Als de Libanese christen Tony zijn planten water geeft tijdens de renovatie van zijn appartementsgebouw in Beiroet, Libanon blijkt deze onschuldige actie het begin van een hoogoplopende vete. Oorzaak hiervan is een probleem met de waterafvoer tijdens de renovatie van het complex, waardoor aannemer Yasser, een Palestijnse vluchteling en ploegbaas op een nabij gelegen erf, wat waterdruppels op zijn hoofd krijgt. Er ontstaat al snel een woordenwisseling, waarbij Yasser dusdanig woest is dat hij Tony beledigt. Hierop loopt de situatie steeds verder uit de hand en worden beide mannen meegesleurd in een neerwaartse spiraal die uiteindelijk resulteert in een rechtzaak die om veel meer gaat dan deze ordinaire burenruzie, met nationale aandacht tot gevolg.

Libanon is een klein maar dichtbevolkt land gelegen aan de oostkust van de Middellandse Zee in het Midden-Oosten. Hoewel Libanezen als Arabisch volk te boek staan, is het land zowel etnisch als religieus zeer divers. De oneindige spanningen tussen deze groepen dienen als metafoor voor deze film. Enige politieke kennis van de situatie en geschiedenis van Libanon is dus ook wel een vereiste, zeker als de situatie zich in het tweede deel van de film verplaatst naar de rechtbank. Toch is de film sowieso een goed voorbeeld van een schijnbaar klein incident dat door de politieke achtergrond volledig uit de hand loopt. Zowel op persoonlijk als op een breder vlak.

Ondanks de ernst van de situatie is de aanleiding van alles haast komisch te noemen. Zo zien we Tony planten wateren op zijn balkon, waarna een illegale afvoerpijp ervoor zorgt dat er een stortvloed aan vuil water terecht komt bij bouwvoorman Yasser. Deze is daar om een aantal onwettigheden op te lossen in de appartementen, waaronder die van Tony. Hij benadert Tony vanwege de illegale afvoerpijp en biedt hem in eerste instantie aan het probleem te verhelpen. Als Tony echter wat vreemd reageert, zorgt dat voor een verbale reactie van Yasser, waarop Tony vervolgens naar zijn huurbaas gaat om excuses te eisen. Het is het begin van een ruzie die steeds verder uit de klauwen loopt.

En ondanks dat op een bijna overdreven manier gebeurt, waarbij alles duidelijk een kapstok is om ergens naar toe te leiden, maakt dit de film wel zo interessant. Zeker als de film in het tweede deel in de rechtbank belandt. Want dan is de situatie allang voorbij de schuldvraag. Sterker nog, deze is eigenlijk niet eens meer relevant en om het nog wat sterker te maken; de film gaat over meer dan de situatie in Libanon. En ondanks de wat soapachtige aanleiding is dat toch wel sterk geschetst door regisseur en co-schrijver Ziad Doueri, die overigens zijn ervaring in de filmwereld op deed als camera-assistent onder Quentin Tarantino bij zijn eerste films.

Extra’s: Naast de film is er zowaar wat bonusmateriaal te vinden op de dvd release. Iets dat redelijk ongewoon is bij de release van een arthouse film.
· Making of (16:00) Een boeiende making of van de film, voorzien van interviews met cast en crew.
· Audiocommentaar: Een informatieve commentaartrack, ingesproken door regisseur Ziad Doueiri en co-schrijfster Joëlle Touma.

The Insult gebruikt een verhitte situatie rondt een klein incident als kapstok om een grootse slepende politieke situatie aan de kaak te stellen. De aanleiding heeft enerzijds iets komisch, maar aan de andere kant is het lastig voor te stellen dat zoiets kleins kan leiden tot een dergelijke escalatie. Toch heeft de geschiedenis ons meermaals geleerd dat het soms niet eens zo gek van de waarheid af zit. Toch maakt juist het tweede deel van de film, dat zich hoofdzakelijk in de rechtbank afspeelt, indruk, waarbij de sterk geschreven eindpleidooien alle ruimte geven aan de acteurs om te schitteren. Het maakt The Insult tot een niet altijd even geloofwaardige film, maar wel een film die de interesse van de kijker vergt in het onderwerp. Tevens is The Insult een film die hoop uitspreekt, al zal daar iets meer voor nodig zijn dat het oplossen of voorkomen van een probleem met een waterafvoerpijp.

Met dank aan Cinéart Nederland voor het recensie-exemplaar.