Na het overleven van twee Hongerspelen is Katniss Everdeen uitgegroeid tot een waardevol symbool van de opstand tegen het Capitool. Terwijl zij nog herstelt van de aanval door Peeta zet President Alma Coin de aanval op het Capitool voort zonder Katniss. Dit is tegen het zere been van Katniss, die zich vervolgens tegen de afspraken in aansluit bij een andere groep rebellen. De groep trekt richting het Capitool, daarbij alle vallen trotserend die President Snow geplaatst heeft. Als Katniss het hart van het Capitool nadert blijkt al snel dat President Snow niet haar enige vijand is.

18 november van vorig jaar ging het langverwachte laatste deel van de The Hunger Games verfilmingen in première in Nederland. Dit was later dan de eerste planningen, wat vooral te wijten was aan het besluit van filmmaatschappij Lionsgate om het afsluitende boek Mockingjay op te delen in twee films, overigens wel back-to-back opgenomen. Het besluit leverde een vrij taai eerste deel op, wat duidelijk actie ontbeerde. De verwachting was dan ook dat dit tweede deel dit ruimschoots zou goedmaken om het vierluik op een spectaculaire manier te eindigen. Het is een verwachting die niet helemaal werd ingelost en ook aan de box-office deed de film het beduidend minder dan de eerste films.

De grote ster van The Hunger Games is natuurlijk Jennifer Lawrence, die opnieuw in de huid van Katniss Everdeen kruipt. Het is opvallend hoeveel er in het leven van Lawrence is veranderd sinds het tekenen van haar contract voor deze films. Zo won zij in de tussentijd haar eerste Oscar voor haar rol in Silver Linings Playbook, een succes dat haar een flinke salarisverhoging opleverde bij de tweede film. Daarnaast zorgden deze film en andere succesvolle projecten ervoor dat zij in de looptijd van deze reeks is uitgegroeid tot een heuse superster. Het is het beste wat de makers van The Hunger Games had kunnen overkomen, want Lawrence lijkt ondertussen een garantie voor (financieel) succes. Daarnaast is er natuurlijk gewoonweg geen andere actrice denkbaar in deze rol. Naast Lawrence waren ook de andere acteurs opnieuw beschikbaar om hun rol te herhalen.

In de schaduw van Lawrence schoot ook de ster van zowel Josh Hutcherson als Liam Hemsworth omhoog en beiden zijn opnieuw te zien als Peete en Gale. Daarnaast zien we een verzameling van niet bepaald de minste namen. Denk hierbij aan Woody Harrelson, Elizabeth Banks, Julianne Moore, Donald Sutherland, Jeffrey Wright, Stanley Tucci en de midden in het opnameproces overleden Philip Seymour Hoffman. Zijn al opgenomen scènes zijn behouden gebleven en voor de opnames die hij nog had staan werd gekozen om deze scènes te herschrijven. Een waardige oplossing dus, die er tevens voor zorgt dat de beelden van Hoffman die we hier zien echt zijn laatste zijn. Voor de gehele cast geldt eigenlijk dat het jasje als gegoten zit en zij precies weten wat er van hun verwacht werd. Op dit vlak dus geen teleurstellingen.

Helaas is de film net als zijn voorganger één grote teleurstelling. Zo is er het nodige mis met het tempo van de film, waarbij nog maar eens pijnlijk duidelijk wordt dat het uitsmeren van het verhaal over twee films (die ook nog eens te lang duren) vooral ingegeven is door commerciële redenen. De film wordt nipt gered door een paar spannende momenten, maar de voorspelbaarheid ligt meer dan eens op de loer. Dit uit zich vooral in de wending rondt President Alma Coin. Daarnaast wordt de film niet bepaald geholpen door een nodeloos ingewikkeld verhaal, wat de vraagt oproept waarom de film zichzelf zo serieus neemt. Alles bij elkaar genomen halen de laatste twee films eigenlijk alles onderuit wat de eerste twee films zo sterk en beloftevol maakten.

Extra’s: Naast dat de uitgave al overcompleet is, met een 2-disc Blu-ray, dvd en een 3D Blu-ray, is deze 4-disc set ook nog eens afgeladen met 219 minuten aan extra’s. Op zowel de gewone 2D-versie als de 3D-versie van de film is het audiocommentaar te vinden dat is ingesproken door regisseur Francis Lawrence en producent Nina Jacobson. Daarnaast is er een grote verscheidenheid aan interessante featurettes op de schijven te vinden. Een aantal hiervan is gebundeld onder de titel Pawns No More: The Making of The Hunger Games: Mockingjay Part 2, welke met een speelduur van bijna tweeënhalf uur dan ook direct het interessantst is.

The Hunger Games – Mockingjay part 2 is niet het slot waar op gehoopt werd. Waar na de eerste twee hongerspelen de verwachtingen toch wat werden opgeschroefd, kunnen we niks anders concluderen dan dat het afsluitende tweeluik behoorlijk tegenvalt. Aan de cast zal het niet liggen en het valt ook niet te ontkennen dat de films er verzorgd uitzien, het is echter vooral het script dat teleurstelt. Natuurlijk blijft men grotendeels trouw aan de boeken, maar de scriptschrijvers hebben er geen boeiend geheel van weten te smeden. Het zorgt ervoor dat de reeks uitgaat als een nachtkaars en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn geweest. Laten we hopen dat de getalenteerde cast, met Lawrence voorop, snel hun weg vindt richting nieuwe en interessantere projecten.

Met dank aan Triple P Entertainment en Belga Films voor het recensie-exemplaar.