The Marksman
Voormalig United States Marine Corps Scout Sniper en Vietnam- oorlogsveteraan Jim Hanson woont langs de grens tussen de Verenigde Staten en Mexico in Arizona, waar hij melding maakt van pogingen tot illegale overtochten. Zijn geliefde vrouw is net overleden aan kanker en de bank staat op het punt zijn enorme eigendom af te nemen. Zijn rustige leven neemt een wending als hij op een dag, tijdens een patrouille, Rosa en haar zoon Miguel ontmoet, twee illegale Mexicaanse immigranten die op de vlucht zijn voor het kartel. Hansen roept de grenspatrouille op, maar raakt betrokken bij een vuurgevecht met het kartel onder leiding van Mauricio. Hanson dood hierbij de broer van Mauricio, maar ook Rosa raakt dodelijk gewond door een van de kartelleden. Voordat ze overlijdt weet ze Hanson een briefje te geven met het adres van familie in Chicago, waarop hij met tegenzin akkoord gaat om Miguel naar Chicago te brengen.
In het vorige millennium liet Liam Neeson keer op keer zien een veelzijdig acteur te zijn, waarbij hij zich vooral liet zien in serieuze films. In 2008 volgde een omslag, toen hij veel succces kreeg als actieheld met de actiethriller Taken. Niet alleen kreeg de film twee vervolgen, ook leek Neeson er veel plezier uit te halen om op te treden in de ene na de andere actiefilm. Hij leverde ze de afgelopen pakweg tien jaar dan ook aan de lopende band af en wist zelfs nog tijd te vinden om ook met regelmaat op te duiken in het serieuzere werk. Het moge duidelijk zijn dat Neeson niet bepaald stil zit. Toch heeft Neeson onlangs wel aangekondigd dat het mogelijk tijd wordt om te stoppen met actiefilms. Op zich niet zo gek, hij is ondertussen 68 jaar. Toch staan er nog een aantal van dit soort films in de steigers en lijken we de komende jaren nog niet van Neeson als actieheld af te zijn.
Zijn nieuwste film is een vehikel van Robert Lorenz, vooral bekend is als producent van films van Clint Eastwood, die hier niet alleen de regie voor zijn rekening neemt, maar ook het script schreef en optreedt als producent. En wie The Marksman ziet herkent wel wat van Eastwood zijn personages van de laatste jaren terug in Neesons’ Jim Hansen. Al lijkt Lorenz ook flink leentjebuur te hebben gespeeld bij Rambo: Last Blood, die een haast identieke synopsis kent. Vast staat wel dat het ruim 100 minuten vermaak oplevert. Niets vernieuwend, maar goed genoeg om de aandacht vast te houden. En dat doet Neeson voor de verandering weer eens bijna in zijn eentje. Zo is Katheryn Winnick, bekend als Lagertha uit History Channels’ Vikings, eigenlijk amper aanwezig en hebben zij wat enkel minimaal telefonisch contact. In fysiek opzicht heeft hij wat dat betreft meer aan Joe Perez, die de rol van de zwijgzame Miguel op zich neemt. Uiteraard groeien de twee steeds meer naar elkaar toe, want voor verrassingen hoef je bij deze film niet aan te kloppen.
Het moge duidelijk zijn dat het script niet bepaald het sterkste punt is van de film. Het verloop van de film laat zich al snel raden; de zwijgzame Mexicaanse Miguel ontdooid uiteraard langzaam, blijkt bovendien gewoon Engels te praten en richting het einde van de film is er een soort vader-zoon band ontstaan tussen de twee die elkaar blind begrijpen. Wat dat betreft stikt The Marksman van de cliches. Het is dan ook maar goed dat Neeson de film met speels gemak op zijn schouders neemt. Eerder dit jaar was de situatie soortgelijk met Honest Thief, maar waar die film verzandde in flink wat domme verwikkelingen, gebeurt hier eigenlijk weinig raars. Ja of het moet een auto zijn die met twee goedgeplaatste kogels de lucht in vliegt. Of het feit dat je een jongen leert met een wapen om te gaan, terwijl je hem aan de andere kant juist zo graag wil behoeden voor een leven in de wereld van kartels. Het zijn zaken waar je maar niet teveel over na moet denken, en zolang je dat niet doet is The Marksman goed voor een avondje vermaak.
The Marksman is een aardige roadmovie gedragen door Liam Neeson, zonder verder echte verrassingen. De scenarist mag gerust enige gemakzucht verweten worden, want dat de film nog het kijken waard is komt eigenlijk puur en alleen door Liam Neeson. Hij speelt hier een rol die hij ondertussen wel kan dromen, maar door zijn uitstraling blijft het stiekem toch fijn om naar te kijken. Echt tegenspel krijgt hij hier amper en eigenlijk is dat wel jammer. De film had ongetwijfeld beter kunnen zijn met een schurk van formaat, in plaats van een handvol weinig imponerende kartelleden. Nu kleurt het allemaal netjes binnen de lijntjes, waarbij er weliswaar geen gekke sprongen worden gemaakt, maar er ook geen verrassingen opduiken in het verloop. Het zorgt ervoor dat The Marksman een aardige tussendoor film is. Je kan er weinig echt negatiefs over zeggen, maar aan de andere kant is het ook een van de ondertussen vele films in dit segment met Neeson en daarin valt deze absoluut niet op. Niet in positieve, maar ook zeker niet in negatieve zin.
Beoordeling
- Film
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.