij ook zeker niet dat Daniel Bruhl niet één seconde weet te overtuigen als regisseur die een belangrijke film wil maken. Maar niet alleen Bruhl schiet te kort in zijn acteerkunsten. Ook de rest van de castleden lijken maar niet weten hoe ze zich staande moeten houden in deze vreemde trip die Michael Winterbottom ons probeert voor te schotelen.

Extra’s: Om meer inzicht in de achtergrond van de film te geven was een documentaire over de echte moordzaak geen overbodige luxe geweest, maar helaas ontbreekt er van enige extra’s ieder spoor op de dvd. Ook een kijkje in het gedachtegoed van regisseur Winterbottom had kunnen helpen om de film te kunnen begrijpen, maar ook dat wordt ons als kijkers helaas niet gegund.

The Face of an Angel is een warrige film die veel vraagt van de kijker, maar het is maar de vraag of het publiek de moeite zal nemen om de film de gehele speelduur uit te zitten. Winterbottom lijkt erg zijn best te doen om de moordzaak niet alleen simpelweg te verfilmen, maar aan te vullen met andere zaken om zo met een originele film te komen. Helaas bewerkstelligt hij precies het tegenovergestelde en is de film alles behalve goed of geslaagd te noemen en soms gewoonweg gewoon niet te volgen.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.