Dell Scott verdient zijn geld met duistere zaakjes en een uitkering. Aan dat laatste lijkt een einde te komen als zijn reclasseringsambtenaar hem verplicht om te solliciteren en hij dus op zoek moet naar een echte baan. Dell is echter niet van plan om zich te storten op een eerlijke baan en dus doet hij alles behalve zijn best tijdens verschillende sollicitaties. Tot het moment dat hij het gigantische penthouse van miljonair Philip Lacasse binnenstapt. Lacasse is volledig verlamd en is daarom op zoek naar een persoonlijke verzorger. Een baan waar de onervaren Dell totaal niet geschikt voor is. Toch ziet Philip in hem de ideale persoon om hem te helpen en zijn ingedutte leventje een nieuwe impuls te geven. Een impuls die zijn leven, en dat van de mensen om hem heen, volledig op zijn kop zal zetten. Maar ook voor Scott gaat er een compleet nieuwe wereld open die hem doet twijfelen aan de dingen waar hij tot dan toe in geloofde.

Wat is precies het nut van een remake? Vooral als het een film betreft die zowel kritisch als financieel een groot succes bleek? Het antwoord op die vraag is lastig te beantwoorden. Willen de makers wellicht hun eigen versie brengen van het origineel? Willen ze een andere markt aanspreken? Of is het wellicht gewoon een goedkope manier om ouderwets geld te verdienen met een verhaal dat al uiterst succesvol bleek te zijn? Het feit dat deze remake van het Franse Intouchables uit 2011 eigenlijk alleen in thuisland Amerika een groot succes bleek en hier in Europa zelfs in meerdere landen de bioscopen heeft overgeslagen zegt eigenlijk al genoeg.

The Upside is dus de Amerikaanse variant van de enorm succesvolle Franse komedie die van acteur Omar Sy een wereldster maakte. Het is dus niet zo heel gek dat er in Hollywood werd nagedacht over een remake met Amerikaanse sterren en, wellicht het allerbelangrijkste, in een taal die iedere Amerikaan snapt zonder zich te hoeven storten op de ondertiteling. Buitenlandse films zijn niet populair in het land van President Trump en dus is een remake vaak de enige oplossing om het eigen publiek te kunnen dienen. Valt daarmee te concluderen dat de film eigenlijk alleen leuk is voor Amerika, maar voor de rest van de wereld vooral erg overbodig? Ja, dat klopt.

Oké, oké, die conclusie voelt wellicht wat hard, maar het is lastig om positief over The Upside te zijn zonder het meesterlijke origineel in het achterhoofd. Want wie Intouchables nog vers in het geheugen heeft zitten, zal weinig tot geen verschillen ontdekken in beiden versies. The Upside lijkt letterlijk een Engelstalige vertaling te zijn het origineel en voelt daarmee vooral erg gemakzuchtig. De makers hebben nog getracht om het verhaal lichtjes aan te passen door Dell een extra verhaallijn te geven waarin hij worstelt met de opvoeding van zijn zoon, maar het verrijkt de film eerder met een extra cliché dan dat het wat origineels toevoegt.

Het is als Europeaan lastig te begrijpen wat precies het nut is van deze film, maar misschien moeten we gewoon accepteren dat deze film eigenlijk niet gemaakt is voor buiten de Amerikaanse grenzen. Want als je even het meesterlijke origineel vergeet, dan valt zeker te concluderen dat de film solide in elkaar zit. Kevin Hart en Bryan Cranston hebben een prima chemie samen en aangezien het verhaal voor 90% intact is gebleven valt ook op dat gebied weinig te klagen. Toch is het raadzaam voor iedereen die zich tot bovenstaande synopsis aangesproken voelt om vooral het origineel te gaan kijken. Iets wat de Amerikanen zelf eigenlijk ook gewoon hadden moeten doen.

Extra’s: De Blu-ray release van The Upside is niet voorzien van enig bonusmateriaal. Een interview met de makers was op zich nuttig geweest om eventueel inzicht te krijgen in de beweegredenen om deze film überhaupt te maken.

The Upside is een overbodige remake die eigenlijk alleen gemaakt lijkt te zijn om een Amerikaans publiek te kunnen dienen. De film vertelt exact hetzelfde verhaal over een, aan zijn rolstoel gekluisterde, miljonair wiens leven volledig op zijn kop komt te staan door een ongekwalificeerde hulpverlener en lijkt dus nergens moeite te doen om er toch zijn eigen draai aan te geven. Het is niet zonder reden dat de film hier in Nederland niet eens de bioscopenzalen wist te halen, aangezien het origineel nog steeds de best bezochte Franse film is aller tijden. Voor wie die film een warm hart toedraagt is aan te raden om met een grote boog om deze remake heen te lopen. Datzelfde advies geldt voor mensen voor wie het tijd wordt om het prachtige Intouchables eindelijk eens te gaan kijken.

Met dank aan The Searchers i.s.m. Triple P Entertainment voor het recensie-exemplaar.