Elf gevangen worden gekneveld in een bos wakker, klaar voor de jacht. Op een open plek vinden ze een voorraad wapens en een sleutel om zich te ontdoen van de knevel. Hun blijheid rond hun verworven vrijheid is echter van korte duur als er direct vijf van hun sneuvelen door een onzichtbare vijand. De anderen slaan op de vlucht. Al snel realiseren de vluchtelingen zich dat hun situatie gelijkenissen vertoont met een op internet rondgaande complottheorie, waarin een groep rijkelui voor de kick een groep mensen als wild opjaagd. Een van hun blijkt het genadeloze spel te beheersen dan de jagers en weet de rollen om te draaien en de moordenaars één voor één onschadelijk te maken.

Blumhouse Production is een televisie- en filmmaatschappij, die zich sinds 2000 vooral bezighoudt met het maken van low-budget horrorfilms. Met filmreeksen als Paranormal Activity en Insidious bleken ze uiterst succesvol, maar het grote succes kwam pas echt met Oscarwinnaar Get Out en mainstream films als Whiplash en BlacKkKlansman. Dat niet alles in goud verandert bleek eerder dit jaar nog toen Fantasy Island veel kritiek te voortduren kreeg. Echter, gezien het relatief lage prijskaartje, kwam de film vrij makkelijk uit de kosten. Voor The Hunt lag alles even anders. De film was met 14 miljoen dollar voor Hollywoodbegrippen dan wel vrij goedkoop, maar kwam niet uit de kosten.

Nu gebeurt dit wel vaker en krijgt een film hierdoor het stempel flop, maar bij The Hunt ging die vlieger niet helemaal op. De film ging in de Verenigde Staten namelijk op 13 maart draaien; aan het begin van de COVID-19 uitbraak. De meeste theaters sloten binnen een week en de financiële tekortkomingen werden dan ook grotendeels hieraan toegeschreven. Nog geen week later verscheen de film op digitale media. Een doorslaand succes werd de film niet. Slachtoffers van de jacht zijn zogenaamde ‘deplorables’, een term die toenmalig presidentskandidaat Hillary Clinton gebruikte voor de aanhangers van haar tegenstander Donald Trump. Voor wie de politiek weg wil denken komt het eigenlijk neer op een groep mensen met een niet te hoog intellect voorzien van alle denkbare clichés die je kan bedenken bij een groep rednecks.

Ondanks dat de film geen groot succes bleek, is deze goed genietbaar. Zeker voor de liefhebbers van lekker dik aangezette, uiteraard voorzien van flink wat liters (digitaal) bloed, en eveneens dik aangezet acteerwerk. Verwacht hierbij overigens geen al te grote namen, behalve dan wellicht de korte aanwezigheid van Emma Roberts. Daarnaast valt er zeker te genieten van de de film als politieke satire, waarbij vooral de manieren van beide partijen om politiek correct over te komen op de lachspieren werkt, zelfs ondanks dat de film zich hierbij vooral richt op de thuismarkt. Voor ieder die zich ver weg houdt van politieke klanken in een film, is het vooral zo’n film waarvan flink te genieten valt met een groep vrienden en een biertje.

Extra’s: Naast de film is er pakweg tien minuten aan bonusmateriaal beschikbaar op de Blu-ray release.
· Crafting The Hunt (05:04) In de korte featurette geven groducent Jason Blum, regisseur/ uitvoerend producent Craig Zobel, co-writer/ producent Damon Lindelof, co-writer/ uitvoerend producent Nick Cuse, production designer Matthew Munn en acteurs Betty Gilpin, Hilary Swank en Ike Barinholtz hun visie over waar de film voor hun over gaat. Ook worden enkele onderdelen van de productie belicht.
· Death Scene Breakdowns (02:36) Een kort maar interessant inzicht op de verschillende soorten effecten, waaronder cgi en make-up, die gebruikt werden om bepaalde bloederige scènes tot leven te laten komen.
· Athena vs. Crystal: Hunter or Hunted? (02:42) Wederom een korte featurette, waarin we zeer beknopt een beeld krijgen van de vechtscènes in de film. Met medewerking van de cast en crew.

The Hunt is een lekker brute actiefilm, doorspekt met politieke satire. Als we die politieke lading even weghalen is het voor de kenners vooral ook herkenbaar als een soort kruising van guilty pleasure Hard Target en The Hunger Games. Politiek taai wordt het sowieso niet, want we zien eerder een flinke over de top extreme strijd tussen de Republikeinen en Democraten. De politieke boodschap is dan ook vooral de achtergrond aanwezig, maar wel op een dusdanige manier dat veel andere landen zich hier ook mee kunnen identificeren. Verder schiet de film in zijn actie en acteerwerk flink door, waarmee de film ongetwijfeld zijn doelgroep zal weten te vinden in het home entertainment segment. Echt groots wordt het allemaal nergens, zeker richting het laatste deel van de film is niet geheel bevredigend, maar de film is zeker genietbaar voor een goede avond vermaak.

Met dank aan Day One MPM en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.