In 1630 verlaten de gelovige William en Katherine hun gemeenschap samen met hun vijf kinderen en besluiten een nieuw leven op te bouwen aan de rand van een bos. Het leven lijkt hen weer goed gezind te zijn, maar dan verdwijnt op een dag hun pasgeboren zoon Samuel. Al snel denkt het gezin dat er duistere krachten vanuit het bos zich tot hen hebben gekeerd en wordt hun leven beheerst door angst voor het onbekende kwaad. Langzaam maar zeker keert het gezin zich tegen elkaar wat de weg vrij maakt voor een nog groter kwaad dat vanuit het duistere bos op de loer ligt.

Het kostte regisseur Robert Eggers “slechts” 25 dagen om zijn debuutfilm The VVitch ( gewoon uit te spreken als The Witch) op film vast te leggen, maar daarmee is de film zeker niet af te doen als een snel in elkaar gezette productie. Na het zien van de film valt niet anders te concluderen dat Eggers zich er alles behalve gemakkelijk van af heeft gemaakt om een verhaal van bijna 400 jaar oud naar het witte doek te brengen en zich met zijn debuut meteen goed op de kaart zet bij liefhebbers van het genre.

De vakkundigheid waarmee Eggers te werk is gegaan is op verschillende punten goed voelbaar. Zo weet hij de sfeer van ruim vierhonderd jaar prima weer te geven met een goed oog voor details en minimalisme waarmee de film meteen punten scoort op de geloofwaardigheids-ladder. Daarnaast draagt het grauwe filter wat over de film hangt enorm bij aan de naargeestige omstandigheden waarin het gezin verkeert aan de rond van het mysterieuze bos en is zelfs het taalgebruik aangepast aan de tijd waarin de film zich afspeelt. Niet zo gek als je je bedenkt dat Eggers, die ook het script voor zijn rekening nam, sommige passages compleet heeft overgenomen uit stukken die stammen uit de tijd dat de film zich heeft afgespeeld.

Alle bovengenoemde zaken maken The Witch uniek in zijn soort en alles behalve een standaard horrorfilm die tot de nok toe is gevuld met de daarbij behorende clichés. Eggers gaat ze vakkundig uit de weg door vooral het tempo van de film vrij laag te houden en veel aan de verbeelding van de kijker over te laten. Helaas speelt het tempo van de film het verhaal soms parten en zal de verwende kijker van tegenwoordig vast even moeten wennen dat er niet iedere minuut van de film iets spannends gebeurd dat ze naar het puntje van hun stoel zal brengen. Maar voor wie open staat voor een nieuwe ervaring op horror-gebied zal aangenaam verrast worden door het mysterieuze The VVitch.

Extra’s: Het is jammer dat The VVitch als kale editie in de winkelschappen ligt, want een kijkje achter de schermen was ongetwijfeld erg interessant geweest. De passie van regisseur Eggers is goed voelbaar tijdens de film dus een blik over zijn schouder was geen overbodige luxe geweest. Net zoals andere uitgaven van Universal is The VVitch overigens ook met Digital HD Ultraviolet te downloaden en zo te bekijken op andere platformen als smartphone of tablet.

The VVitch: A New-England Folktale is een meer dan prima debuut van regisseur Robert Eggers die liefhebbers van het horror-genre zeker zal verrassen. Eggers weet met zijn goede gevoel voor detail en minimalisme een sfeervol verhaal neer te zetten dat nog lang zal naspoken in het hoofd van de kijker. Het tempo ligt misschien niet al te hoog, maar dat neemt niet weg dat The VVitch een zeer interresante film is voor liefhebbers van het genre. En wie weet ook voor mensen die normaal gesproken met een grote boog om het horror-genre heenlopen.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.