Aan één van de meest commerciële strips rondom Disney World Florida ligt het paars geschilderde budgetmotel “The Magic Castle”. Eens was dit een budgetplek voor toeristen, maar tegenwoordig wordt het vooral bewoond door inwoners die zich simpelweg niks duurder kunnen veroorloven. Hieronder de 22-jarige Halley en haar zesjarige dochter Moonee. Halley probeert de eindjes aan elkaar te knopen, maar is niet van plan om daar hard voor te moeten werken omdat ze vooral ook gewoon lol wil beleven. Moonee slijt haar dagen in de gangen en trappenhuizen van het budgetmotel of trekt er op uit met haar vriendjes. Ondanks dat de twee gelukkig lijken te zijn, en veel kunnen rekenen op de steun van manager Bobby, komt de keiharde realiteit van hun bestaan steeds verder naar de oppervlakte.

Helikopters vliegen af en aan om toeristen naar de luxueuze hotels van Disney World te brengen, terwijl de motels aan de overkant van de straat er wat minder glamoureus bijstaan. Het contrast kan wat dat betreft niet groter dan dat regisseur Sean Baker ons schetst onder de snikhete zon in Florida. Het is het decor van dit zeer fraaie portret van een groep mensen die proberen rond te komen van alles en niks tegelijk. The Florida Project heeft eveneens niet echt een kop of een staart, maar laat gewoon grofweg een week zien van een motel dat meer gevuld is met huurders dan met toeristen. En daarmee weet Baker een meer dan prima indruk achter te laten. Het troosteloze bestaan in het motel is natuurlijk voer voor een zwaar drama, maar verrassend genoeg weet Baker er een andere, veel interessantere, draai aan te geven.

Hij laat het verhaal zich vooral ontvouwen vanuit het perspectief van de kinderen, soms letterlijk door de camera op hun eigen kijkhoogte te positioneren. Baker boort daarmee een zeer verrassende en fijne onschuldigheid aan die wordt versterkt door het acteerwerk van de jonge cast, die aangevoerd wordt door de, nu al, zeer talentvolle Brooklynn Prince. Haar spel is zo natuurlijk en realistisch dat het geheel meer het gevoel van een documentaire mee krijgt dan van een speelfilm. En juist daarin schuilt misschien wel de grootste kracht in van The Florida Project. The Florida Project is een film die zijn gehele speelduur leunt op zijn cast en deze ten volste weet te benutten. Het geeft het kleine overkoepelende verhaal precies de juiste diepgang mee om je als kijker de volle lengte te kunnen boeien.

Daarin speelt niet alleen de jonge Prince de sterren van de hemel. Ook actrice Bria Vinaite, die met deze film tevens haar debuut maakt, is intrigerend echt en oprecht als 22-jarige moeder die veel liever zelf ook nog kind wil zijn in plaats van er voor eentje te zorgen. Dit ondanks dat ze zichtbaar met veel liefde van haar zesjarige dochter houdt en er alles aan wil doen om haar een beter leven te geven. Maar voor velen zal vooral de rol van Willem Dafoe als manager Bobby de meeste indruk achterlaten. Zijn aandeel is misschien schaarser dan dat van Prince en Vinaite, maar hij weet zijn rol zo griezelig echt in te vullen dat je kijkt niet kijkt naar een acteur, maar naar een motelmanager die toevallig wat weg heeft van acteur Willem Dafoe. Het is het grootste compliment dat we de acteur kunnen maken en nog een extra reden om het bijzondere The Florida Project te gaan kijken.

Extra’s: Het is ontzettend jammer dat The Florida Project als kale editie in de winkelschappen ligt. De film werd bijzonder goed uitvangen, de hoes is dan ook tot de nok toe gevuld met sterren en mooie woorden, wat een speciale editie op zich wel had gerechtvaardigd.

The Florida Project schetst een troosteloos bestaan aan de rand van het toeristische Disney World, maar laat de lach zegevieren boven de traan. Het maakt de film tot een zeer bijzondere en intrigerend project waarmee regisseur Sean Baker zichzelf definitief op de kaart zet. Dit gezegd hebbende, is het toch vooral de indrukwekkende cast die de meeste lof verdient. Hun spel is zo echt en natuurlijk dat de boodschap over hun leven zonder enig perspectief keihard bij de kijker binnenkomt. The Florida Project is alleen daarom al een film die het kijken waard is.

Met dank aan September Film voor het recensie-exemplaar.